Οι αποκαλύψεις αυτές προέρχονται από δύο πρώην εργαζόμενες στην τράπεζα, τις Κριστίνα Τσεν-Οστερ και Σάνα Ορλιχ, οι οποίες έχουν ξεκινήσει τη δικαστική τους μάχη ενάντια στους πρώην εργοδότες τους από το 2010, χτες ωστόσο εμφανίστηκαν στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν, ζητώντας την επέκταση της μηνυτήριας αναφοράς εν ονόματι και άλλων γυναικών υπαλλήλων της εταιρείας, μαρτυρίες των οποίων προσέθεσαν στον φάκελο.
«Λέσχη αγοριών»
Απ' αυτές τις μαρτυρίες προκύπτει πως η τράπεζα έχει μετατραπεί σε μία «λέσχη αγοριών» όπου «οι γυναίκες είτε υφίσταντο σεξιστικές διακρίσεις είτε αγνοούνταν».
Οι καταγγέλλουσες μιλούν για προκλητική χλιδή στα όρια, ασυγκράτητη κατανάλωση αλκοόλ, μπόλικο σεξ, ακριβά ταξίδια, συχνές επισκέψεις σε στριπ κλαμπ και παρενοχλήσεις παντός είδους. Μάλιστα, η Τσεν-Οστερ καταγγέλλει πως είχε παρενοχληθεί σεξουαλικά από συνάδελφο σε ένα δείπνο εργασίας το 1997 και πως την αποθάρρυναν να του κάνει αναφορά με απειλές περί απόλυσης και χρόνια αργότερα, όταν επέστρεψε από την άδεια μητρότητας, ανακάλυψε πως όλες οι «ζουμερές» υποθέσεις της είχαν δοθεί σε άνδρες συναδέλφους της.
Σύμφωνα με την Ντενίς Σέλεϊ, πρώην αντιπρόεδρο της Goldman Sachs μέχρι το 2009, οι άνδρες της εταιρείας αποκαλούσαν επανειλημμένα τις γυναίκες συναδέλφους τους με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς, όπως «χαζογκόμενες» και «party girls».
Αλλά και η Λίσα Αλμπανίζ, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος, καταγγέλλει πως η τράπεζα έχει καλλιεργήσει ένα κλίμα προκατάληψης κατά των γυναικών και πως για να «πετύχει μια γυναίκα στην Goldman Sachs θα πρέπει να ανέχεται προσβλητικά σχόλια από άνδρες συναδέλφους, να μην κάνει παιδιά και να πάρει απόφαση ότι ουδέποτε θα πληρωθεί όπως οι άνδρες, ακόμα κι αν κάνει την ίδια ή και καλύτερη δουλειά απ' αυτούς».
Στη μηνυτήρια αναφορά, εξάλλου, γίνεται λόγος για διακρίσεις και στους μισθούς ανάμεσα στις γυναίκες και στους άνδρες. Συγκεκριμένα οι γυναίκες αντιπρόεδροι λάμβαναν 21% μικρότερο μισθό σε σχέση με τους άντρες ομολόγους τους, ενώ στις κατώτερες υπαλληλικές κλίμακες η διαφορά ήταν 8%.
Ζητούν αποζημίωση
Ζητούν από το δικαστήριο αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστησαν, το ύψος της οποίας θα καθοριστεί, η οποία και θα εκτοξευτεί στα ύψη αν η δικαστής Αναλίζα Τόρες επιτρέψει στις δύο γυναίκες να κάνουν ομαδική μήνυση.
Από την πλευρά της, η τράπεζα διά μέσω email του εκπροσώπου της, Ντέιβιντ Γουέλς, αρνείται κάθε κατηγορία, ενώ δήλωσε πως «όλο αυτό είναι μια φυσιολογική και αναμενόμενη διαδικασία κάθε ομαδικής μήνυσης». Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που σπάει η... ομερτά για την τράπεζα.
Το 2012, με επιστολή του που δημοσιεύτηκε στους «New York Times» - παρά την «αλλεργία που δείχνουν νυν και πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της στον Τύπο- ο Γκρεγκ Σμιθ, παραιτηθείς επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος παραγώγων μετοχών, χαρακτήριζε το περιβάλλον στην τράπεζα «πιο τοξικό και καταστροφικό από ποτέ».
Μίλησε για μία τράπεζα «που καθοδηγείται από την απληστία της», που αποκαλεί τους πελάτες της «μάπετς» (μαριονέτες), που προσπαθεί συστηματικά να πείσει τους πελάτες της να επενδύσουν σε μετοχές ή άλλα προϊόντα από τα οποία η ίδια η τράπεζα θέλει να απαλλαγεί γιατί δεν πιστεύει πια σε αυτά».
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ
Σύμβολο της σκοτεινής πλευράς του καπιταλισμού
Η Goldman Sachs, που μετά την κρίση του 2008 έγινε σύμβολο της σκοτεινής πλευράς του καπιταλισμού κι έχει χαρακτηριστεί -μεταξύ άλλων- ως «ένα τεράστιο καλαμάρι βαμπίρ, που ρουφάει το αίμα της ανθρωπότητας», είναι μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο διεθνείς τράπεζες επενδύσεων τραπεζικών τίτλων, ομολόγων, κινητών αξιών, διαχείρισης επενδυτικών χαρτοφυλακίων κι άλλων περιουσιακών στοιχείων, οικονομικών συμβούλων και εκτιμητών εξαγορών ? συγχωνεύσεων και μ' ένα πλήθος άλλων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.
Πελάτες της είναι κυρίως μεγάλες εταιρείες, κρατικές και ιδιωτικές, κυβερνήσεις χωρών αλλά και ιδιώτες. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο οικονομικό παράγοντα στον χώρο της οικονομικής διαχείρισης των ΗΠΑ.
Ιδρύθηκε το 1869 από δύο Γερμανούς μετανάστες, τον Μάρκο Γκόλντμαν και τον Σαμουήλ Zακς, εκ των επιθέτων των οποίων έλαβε το όνομα η εταιρεία, η οποία και άρχισε με το πρωτοποριακό τότε αντικείμενο τραπεζικής εργασίας τη χρήση των εμπορικών χρεογράφων. Σήμερα η εταιρεία εδρεύει σε ουρανοξύστη της Δυτικής Λεωφόρου του Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Αναλυτές
Ωστόσο, πολλοί διεθνείς αναλυτές είναι εκείνοι που καταλογίζουν σε αυτή την εταιρεία τις μεγαλύτερες ευθύνες για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, όπως είναι η Ελλάδα. Μεταξύ δε αυτών και η Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία και έχει καταγγείλει την εταιρεία για τη λεγόμενη «φούσκα κατοικίας».
Βρέθηκε στο στόχαστρο γιατί στελέχη της εξωθούσαν τους πελάτες τους να επενδύουν σε συγκεκριμένα προϊόντα (όπως στεγαστικά δάνεια) και ακολούθως «στοιχημάτιζαν» ποια από αυτά τα προϊόντα θα «έπεφταν». Η τακτική αυτή οδήγησε στο μέγα σκάνδαλο με τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, στην πτώση των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, στο ντόμινο κατάρρευσης στην παγκόσμια οικονομία.
Μετά από διευθέτηση με την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC), η Goldman Sachs πλήρωσε πρόστιμο ύψους 550 εκατ. δολαρίων για παραπλάνηση επενδυτών το 2010 όταν κατέρρεε η αγορά ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ - ήταν το μεγαλύτερο πρόστιμο στην ιστορία της SEC.
Αλλά και μόλις χθες της επιβλήθηκε πρόστιμο 800.000 δολαρίων για παραβιάσεις σε εξωχρηματιστηριακή πλατφόρμα συναλλαγών.
Η Goldman Sachs συμφώνησε να καταβάλει το ποσό χωρίς να αρνηθεί ή να αποδεχτεί τις κατηγορίες. Πρόκειται για 400.000 συναλλαγές που πραγματοποίησε η εξωχρηματιστηριακή πλατφόρμα SIGMA?X της Goldman Sachs από τις 29 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου του 2011, σε χαμηλότερες τιμές, παραβιάζοντας κανόνες για την προστασία των επενδυτών. Εχει γραφτεί μάλιστα και βιβλίο με τίτλο «Η Τράπεζα. Πώς η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο» από τον Μαρκ Ροσέ, στο οποίο ο συγγραφέας την περιγράφει ως μια «οικονομική μυστική σέχτα που κινεί τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας, ανεβάζοντας οικονομίες και κυβερνήσεις. Τα στελέχη της, ιεραπόστολοι του χρήματος, προφήτες των αγορών, δουλεύουν στην τράπεζα 10 χρόνια και μετά προωθούνται σε κυβερνήσεις δημιουργώντας ένα δίκτυο ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής».
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Λόιντ Μπλάνκφεϊν
Ελαβε μπόνους 200 εκατ. $
Ο επικεφαλής της τράπεζας, την οποία οι πρώην εργαζόμενές της χαρακτήρισαν ως «κλαμπ αγοριών», είναι ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους τραπεζίτες παγκοσμίως. Ο 59χρονος διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφεϊν, έλαβε μπόνους 200 εκατομμυρίων δολαρίων κατά την περίοδο 2006-2010, παρ' όλα αυτά έχει κάνει στο παρελθόν τη δήλωση ότι... «δεν είμαι παρά ένας τραπεζίτης που κάνει το έργο του Θεού»!
Αλλά και σε πρόσφατη συνέντευξή του ο επικεφαλής εδώ και οκτώ χρόνια μίας από τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες στον κόσμο, ο Μπλάνκφεϊν, εκτίμησε ότι η ανισότητα των εισοδημάτων είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας και «υπεύθυνη για τις διαφορές στη χώρα». «Το χάσμα μπορεί να γίνει μεγαλύτερο.
Αν δεν μπορείς να νομοθετήσεις, τότε δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα. Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα, τότε δεν μπορείς να φέρεις ανάπτυξη και επιτυχία στη χώρα. Είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί», ανέφερε ο Μπλάνκφεϊν. Οσο για τον εαυτό του, αυτοχαρακτηρίζεται αστειευόμενος ως ένας «άκρως λειτουργικός παρανοϊκός», ο οποίος ανησυχεί διαρκώς για τα πάντα.
ethnos.gr
0 Σχόλια