 |
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
|
Την πρώτη Κυριακή του Φεβρουάριου, άντε το πολύ τη δεύτερη, ο λαός έχει διώξει με την ψήφο του την πραγματικά λαομίσητη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ κι έχει βγάλει πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο θα ανατεθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης.
Αμέσως μόλις συγκροτηθεί σε σώμα η νέα Βουλή αρχίζει τις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Στην πρώτη ψηφοφορία απαιτούνται 180 βουλευτές. Αν δεν βρεθούν, σε πέντε μέρες γίνεται η δεύτερη ψηφοφορία, όπου απαιτούνται 151 βουλευτές. Αν δεν υπάρξουν ούτε αυτοί, σε πέντε ακόμη μέρες γίνεται η τρίτη ψηφοφορία, στην οποία συμμετέχουν οι δύο υποψήφιοι που πλειοψήφησαν στην προηγούμενη ψηφοφορία και Πρόεδρος εκλέγεται πλέον αυτός που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία, όσες ψήφους και να πάρει.
Επειδή στη συλλογική πολιτική μνήμη των Ελλήνων έχουν μείνει τα
χρωματιστά ψηφοδέλτια της οριακής εκλογής ως Προέδρου της Δημοκρατίας
του Χρήστου Σαρτζετάκη, τότε που η ψηφοφορία ήταν μυστική, πρέπει να
τονίσουμε ότι από το 1986 η εκλογή Προέδρου γίνεται με ονομαστική,
φανερή, δηλαδή, ψηφοφορία (Α' Ψήφισμα της 6ης Μαρτίου 1986 της ΣΤ'
Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων).
Κίνδυνος τα... «λιγούρια»!
Μια κυβέρνηση με 155 όλους κι όλους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα ήταν εξ ορισμού αδύνατον να ελπίζει ότι θα συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές
που απαιτούνται στην τρίτη ψηφοφορία - για τους 200, βεβαίως, που
απαιτούνται στην πρώτη και τη δεύτερη ψηφοφορία ούτε λόγος. Αυτή η Βουλή
όμως έχει μια σοβαρή ιδιομορφία. Καμιά πενηνταριά βουλευτές είτε έχουν
ανεξαρτητοποιηθεί από τα κόμματά τους είτε ανήκουν σε κόμματα που έχουν
ουσιαστικά διαλυθεί (ΔΗΜΑΡ) ή απειλούνται να μην έχουν κοινοβουλευτική
αντιπροσώπευση (ΑΝΕΛ). Ελάχιστοι απ’ αυτούς τους 50 περίπου βουλευτές θα επανεκλεγούν.
Επιπροσθέτως, το πολιτικό χάος που επικρατούσε κατά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 έφερε στη Βουλή δεκάδες ανθρώπους που μόνο στο όνειρό τους φαντάζονταν ότι θα γίνουν ποτέ βουλευτές και οι οποίοι, φυσικά, ουδέποτε θα επανεκλεγούν.
Ο εσμός αυτός βρίθει από... «λιγούρια» του παχυλού βουλευτικού μισθού!
Τρελάθηκαν όταν είδαν πόσες χιλιάδες ευρώ μπορούν να παίρνουν χωρίς να
κάνουν τίποτα!
Αυτοί αποτελούν και την τελευταία ελπίδα της πολιτικής επιβίωσης
των Σαμαρά - Βενιζέλου, γιατί, βέβαια, με τίποτα δεν θέλουν να χάσουν
τους βουλευτικούς μισθούς τους. Χώρια φυσικά, η άλλη κατηγορία των
βουλευτών που ενδεχομένως θα δελεαστούν με την προσφορά δημόσιων αξιωμάτων, θα εξαγοραστούν ή θα εκβιαστούν επειδή στο παρελθόν τους υπάρχουν ποινικά κολάσιμες ή κοινωνικά καταδικαστέες σκοτεινές σελίδες. Επειδή όμως η ψηφοφορία είναι φανερή,
το πόσοι από αυτή την κατηγορία βουλευτών θα τολμήσουν να μετατρέψουν
σε ψήφο υπέρ της κυβέρνησης το πάθος τους για τα χρήματα είναι
συζητήσιμο.
Τέρμα στην «αβεβαιότητα»
«Η πολιτική αβεβαιότητα πρέπει να τελειώσει τώρα!» διακήρυξε η
κυβερνητική εκπρόσωπος μετά την ανακοίνωση της απόφασης άμεσης έναρξης
των ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Όντως θα
τελειώσει.
Φυσικά και υπήρχε πολιτική αβεβαιότητα. Όχι όμως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν
συμφωνούσε με την κυβέρνηση. Αιτία της πολιτικής αβεβαιότητας ήταν
ακριβώς η ύπαρξη της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Όταν μια κυβέρνηση
εξακολουθεί να βρίσκεται στην εξουσία μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν
γίνει ακόμη βουλευτικές εκλογές, προφανές είναι ότι κανείς δεν την υπολογίζει. Όταν όλοι θεωρούν την κυβέρνηση «πολιτικά νεκρή», και με δεδομένο ότι σε τρεις μήνες θα έχει πιθανότατα εκδιωχθεί κλωτσηδόν
με την ψήφο του ελληνικού λαού, ποιος έχει τη διάθεση να κλείσει
οποιαδήποτε συμφωνία μαζί της; Αν δεν υπάρξει εναρμόνιση της διάθεσης
του λαού με την κυβέρνηση, η αβεβαιότητα δεν πρόκειται να εκλείψει.
«Αναμενόμενη και καλοδεχούμενη» χαρακτήρισε την επίσπευση ο ΣΥΡΙΖΑ με
ανακοίνωσή του, προσθέτοντας: «Φέρνει πιο κοντά τη μόνη προοπτική
λύτρωσης για τον λαό και τον τόπο, που είναι η προσφυγή στη λαϊκή
ετυμηγορία».
Φαρσοκωμωδία ο προϋπολογισμός
Δεν νομίζουμε ότι έχει ξαναγίνει ποτέ σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου να
ψηφιστεί την Κυριακή τα μεσάνυχτα ο προϋπολογισμός, να περάσει με άνεση
και τη Δευτέρα το απόγευμα να προχωρήσει η κυβέρνηση σε ανακοίνωση
απόφασής της που ενδέχεται να οδηγήσει σε... βουλευτικές εκλογές! Κάτι, δηλαδή, που συμβαίνει σε όλες τις χώρες αν δεν υπερψηφιστεί ο προϋπολογισμός!
Οι πάντες, φυσικά, γνώριζαν ότι δεν υπήρχε ούτε μία πιθανότητα στο
εκατομμύριο να υλοποιηθεί ο προϋπολογισμός που πέρασε από τη Βουλή η
κυβέρνηση. Αν γίνουν εκλογές, θα πλειοψηφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος,
βεβαίως, αποκλείεται να εφαρμόσει τον προϋπολογισμό που έφτιαξαν οι
Σαμαράς και Βενιζέλος. Αν δεν γίνουν εκλογές, θα παραμείνει στην εξουσία
η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η οποία όμως επίσης δεν θα εφαρμόσει τον
προϋπολογισμό που κατάρτισε για τον απλούστατο λόγο ότι δεν τον έχει εγκρίνει η τρόικα κι αυτό επειδή δεν ικανοποιεί θεμελιώδεις απαιτήσεις των Γερμανών.
Γι' αυτό και ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, έστειλε ήδη
μήνυμα στην τρόικα ότι αναλαμβάνει τη δέσμευση να καταρτίσει συμπληρωματικό προϋπολογισμό,
αν τα έσοδα αποδειχτούν λιγότερα των αναμενομένων. Επί της ουσίας,
δηλαδή, η κυβέρνηση έφτιαξε έναν «προϋπολογισμό-μαϊμούύ» για τις ανάγκες
της προεκλογικής περιόδου.
Παράταση αναμονής
Ενημερώνοντας την ευρωομάδα για την πρόθεσή της να οδηγήσει αμέσως τώρα
τη χώρα σε εκλογές αν δεν μαζέψει 180 βουλευτές το επόμενο εικοσαήμερο, η
κυβέρνηση απέσπασε από τους δανειστές τη δίμηνη παράταση του Μνημονίου -
μέχρι, δηλαδή, να γίνουν οι βουλευτικές εκλογές και να ολοκληρωθούν οι
διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης.
Αν γίνουν εκλογές και ο Τσίπρας αναδειχθεί πρωθυπουργός, αμέσως μόλις αναλάβει θα έχει να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα.
Πρώτον, το ότι στις 28 Φεβρουάριου θα έχει λήξει η δίμηνη παράταση του
Μνημονίου και επομένως ο ίδιος ο Τσίπρας ή θα πρέπει να ζητήσει νέο
Μνημόνιο από τους Γερμανούς ή θα πρέπει να βρει μόνος του λεφτά από τις
αγορές.
Δεύτερον, θα πρέπει να βρει αμέσως 4,5 δις ευρώ για να πληρώσει ομόλογα
που λήγουν μέσα στον Μάρτιο. Αυτά όμως είναι προβλήματα του μέλλοντος,
υπό το πρίσμα του ότι πρέπει πρώτα να μην βρει η κυβέρνηση 180 βουλευτές
που θα θελήσουν να της δώσουν παράταση ζωής. Με τα μέχρι στιγμής
δεδομένα, η κυβέρνηση δεν έχει 180 βουλευτές ούτε δείχνει να είναι σε θέση να τους εξασφαλίσει.
Οι δημόσιες δηλώσεις ανθρώπων που είναι εκτεθειμένοι σε εκβιασμούς βάσει
πτυχών του παρελθόντος τους -εννοούμε βουλευτές του εσμού των
ανεξάρτητων- οι οποίοι αρνούνται να υποστηρίξουν τον Πρόεδρο που θα
προτείνουν Σαμαράς και Βενιζέλος συρρικνώνουν δραστικά τις πιθανότητες
να εκλεγεί ο όποιος κυβερνητικός Πρόεδρος. Σε δεκαοχτώ μέρες, στις 29
Δεκεμβρίου, θα έχουν λυθεί έτσι ή αλλιώς όλες οι απορίες μας γύρω από
αυτό το θέμα.
Νίκη της ελπίδας
Θα ξέρουμε, δηλαδή, αν η χώρα βαδίζει προς βουλευτικές εκλογές, η έκβαση των οποίων είναι προκαθορισμένη από τον λαό υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ,
ή αν θα παραμείνει ακόμη έναν χρόνο στην εξουσία η κυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ
για να συνεχίσει το ολέθριο για όλους τους Έλληνες έργο της.
Όλα δείχνουν, πάντως, ότι η ελπίδα θα νικήσει. Η θέληση απαλλαγής από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου είναι τόσο σαρωτική και τόσο αισθητή σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας που αυτή τη στιγμή φαντάζει εντελώς απίθανο να συγκεντρωθεί μια κατάπτυστη πλειοψηφία 180 βουλευτών η οποία να υψώσει φραγμό στη λαϊκή βούληση. Ίδωμεν...
Πηγή περιοδικό "Επίκαιρα", τεύχος 267
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια