Η... νέα «πολιτική» διαπραγμάτευση...

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Το σκηνικό της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» δεν στήνεται για πρώτη φορά. Οι θριαμβολογίες ότι «πετύχαμε την πολιτική διαπραγμάτευση» στο ανώτατο επίπεδο και ότι υποχρεώσαμε τη Μέρκελ, τον Ντράγκι, τον Σαρκοζί ή τον Ολάντ να δεχτούν μία «παραμάζωξη» στο περιθώριο μίας συνόδου κορυφής δεν είναι κάτι νέο.

Τυφλοσούρτης είναι...
Είχε στηθεί, τηρουμένων των αναλογιών, επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου στις Κάνες το 2011, ξαναστήθηκε στο Βερολίνο επί Α. Σαμαρά τον Σεπτέμβριο του 2014.
Η τρόικα ήταν πάντοτε και από την αρχή αντιπαθής. Για τους λόγους αυτούς από την αρχή της περιπέτειας της χώρας στον αφρισμένο ωκεανό της χρεοκοπίας όλοι υποστήριζαν ότι η λύση πρέπει να έρθει από την «πολιτική» διαπραγμάτευση. Οτι δεν θα είναι η τρόικα, οι «θεσμοί», οι «Μπι Τζίδες» του Brussels Group που θα λάβουν τις αποφάσεις, αλλά θα είναι το στρογγυλό τραπέζι των «ηγετών».
Ο Γ. Παπανδρέου, με ισχυρότατο διεθνές προφίλ και πολύ δυνατό επιτελείο, ήλπιζε ότι ο εκβιασμός του περί δημοψηφίσματος θα λύγιζε τους σκληρούς της Ευρώπης. Και τότε δεν ήταν μόνος. Στη διπλανή αίθουσα την επόμενη μέρα συνεδρίαζαν το G20 και ο Ομπάμα και ο Γκάιτνερ, που έδιναν μάχη για να σωθεί η Ελλάδα. Το αποτέλεσμα γνωστό...
Ο Α. Σαμαράς ήταν πιο άτυχος. Στην καγκελαρία πέρυσι τον Σεπτέμβριο νόμισε ότι το ανέκφραστο πρόσωπο της Α. Μέρκελ συνιστούσε συγκατάνευση στις δηλώσεις του για έξοδο από το Μνημόνιο. Οταν ήρθε η κρίσιμη στιγμή, η κ. Μέρκελ πολύ απλά έστρεψε το βλέμμα στην άλλη πλευρά, κοιτάζοντας πώς θα εγκλωβίσει την επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΕΛ).
Υστερα από όλα αυτά κάποιοι σπρώχνουν τον Ελληνα πρωθυπουργό στο βέβαιο αδιέξοδο. Ζητούν πενταμερή την Παρασκευή, ενώ έχουν γκρεμίσει κάθε οδό διαφυγής. Λεφτά δεν υπάρχουν, η ΕΚΤ παραπέμπει στο... καταστατικό της, η Μέρκελ στο εκλογικό σώμα της, η τρόικα δείχνει την απόφαση της 20ής Φεβρουαρίου, όπως πραγματικά είναι κι όχι όπως τη μεταφράζουν στα κουτσοελληνικά τους η Παναρίτη και ο Τσακαλώτος. Μήπως κάποιοι υπονομεύουν τη χώρα και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα; Και ίσως τελικά δεν είναι οι «κακοί» ξένοι.

Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.