Μία κακή μοίρα- λέμε τώρα, γιατί όλοι εμείς με την ψήφο μας διαπράξαμε το έγκλημα- παρέδωσε τη χώρα μας στην πιο κρίσιμη στιγμή της ύπαρξής της το 2009 και το 2010 σε δύο πολιτικούς «μαθητευόμενους μάγους», άσχετους, ασήμαντους, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
ώρα αποκαλύπτεται και επίσημα ότι αντί να παραδώσουν αμαχητί στην τρόικα την Ελλάδα την εποχή του Καστελόριζου, θα μπορούσε να βάλει τους δικούς του όρους γιατί οι λεγόμενες αγορές, οι τράπεζες και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα σε Αμερική, Ασία και Ευρώπη έτρεμαν την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη που οδηγούσε σε άγνωστα νερά.
Οι δύο αυτοί μοιραίοι άνθρωποι για την Ελλάδα δεν είχαν το κουράγιο να πουν έστω και ένα όχι στους γύπες της τρόικα τουλάχιστον στην πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων για το πρώτο Μνημόνιο.
Τώρα μαθαίνουμε βεβαίως ότι χωρίς δανεικά δεν θα μπορούσε να επιβιώσει η Ελλάδα. Εκεί στο 2010 και 2011 αλλά σίγουρα σε εκείνη την πρώτη φάση των μνημονίων θα μπορούσαν αυτοί οι δύο και η τότε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δανεισμού, μετά ήταν αργά.
Οι διεθνείς τράπεζες, το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες είχαν θωρακιστεί και είχαν ήδη στα χέρια τους το plan b εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ με πολύ μικρό κόστος για την παγκόσμια οικονομία.
Έρχονται κάποιες στιγμές που οι ηγέτες πρέπει να έχουν «καρύδια» για να αντιμετωπίσουν τους ισχυρούς και τους πάτρονες. Αλλά όταν αντί για «καρύδια» έχεις φακές, απλά κατεβάζεις τα παντελόνια και περιμένεις.
0 Σχόλια