Φθηνές απειλές, ακριβές λύσεις

Γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη

Σενάριο Κύπρου για έλεγχο κεφαλαίων, σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί ώς τον Ιούνιο, κραδαίνει ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ.
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και λανθασμένες μεταφράσεις, ιδού και ο τίτλος στην ολλανδική, που δεν χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις. «Dijsselbloem: Cyprus-scenario denkbaar voor Griekenland».

Ωστόσο, ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών είναι αναλυτικός. «Σκεφτείτε την Κύπρο», δήλωσε στο ολλανδικό δίκτυο BNR. «Οι τράπεζες εκεί περιόρισαν τις αναλήψεις καταθέσεων για ένα διάστημα, στις εισροές και εκροές κεφαλαίων επιβλήθηκαν πολυάριθμοι όροι κι έτσι όλα τα είδη σεναρίων είναι ακόμη δυνατά».
Στην Κύπρο, όμως, είχαμε τραπεζική κρίση. Μπορεί να υπάρχουν ακόμη σκιές κι ερωτηματικά για το δεκαήμερο που μεσολάβησε μεταξύ των δύο δραματικών συνεδριάσεων του Eurogroup -της 15ης Μαρτίου και της 24ης Μαρτίου του 2013- αλλά είναι ξεκάθαρο πως η «κυπριακή διάσωση» ήταν επί της ουσίας μια «τραπεζική διάσωση».
O Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal, περιέγραψε την Κύπρο σαν «ένα καναρίνι που βρέθηκε στο ανθρακωρυχείο της διάλυσης ευρωπαϊκών τραπεζών και επιβίωσε».
Επιβιώνουν όμως και τα σενάρια - προειδοποιητικές βολές. Οι απειλές είναι φθηνές και είναι λογικό, αφού η προσφορά τους ξεπερνάει τη ζήτηση.
Οι λύσεις είναι ακριβές και οι συμφωνίες πανάκριβες, γιατί τελειώνουν οι πρόθυμοι να μοιράσουν χαρτί, χωρίς να δουν τα χαρτιά των άλλων.
Εν τω μεταξύ, κάμποσα χαρτιά θα κάνουν φτερά, κάμποσες δεσμίδες χαρτονομισμάτων θα πετάξουν σ’ άλλα παγκάρια, σε ασφαλή ερμάρια, όσο οι θεσμικοί παράγοντες επιλέγουν, σαν τους ελέφαντες, μία κατεύθυνση -εν προκειμένω του ψυχολογικού πολέμου- που την ακολουθούν κι όταν κρίνουν ότι πήγαν πολύ μακριά επιστρέφουν κι επιλέγουν άλλη.
Της λύσης, σώζοντας τα προσχήματα ή της απελπισίας, της δράσης ή της εισαγωγής θορύβου στην επικοινωνία, που αποκλείει τον χώρο των πιθανών λύσεων;

naftemporiki.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.