Τώρα αποφασίζει ο λαός

Από τη στιγμή που κυριάρχησε το αίσθημα της απαλλαγής και διαλύθηκε ήδη το ΠΑΣΟΚ, οι συσχετισμοί της κοινοβουλευτικής ισχύος των κομμάτων θα αλλάξουν εκ βάθρων

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ήρθε η ώρα που όλα τα κόμματα λαχταρούν και τρέμουν. Είναι η ώρα που ο λαός αποφασίζει ποιος θέλει να τον κυβερνά. Η ώρα που οι Έλληνες προσέρχονται στις κάλπες και ψηφίζουν. Οι εχέφρονες πολιτικοί σιωπούν - μέχρι τουλάχιστον να ανακοινωθούν τα εκλογικά αποτελέσματα.

Έπειτα μιλούν όλοι, προσπαθώντας να διαστρεβλώσουν τα αποτελέσματα κατά το κομματικό τους συμφέρον. Οι βουλευτικές εκλογές ειδικά όμως έχουν και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον.
Πολιτικές καρατομήσεις ηττημένων ηγετών! Τι όμορφα που αισθάνεται ο λαός όταν βλέπει αποτυχημένους αρχηγούς και αρχηγίσκους να πηγαίνουν στο Ζάππειο και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες να αναγγέλλουν τις παραιτήσεις τους, ακριβώς λόγω της ψήφου αποδοκιμασίας των εκλογέων! Πέραν της επιλογής της κυβέρνησης, που είναι βεβαίως η ύψιστη στιγμή των βουλευτικών εκλογών, η παραίτηση αντιπαθών ηγετών κάνει τους ψηφοφόρους να αισθάνονται τη δύναμη της ψήφου τους.
Δεινά ηγετών προοιωνίζεται σε αυτές τις εκλογές η οργή του λαού. Αν εξαιρέσει κανείς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ -που κι αυτή όμως αγωνιά για το ποσοστό που θα συγκεντρώσει τελικά- όλες οι ηγεσίες των υπόλοιπων κομμάτων τρέμουν την κρίση του λαού την Κυριακή. Δεν είναι μόνο ο Σαμαράς που γνωρίζει ότι παίζεται το κεφάλι του αν η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ υπερβεί τις 4-5 εκατοστιαίες μονάδες. Ο Βενιζέλος ξέρει ότι από το 12% των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών, το ΠΑΣΟΚ δεν θα πάρει αυτή τη φορά ούτε το μισό ποσοστό. Οι ΑΝΕΛ δεν θα πάρουν κι αυτοί ούτε το μισό ποσοστό τους - από το 7,5%, τώρα χαροπαλεύουν με το 3%. Ούτε το ΚΚΕ ελπίζει πλέον βάσιμα να αυξήσει σοβαρά το ποσοστό του, αφήνοντας πολύ πίσω το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του, το θλιβερό 4,5% των βουλευτικών του Ιουνίου του 2012.
Γιώργος και Σταύρος, Παπανδρέου με το ΚΙΔΗΣΟ και Θεοδωράκης με το Ποτάμι, φιλοδοξούν να μπουν στη Βουλή με τα καινούργια κόμματά τους. Το Ποτάμι θεωρείται βέβαιο ότι θα μπει και στην ελληνική Βουλή, μετά το Ευρωκοινοβούλιο. Ίσως πιάσει και το 5%. Το ΚΙΔΗΣΟ, αντιθέτως, σαφώς δυσκολότερα θα υπερβεί το 3%, πράγμα που δεν είναι αδύνατον. Ο πρωθυπουργός του 44% το 2009 ονειρεύεται το... 4% (!) το 2015. Προσωποποίηση του πολιτικού ξεπεσμού ο Γ. Παπανδρέου. Είτε μπει στη Βουλή είτε όχι.
Σκόρπισε η ΔΗΜΑΡ του 6,3%. Με το που μπήκε στη μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου για έναν χρόνο, διαλύθηκε. Αποκλείεται να τη βάλουν στη Βουλή οι Πράσινοι, πίσω από τους οποίους κρύφτηκε. Είχε προηγηθεί το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Είχε πάρει 5,6% στις βουλευτικές του 2009. Συμμετείχε όμως στη μνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου, οπότε διαλύθηκε ήδη από τις εκλογές του 2012. Δεν πρόκειται να ανακάμψει και να ξαναμπεί στη Βουλή.
Λίθος επί λίθου δεν θα μείνει στο πολιτικό σκηνικό! Από τη στιγμή που κυριάρχησε το αίσθημα της απαλλαγής και διαλύθηκε ήδη το ΠΑΣΟΚ, οι συσχετισμοί της κοινοβουλευτικής ισχύος των κομμάτων θα αλλάξουν κυριολεκτικά εκ βάθρων. Αύριο τη νύχτα θα ξέρουμε τη νέα κατάσταση.
Η ΝΔ θα μπει σε κρίση αμέσως μετά την ήττα της. Οι διαστάσεις της ήττας θα επηρεάσουν μόνο τη βιαιότητα της κρίσης και την ταχύτητα εκδήλωσής της. Δεν θα την αποτρέψουν. Η κρίση της ΝΔ δεν θα έχει όμως την ηπιότητα των εξελίξεων στο κύριο κόμμα της Δεξιάς, μετά την ήττα από το ΠΑΣΟΚ το 2009. Αλλα πράγματα θα δουν τα μάτια μας.

Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.