Γράφει: Γκικόντες Ευάγγελος
Μαιευτήρας - Χειρούργος Γυναικολόγος
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι κολπίτιδες καθώς ο κύριος παράγοντας που ευνοεί την ανάπτυξή τους είναι το υγρό και ζεστό περιβάλλον στην ευαίσθητη περιοχή,
που δημιουργείται ως επί το πλείστον από το βρεγμένο μαγιό, αλλά και από την αυξημένη εφίδρωση στην περιοχή, την οποία προκαλούν οι υψηλές θερμοκρασίες. Οι μολυσμένες θάλασσες και πισίνες είναι άλλη μια συχνή αιτία.
Η ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών που διαταράσσουν τη φυσιολογική χλωρίδα και την ισορροπία του pH στον κόλπο εκδηλώνεται κλινικά με τη μορφή κνησμού και υγρών. Ο μύκητας Candida albicans, η Gardnerella, το μυκόπλασμα, η τριχομονάδα, ο στρεπτόκοκκος και ο σταφυλόκκοκος, ενοχοποιούνται στις περισσότερες περιπτώσεις.
Η γυναίκα αντιλαμβάνεται την ύπαρξή τους λόγω της αυξημένης έκκρισης διαφανούς και στη συνέχεια λευκού, παχύρευστου, μερικές φορές δύσοσμου υγρού, αλλά και του έντονου κνησμού και της ερυθρότητας που προκαλούν. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένες μυκητιάσεις που δεν προκαλούν συμπτώματα, οι οποίες όμως μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε στειρότητα. Έτσι, η εξέταση από γυναικολόγο κατά την επιστροφή από τις διακοπές ενδείκνυται όχι μόνο επί της ύπαρξης συμπτωμάτων.
Η διάγνωση από τον γυναικολόγο απαιτεί σωστή λήψη του ιστορικού και κλινική εξέταση της ασθενούς, και τη λήψη κολποτραχηλικού υγρού για τον εντοπισμό της αιτίας της λοίμωξης. Τα αποτελέσματα της καλλιέργειάς του βοηθούν στον εντοπισμό του μικροβίου και την επιλογή της ενδεδειγμένης θεραπείας, η οποία μπορεί να γίνει τοπικά με τη χρήση κολπικών υπόθετων ή αλοιφών, αλλά και με τη λήψη χαπιών, χωρίς να αποκλείεται η συνδυαστική θεραπεία. Ανάλογα με τη βαρύτητα των κολπικών λοιμώξεων η θεραπεία κυμαίνεται από 3 - 10 ημέρες.
Οι ουρολοιμώξεις είναι επίσης συχνές μετά το καλοκαίρι. Αιτία είναι είτε η αποφυγή ούρησης κυρίως λόγω της πολύωρης παραμονής των γυναικών εκτός οικείων χώρων, η μειωμένη παραγωγή ούρων λόγω της εφίδρωσης και της ελλιπούς ενυδάτωσης, είτε η χρήση βρώμικων τουαλετών. Τα συμπτώματα είναι συχνουρία, δυσουρία και καυσουρία, και η θεραπεία βασίζεται στα αποτελέσματα της καλλιέργειας ούρων και στη συνταγογράφηση της κατάλληλης αντιβιοτικής αγωγής.
Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αποτελούν αιτία προσέλευσης των γυναικών στα γυναικολογικά ιατρεία και νοσοκομεία της χώρας μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, καθώς η περισσότερη “ελευθερία” που νοιώθουν αυτή την περίοδο, η αύξηση της λίμπιντο και οι αυξημένες πιθανότητες νέων γνωριμιών συχνά αποβαίνουν εις βάρος της υγείας τους, όταν βέβαια συνοδεύονται από ελλιπή μέτρα προστασίας. Η ύπαρξη οποιασδήποτε πληγής στο αιδοίο ή πυώδους έκκρισης θα πρέπει να κινητοποιήσει τη γυναίκα άμεσα προκειμένου να αντιμετωπιστεί η οποιαδήποτε νόσος έγκαιρα.
Στα αφροδίσια νοσήματα συγκαταλέγεται και η μόλυνση από τον ιό HPV, η οποία μπορεί να προκύψει όχι μόνο μέσω της σεξουαλικής επαφής αλλά και από την άμεση επαφή με την άμμο. Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι το πιο συχνό είδος του ιού τα οποία αναπτύσσονται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα και είναι εμφανή συνήθως με γυμνό μάτι. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και σε ανυπαρξία συμπτωμάτων, είναι απαραίτητη η διενέργεια τεστ ΠΑΠ και η καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού μετά τις διακοπές.
iatronet.gr
0 Σχόλια