Η τελευταία πλάνη

Γράφει ο Βασίλης Γκουρογιάννης  Δικηγόρος - συγγραφέας

Πώς μπορεί ο Έλληνας πολίτης να σχεδιάσει τη ζωή του (όσο επιτρέπει η ανθρώπινη δυνατότητα να τη σχεδιάσει), πώς να εργαστεί δημιουργικά, πώς να δημιουργήσει κάτι περισσότερο από το καθημερινό που θα του εξασφαλίσει τον επιούσιο και αν...

Kοιμόμαστε και ξυπνάμε με ένα όπλο στο κεφάλι που μας πυροβολεί με διάφορα βλήματα, πότε με το χρηματοδοτικό κενό, πότε με την ασφυξία της αγοράς, πότε με τη δημιουργική ασάφεια και τη σαφέστατη κακοδαιμονία, πότε με τη λίστα, πότε με την αλλαγή ονομασιών σε πανάρχαιες γλωσσικές έννοιες.
Στο μεταξύ η ασθενής, ξέρουμε ποια είναι η ασθενής, πεθαίνει και οι? αγροτικοί γιατροί που κυβερνούν της δίνουν ασπιρίνες αλλά της υπόσχονται αποτελεσματική θεραπεία στο μέλλον, δηλαδή μετά τον θάνατό της. Από κουταβάκια ακόμα, μας έχουν φορέσει ένα λουρί στον λαιμό για να μας σέρνουν και με αυτό θα πεθάνουμε. Ο σβέρκος μεγαλώνει αλλά το δερμάτινο λουρί δεν τεντώνει και αντί να προσαρμοστεί το λουρί στο μέγεθος του σβέρκου, γίνεται το αντίστροφο, το λουρί χώνεται στη σάρκα. Όμως τι μπορεί να γίνει; Ασφαλώς τίποτε από αυτά που υπόσχονται οι εκάστοτε κυβερνώντες (οι τωρινοί το παράκαναν σαν να μη προέρχονται από το DNA του λαού). Εξακολουθούν να μας εμπαίζουν αν δεν κάνουν κάτι πιο επικίνδυνο, να μην έχουν επίγνωση ότι μας εμπαίζουν. Αν η προηγούμενη κυβέρνηση καταψηφίστηκε, ένας από τους λόγους ήταν ότι ταπείνωσε τον λαό και τον οδήγησε στο μη περαιτέρω.
Είπε ο κόσμος, αρκετά! Σας καταψηφίζουμε όχι γιατί μας στερήσατε τα υλικά αγαθά που είχαμε πριν έρθετε εσείς στην εξουσία, αλλά γιατί μας κοροϊδεύετε και είστε η συνέχεια των προηγούμενων θεομπαιχτών πολιτικών που έκαναν τα ίδια και η νοσηρή νοητή γραμμή των υπαιτίων φτάνει ως πίσω στον Δεληγιάννη και στον Κωλέττη και ακόμα πιο πίσω στον Αλή Πασά που μας κυβέρνησε με τον τρόπο που ήξερε και μάθαμε ως λαός τον λάθος τρόπο να κυβερνώμεθα φροντίζοντας να τον προσαρμόσουμε στον ραγιαδισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε αποκατάσταση της εθνικής υπερηφάνειας, αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του βίου και κανείς δεν αμφιβάλλει για τις προθέσεις. (Ουδείς εκών κακός, έλεγε ο Σωκράτης) όμως δεν φαίνεται να γίνεται κάτι προς αυτή την κατεύθυνση της εθνικής αξιοπρέπειας, εκτός από κάποια κλαρίνα που ήχησαν την ημέρα της εθνικής επετείου. Αλήθεια, τη γιορτή της εθνικής επαιτείας πότε θα την καθιερώσουμε; Σε λίγες μέρες φτάνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα και θα ακουστεί η γνωστή σε όλους ευαγγελική ρήση «Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης».

Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.