νομικός - κριτικός βιβλίου
Για πολλοστή φορά η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί σοκαρισμένη το ανελέητο σφυροκόπημα της Λωρίδας της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Οι νεκροί, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά, αυξάνονται καταιγιστικά, οι υποτυπώδεις υποδομές καταστρέφονται συστηματικά, οι άνθρωποι εγκλωβισμένοι σε έναν ελάχιστο χώρο ασφυκτιούν πολλαπλά.
Ωστόσο οι Παλαιστίνιοι, παρά τις κάποιες διαδηλώσεις στις χώρες της Ευρώπης και τα ευχολόγια των διαφόρων κυβερνήσεων, είναι τραγικά μόνοι. Αφορμή της νέας αιματηρής τραγωδίας ήταν, φυσικά, η απαγωγή και η αποτρόπαια δολοφονία των τριών Ισραηλινών εφήβων από κάποιους, προφανώς, Παλαιστίνιους εξτρεμιστές. Το γεγονός αυτό βέβαια, όσο ειδεχθές και αν ήταν, δεν δικαιολογεί μια επιθετική απάντηση τέτοιας έκτασης και τέτοιας μορφής.
Η επιλογή όμως της βιαιότατης συμπεριφοράς από το Ισραήλ, πέρα από τις τραγικές επιπτώσεις της, αναδεικνύει το αδιέξοδο της πολιτικής του. Ο ασφυκτικός αποκλεισμός και η ολική συμπίεση της Λωρίδας της Γάζας, η προκλητικότατη συνεχής επέκταση των εποικισμών, η προώθηση ενός καθεστώτος απαρτχάιντ για τους Παλαιστινίους, δεν οδηγούν πουθενά παρά στη διαιώνιση της υπάρχουσας κατάστασης της βίας και της ανασφάλειας. Επιπλέον αναβιβάζουν τη Χαμάς και άλλες ακραίες ισλαμικές ομάδες σε κύριους εκφραστές της αντίστασης και των συμφερόντων των Παλαιστινίων. Υπονομεύουν και ακυρώνουν αντίστοιχα κάθε συνετή και ορθολογική φωνή στον χώρο των Παλαιστινίων. Η ισραηλινή κοινωνία παραμένει στρατιωτικοποιημένη και αποξενώνεται, εάν δεν έχει αποξενωθεί οριστικά εδώ και πολλά χρόνια, από την ιστορική ηθική του εβραϊκού λαού. Την ηθική του απάτριδος, του εξόριστου, του διωκόμενου ανά τους αιώνες, του θύματος του ανήκουστου Ολοκαυτώματος. Το Ισραήλ με τον τρόπο συγκρότησης και άσκησης της εθνοκρατικής του κυριαρχίας προδίδει την παράδοση ενός λαού που στην ιστορική του διαχρονία δεν υπήρξε διώκτης και θύτης.
Υπάρχει όμως και η πλευρά των Παλαιστινίων. Η κυριαρχία των ακραίων ισλαμιστών στο εσωτερικό τους, κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας, οι οποίοι όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν το κράτος του Ισραήλ αλλά έχουν και ως στρατηγικό στόχο την καταστροφή του, τροφοδοτεί έναν ατέλειωτο κύκλο βίας και ταυτόχρονα αναπαράγεται από αυτή. Οι παράλογες και πλήρως αναποτελεσματικές, στρατιωτικά και πολιτικά, επιθετικές ενέργειες των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων, επιφέρουν δυσανάλογα ισραηλινά αντίποινα και μειώνουν τη διεθνή υποστήριξη και αλληλεγγύη. Τα υπέρμετρα αντίποινα των Ισραηλινών όμως και η ολοκληρωτική απελπισία στρατολογούν διαρκώς μαχητές στις φονταμενταλιστικές ομάδες. Δυστυχώς φαίνεται ότι το αιματηρό μέλλον θα διαρκέσει μάλλον πολύ και αρκετές γενιές Παλαιστινίων ακόμα θα ζήσουν μέσα στο δικό τους μίσος, στο μίσος των άλλων και στη φρίκη του πολέμου.
Έθνος
0 Σχόλια