 |
Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
|
Όποιος πιστεύει ότι πρόκειται περί μπλόφας κάνει πολύ μεγάλο τακτικό και, κυρίως, στρατηγικό λάθος. Δεν είναι μπλόφα. Οι «εταίροι» έχουν την εντολή του Βερολίνου να δείξουν παραδειγματικά στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό και τι δεν ανέχεται.
Οι Γερμανοί, το φωνάζουμε τόσο καιρό, δεν πρόκειται να κάνουν πίσω
ούτε εκατοστό. Αν κρίνουν ότι ήρθε η ώρα να το πράξουν, θα πατήσουν τη
σκανδάλη, θα οδηγήσουν την Ελλάδα στον γκρεμό, όπως είπε ο Κρούγκμαν ο
οποίος ορθώς παρατήρησε ότι η Βαϊμάρη έχει ήδη κατέβει στο Αιγαίο.
Ουσιαστικά, στο Βερολίνο είναι αποφασισμένοι από καιρό να τελειώνουν
με την Ελλάδα, εκτός κι αν αυτή είναι έτοιμη να υποταχθεί πλήρως και
χωρίς άλλες κουβέντες– γι αυτό άλλωστε έριξαν όπως έριξαν τον Σαμαρά. Η
παρούσα στήλη έχει αναφερθεί πολύ αναλυτικά στο πώς και το γιατί αυτής
της υπόθεσης που ξεκίνησε με το ταξίδι Σαμαρά στο Βερολίνο και
κορυφώθηκε με την άρνησή τους να δώσουν μια τελική συμφωνία στις 8
Δεκεμβρίου, οδηγώντας την προηγούμενη, φίλια προς τους ίδιους, κυβέρνηση
στη σφαγή.
Οι Γερμανοί δεν ανέχονται τίποτα λιγότερο από την πλήρη υποταγή. Και
είναι αποφασισμένοι να στείλουν σε όλη την Ευρώπη ένα μήνυμα ότι θα
εξοντώσουν κάθε αντίσταση στην ηγεμονία τους.
Γι αυτό άλλωστε και η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει τόσο απρόσμενους και
ετερόκλητους συμμάχους όπως ο Άγγλος Φάραζ και η Γαλλίδα Λεπέν, οι
οποίοι έχουν εκφράσει στις χώρες τους την αντίδραση κατά της γερμανικής
ηγεμονίας: δεν είναι ότι οι Γάλλοι έγιναν ξαφνικά ακροδεξιοί, όπως
άλλωστε και οι Έλληνες ψηφίζοντας και στηρίζοντας μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν
έγιναν αριστεροί.
Οι Γερμανοί απειλούν μέσω ΕΚΤ και Ντράγκι – έχουμε πει άλλωστε ότι το
λεγόμενο πακέτο Ντράγκι ήρθε σε μια πολύ περίεργη στιγμή: μία εβδομάδα
πριν τις ελληνικές εκλογές. Κάτι που μπορεί πολύ καλά να σημαίνει ότι θα
αποτελέσει τον μηχανισμό «μπουκώματος» της Ευρώπης με χρήμα την ώρα που
πάλι ο Ντράγκι θα προκαλεί ασφυξία στην Ελλάδα με εντολή του Βερολίνου.
Η ελληνική πολιτική δεν μπόρεσε να δει αυτή τη λειτουργία και έπεσε
πολύ εύκολα και με μεγάλη αφέλεια στην παγίδα να πιστεύει ότι κάτι
θετικό σήμαινε για την Ελλάδα ένα πρόγραμμα που, ακόμα κι αυτά να μη
συμβούν, ουσιαστικά δεν αφορά την Ελλάδα με τις προϋποθέσεις που θέτει.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ελλάδα πρέπει πλέον να είναι έτοιμη
για όλα. Χωρίς φόβο και χωρίς μύθους – ας αναρωτηθεί ξανά και ξανά:
τελικά τι μας έδωσε αληθινά το ευρώ; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο ουδείς
μέχρι τώρα ήταν σε θέση να απαντήσει... Αντίστοιχο ερώτημα είναι το το
θα είχε συμβεί αν είχαμε πτωχεύσει από το 2010, όπως πολλοί εισηγήθηκαν
αλλά δεν το πράξαμε. Αποτελεί περίπου κοινό τόπο για όλους τους διεθνείς
οικονομολόγους ότι τώρα θα είχαμε πολύ μικρότερο χρέος, ενώ από πλευράς
ανάπτυξης, ήδη θα πετούσαμε.
Η αλήθεια είναι μία, όσο κι αν, για προφανείς πολιτικούς και
οικονομικούς λόγους μας είναι δύσκολο να τη δεχθούμε: η Ελλάδα
αυτοκτόνησε για το ευρώ συστηματικά όλα αυτά τα χρόνια. Άκριτα, χωρίς
περίσκεψη, χωρίς να κοιτάξει το πραγματικό εθνικό συμφέρον της, η χώρα
παραδόθηκε πλήρως στις ανάγκες άλλων, οι οποίοι, τώρα πια, θεωρούν ότι
την έχουν ξεπεράσει και της επιφυλάσσουν την ανάλογη μοίρα.
Όμως τη μοίρα, τελικά, τη φτιάχνουμε μόνοι μας. Και αν τώρα μας
αναγκάσουν να βρεθούμε υπό συνθήκες εκρηκτικές, θα πρέπει να έχουμε
ετοιμαστεί όσο πιο πολύ μπορούμε, πριν πατήσουν την σκανδάλη, όπως ο
νόμος του Βερολίνου ορίζει.
Αν πάλι κάνουμε πίσω, τότε, ο ίδιος νόμος ορίζει ότι οι πολιτικές θα
είναι σκληρές όσο στο παρελθόν και ίσως σκληρότερες ακόμα, καθώς μέτωπα
όπως το ασφαλιστικό δεν είχαν καν ανοίξει, ενώ τα δημόσια έσοδα έχουν
ήδη ξεφύγει και οι προσδοκίες από τα νέα νομοσχέδια στα οποία χθες
αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός έχουν κόστος που οι Γερμανοί δεν θα
επιτρέψουν.
Έτσι, τα δύσκολα, μόλις αρχίζουν…
ΤΟ ΒΗΜΑ
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια