Τα άτομα που εργάζονται σε νυχτερινή βάρδια ή διαρκώς αλλάζουν ωράριο εργασίας
είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου ΙΙ, συγκριτικά με τα άτομα
που εργάζονται το κλασσικό οκτάωρο, σύμφωνα με νεότερη ανάλυση που
δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Occupational and Environmental Medicine.
Μάλιστα, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τους άνδρες και τα άτομα που εργάζονται σε κυλιόμενες βάρδιες, χωρίς ωστόσο οι λόγοι για τη διαφοροποίηση αυτή να είναι ξεκάθαροι.
«Η εργασία σε βάρδιες είναι πολύ κοινή στην σύγχρονη κοινωνία. Τα προηγούμενα χρόνια, κάποιες επιδημιολογικές μελέτες είχαν καταγράψει τη σχέση μεταξύ εργασίας σε βάρδια και του κινδύνου εκδήλωσης σακχαρώδη διαβήτη, αλλά με ασαφή συμπεράσματα», εξηγεί ο Δρ Ζουξουν Λου, επικεφαλής ερευνητής στο Ιατρικό Κολέγιο «Tongji» του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ζουαζχονγκ, στην Κίνα.
Αυτή η ασάφεια ώθησε και τον Δρ Λου να επαναξιολογήσει όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία. Εστίασε λοιπόν σε 12 έρευνες που είχαν εξετάσει τη σχέση της εργασίας σε βάρδια και αλλαγών που συντελούσαν στην εκδήλωση του διαβήτη. Οι μελέτες είχαν συμπεριλάβει συνολικά 226.652 άτομα, με τα 14.595 να πάσχουν από διαβήτη.
Οι έρευνες είχαν δημοσιευθεί την περίοδο 1983-2013, έξι είχαν γίνει στην Ιαπωνία, δύο στις ΗΠΑ και τη Σουηδία και από μια σε Βέλγιο και Κίνα.
Ως εργασία σε βάρδια ορίστηκε η απασχόληση κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα απογεύματα, η εναλλαγή ωραρίου ή το μη τακτικό ωράριο, δηλαδή οτιδήποτε πέραν του κλασσικού πρωινού οκταώρου.
Από την επεξεργασία των στοιχείων διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος διαβήτη αυξανόταν κατά 9% για τους εργαζόμενους σε βάρδια, συγκριτικά με άτομα που δεν είχαν ποτέ εργαστεί σε βάρδιες.
Οι άνδρες είχαν 28% μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη συγκριτικά με τις γυναίκες. Επίσης τα άτομα που εργάζονταν σε εναλλασσόμενες βάρδιες είχαν 42% υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη, συγκριτικά με τους εργαζόμενους πρωινού ωραρίου.
Από τα στοιχεία δεν κατέστη εφικτό να διευκρινιστεί για πόσο χρόνο οι εργαζόμενοι απασχολούνταν σε βάρδιες, ώστε τα αποτελέσματα να θεωρούνται πληρέστερα και να απαντηθεί αν όντως αυτή η μορφή εργασίας προκαλεί διαβήτη.
«Χρειάζεται περισσότερη έρευνα και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου για να αποκαλυφθούν οι υποκείμενοι βιολογικοί μηχανισμοί. Πιστεύω ωστόσο, ότι το ωράριο εργασίας επηρεάζει τη διατροφή και τον ύπνο του εργαζομένου, όπως επίσης και τον κιρκαδιανό ρυθμό του. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μελέτες έχουν δείξει ότι η ανεπάρκεια και η κακή ποιότητα ύπνου μπορεί συντελέσει στην εκδήλωση ή επιδείνωση της αντίστασης ινσουλίνης», εξηγεί ο Δρ Λου.
Η αντίσταση ινσουλίνης είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός δεν χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη για να παράγει γλυκόζη (κατάσταση γνωστή και ως «προ-διαβήτης»).
Να σημειωθεί ότι, παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι η εργασία σε βάρδιες σχετίζεται με την αύξηση του σωματικού βάρους, της όρεξης και του σωματικού λίπους, μείζονες παράγοντες εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
Μάλιστα, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τους άνδρες και τα άτομα που εργάζονται σε κυλιόμενες βάρδιες, χωρίς ωστόσο οι λόγοι για τη διαφοροποίηση αυτή να είναι ξεκάθαροι.
«Η εργασία σε βάρδιες είναι πολύ κοινή στην σύγχρονη κοινωνία. Τα προηγούμενα χρόνια, κάποιες επιδημιολογικές μελέτες είχαν καταγράψει τη σχέση μεταξύ εργασίας σε βάρδια και του κινδύνου εκδήλωσης σακχαρώδη διαβήτη, αλλά με ασαφή συμπεράσματα», εξηγεί ο Δρ Ζουξουν Λου, επικεφαλής ερευνητής στο Ιατρικό Κολέγιο «Tongji» του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ζουαζχονγκ, στην Κίνα.
Αυτή η ασάφεια ώθησε και τον Δρ Λου να επαναξιολογήσει όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία. Εστίασε λοιπόν σε 12 έρευνες που είχαν εξετάσει τη σχέση της εργασίας σε βάρδια και αλλαγών που συντελούσαν στην εκδήλωση του διαβήτη. Οι μελέτες είχαν συμπεριλάβει συνολικά 226.652 άτομα, με τα 14.595 να πάσχουν από διαβήτη.
Οι έρευνες είχαν δημοσιευθεί την περίοδο 1983-2013, έξι είχαν γίνει στην Ιαπωνία, δύο στις ΗΠΑ και τη Σουηδία και από μια σε Βέλγιο και Κίνα.
Ως εργασία σε βάρδια ορίστηκε η απασχόληση κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα απογεύματα, η εναλλαγή ωραρίου ή το μη τακτικό ωράριο, δηλαδή οτιδήποτε πέραν του κλασσικού πρωινού οκταώρου.
Από την επεξεργασία των στοιχείων διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος διαβήτη αυξανόταν κατά 9% για τους εργαζόμενους σε βάρδια, συγκριτικά με άτομα που δεν είχαν ποτέ εργαστεί σε βάρδιες.
Οι άνδρες είχαν 28% μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη συγκριτικά με τις γυναίκες. Επίσης τα άτομα που εργάζονταν σε εναλλασσόμενες βάρδιες είχαν 42% υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη, συγκριτικά με τους εργαζόμενους πρωινού ωραρίου.
Από τα στοιχεία δεν κατέστη εφικτό να διευκρινιστεί για πόσο χρόνο οι εργαζόμενοι απασχολούνταν σε βάρδιες, ώστε τα αποτελέσματα να θεωρούνται πληρέστερα και να απαντηθεί αν όντως αυτή η μορφή εργασίας προκαλεί διαβήτη.
«Χρειάζεται περισσότερη έρευνα και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου για να αποκαλυφθούν οι υποκείμενοι βιολογικοί μηχανισμοί. Πιστεύω ωστόσο, ότι το ωράριο εργασίας επηρεάζει τη διατροφή και τον ύπνο του εργαζομένου, όπως επίσης και τον κιρκαδιανό ρυθμό του. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μελέτες έχουν δείξει ότι η ανεπάρκεια και η κακή ποιότητα ύπνου μπορεί συντελέσει στην εκδήλωση ή επιδείνωση της αντίστασης ινσουλίνης», εξηγεί ο Δρ Λου.
Η αντίσταση ινσουλίνης είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός δεν χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη για να παράγει γλυκόζη (κατάσταση γνωστή και ως «προ-διαβήτης»).
Να σημειωθεί ότι, παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι η εργασία σε βάρδιες σχετίζεται με την αύξηση του σωματικού βάρους, της όρεξης και του σωματικού λίπους, μείζονες παράγοντες εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
0 Σχόλια