Ένα χορταστικό μπλοκμπάστερ έρχεται στις αίθουσες από την Πέμπτη.
Ο λόγος για τον Godzilla που διατηρεί το πνεύμα της ταινίας του 1954, χωρίς να εγκαταλείπει τα εντυπωσιακά εφέ. Πρόκειται σίγουρα για την ταινία της εβδομάδας.
Godzilla
(3,5/5)
Ένας επιστήμονας επιμένει ότι η καταστροφή ενός πυρηνικού εργοστασίου στην Ιαπωνία δεν ήταν ατύχημα. Ο γιος του θέλει να ξεφύγει από τις θεωρίες συνωμοσίας του πατέρα του, ωστόσο θα βρεθεί μπλεγμένος σε μία ιστορία με τέρατα. Το 1954 ο Γκοτζίλα συμβόλιζε τον πυρηνικό τρόμο που είχε προκαλέσει στην υφήλιο η καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Σήμερα, ο πυρηνικός φόβος παραμένει έντονος (ειδικά μετά τη Φουκουσίμα) και μαζί με τα ακραία φυσικά φαινόμενα (όπως οι σεισμοί και το τσουνάμι) αποτελούν μία πρώτης τάξεως αλληγορία για να μιλήσει ο Γκάρεθ Έντουαρτς για τις δυνάμεις της φύσης. Ο σκηνοθέτης φτιάχνει μια κλασική ταινία-μπλοκμπάστερ, κάτι ανάλογο με το Τζουράσικ Παρκ στην εποχή του 3D. Οι χαρακτήρες και το σενάριο είναι πολύ αδύναμα, αλλά μοιάζουν και να μην ενδιαφέρουν τον σκηνοθέτη. Τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στα εντυπωσιακά τέρατα, στην πάλη των δυνάμεων της φύσης. Ο σκηνοθέτης υιοθετεί την οπτική γωνία του ανθρώπου για να περιγράψει κάτι που ξεπερνά τον ρεαλισμό. Η επιλογή των πλάνων είναι εξαιρετική, τα εφέ χρησιμοποιούνται όχι μόνο για να εντυπωσιάσουν, αλλά και για να πουν μια ιστορία, ενώ η καρδιά της ταινίας βρίσκεται στο μήνυμά της. Αν κάποιος ξεπεράσει τις αδιάφορες ερμηνείες, τους χαρακτήρες χωρίς βάθος και το υπερβολικά συνηθισμένο σενάριο, τότε θα την απολαύσει.
Σκηνοθεσία: Γκάρεθ Έντουαρντς
Πρωταγωνιστούν: Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, Κεν Γουατανάμπι, Ελίζαμπεθ Όλσεν, Μπράιαν Κράνστον, Ζιλιέτ Μπινός
Ο σωσίας
(2,5/5)
Ένας άνδρας μοναχικός και ανώνυμος εργάζεται σε ένα σύμπαν που μοιάζει βγαλμένο από τη φαντασία του Όργουελ. Όταν ένας άνδρας, ίδιος με αυτόν, εισβάλει στον κόσμο του και απειλεί τα αισθήματά του για μία γυναίκα, τη ζωή του και την ίδια του την ύπαρξη, θα κληθεί να αντιδράσει. Ενδιαφέρουσα μεταφορά μιας νουβέλας του Ντοστογέφσκι, θυμίζει το 1984 του Όργουελ. Ο Ρίτσαρντ Αγιοάντε έχει τη δυνατότητα να φτιάχνει ενδιαφέροντες κόσμους. Το πρόβλημα είναι ότι οι κόσμοι αυτοί θυμίζουν υπερβολικά κάποιους άλλους. Στην πρώτη του ταινία, το Submarine, δανειζόταν στοιχεία από τον Γουές Άντερσον, ενώ εδώ δανείζεται στοιχεία από το σινεμά του Τέρι Γκίλιαμ -ανάμεσα σε άλλους. Ο Γκίλιαμ υπήρξε και σύμβουλος πάνω στην αισθητική της ταινίας. Παρ' όλα αυτά, ο βρετανός δημιουργός φτιάχνει μια ενδιαφέρουσα σπαζοκεφαλιά με ωραία ατμόσφαιρα, γυρισμένη αποκλειστικά νύχτα και κυρίως σε κλειστούς χώρους. Ο Τζέσε Άιζενμπεργκ δίνει μια πολύ καλή διπλή ερμηνεία.
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Αγιοάντε
Παίζουν: Τζέσε Αϊζενμπεργκ, Μία Γουασίκοφσκα, Ουάλας Σον, Κάθι Μόριαρτι, Νόα Τέιλορ
Σουζάν
Μια νεαρή κοπέλα μένει έγκυος. Ο πατέρας της και η αδελφής της τη στηρίζουν και την προτρέπουν να κρατήσει το παιδί. Θα προσπαθήσει να φτιάξει τη ζωή της, αλλά στην πορεία η ασυμβίβαστη Σουζάν θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί έναν μικροκακοποιό και η ζωή της θα αλλάξει τροπή. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και αποτέλεσε την ταινία έναρξης της Εβδομάδας Κριτικής.
Σκηνοθεσία: Κατέλ Κιγιεβερέ
Πρωταγωνιστούν: Σάρα Φορεστιέ, Αντέλ Ενέλ, Φρανσουά Νταμιάν, Πολ Αμί
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
(2/5)
Ο Τζούλιαν Φέλοους, δημιουργός του τηλεοπτικού Ο Πύργος του Ντάουντον, αποφασίζει να ασχοληθεί με τον Σαίξπηρ κάνοντας τη μεταφορά του πιο γνωστού έργου του μεγάλου βάρδου. Δύο οικογένειες, οι Μοντέγοι και οι Καπουλέτοι, χωρίζονται από πολυετή έχθρα. Τα παιδιά τους, όμως, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα θα ερωτευτούν και θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις προκαταλήψεις των οικογενειών τους. Αν και η ταινία που σκηνοθετεί ο Κάρλο Καρλέι δεν έχει κάτι μεμπτό, δεν έχει και τίποτα καινούριο να προσφέρει σε ένα έργο που έχουμε δει δεκάδες φορές τόσο στη σκηνή, όσο και στην οθόνη. Αξιοπρεπείς παρουσίες η Χάιλι Στάινφελτν και ο Ντάγκλας Μπουθ, αλλά την παράσταση κλέβει ο ιερέας, τον οποίο ερμηνεύει ο Πολ Τζιαμάτι.
Σκηνοθεσία: Κάρλο Καρλέι
Πρωταγωνιστούν: Ντάγκλας Μπουθ, Χαϊλί Στάινφιλντ, Πολ Τζιαμάτι, Λέσλι Μάνβιλ, Ντέμιαν Λούις, Εντ Γουέστγουικ, Κρίστιαν Κουκ
Salvo
(1,5/5)
Ένας επαγγελματίας δολοφόνος αποφασίζει να χαρίσει τη ζωή σε μία νεαρή τυφλή κοπέλα που βρίσκει το φως της, όταν εκείνος δολοφονεί τον αδελφό της. Με ελάχιστο διάλογο, η ταινία των Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα είναι απαιτητική και ακολουθεί μια προδιαγεγραμμένη πορεία χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν και έχει ορισμένες σκηνοθετικές αρετές (για παράδειγμα η σκηνή όπου ο Σάλβο -ο τίτλος είναι το όνομα του ήρωα, αλλά σημαίνει και σωτηρία-) περιμένει το υποψήφιο θύμα του σε ένα μισοσκότεινο σπίτι, ή η εξαιρετική σκηνή του τέλους, αφήνει ερωτηματικά στον θεατή, ενώ συχνά γίνεται κουραστικό. Γιατί, για παράδειγμα, η κοπέλα είναι τυφλή; Αυτό φαίνεται να είναι απλά ένα σκηνοθετικό τέχνασμα, παρά κάτι ουσιαστικό. Τι είναι αυτό που συγκινεί συναισθηματικά τον Σάλβο;
Σκηνοθεσία: Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα
Πρωταγωνιστούν: Σαλέχ Μπακρί, Σάρα Σεραγιόκο, Λουίτζι Λο Κάσιο, Μάριο Πουπέλα
Αγγελική Στελλάκη
Ο λόγος για τον Godzilla που διατηρεί το πνεύμα της ταινίας του 1954, χωρίς να εγκαταλείπει τα εντυπωσιακά εφέ. Πρόκειται σίγουρα για την ταινία της εβδομάδας.
Godzilla
(3,5/5)Ένας επιστήμονας επιμένει ότι η καταστροφή ενός πυρηνικού εργοστασίου στην Ιαπωνία δεν ήταν ατύχημα. Ο γιος του θέλει να ξεφύγει από τις θεωρίες συνωμοσίας του πατέρα του, ωστόσο θα βρεθεί μπλεγμένος σε μία ιστορία με τέρατα. Το 1954 ο Γκοτζίλα συμβόλιζε τον πυρηνικό τρόμο που είχε προκαλέσει στην υφήλιο η καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Σήμερα, ο πυρηνικός φόβος παραμένει έντονος (ειδικά μετά τη Φουκουσίμα) και μαζί με τα ακραία φυσικά φαινόμενα (όπως οι σεισμοί και το τσουνάμι) αποτελούν μία πρώτης τάξεως αλληγορία για να μιλήσει ο Γκάρεθ Έντουαρτς για τις δυνάμεις της φύσης. Ο σκηνοθέτης φτιάχνει μια κλασική ταινία-μπλοκμπάστερ, κάτι ανάλογο με το Τζουράσικ Παρκ στην εποχή του 3D. Οι χαρακτήρες και το σενάριο είναι πολύ αδύναμα, αλλά μοιάζουν και να μην ενδιαφέρουν τον σκηνοθέτη. Τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στα εντυπωσιακά τέρατα, στην πάλη των δυνάμεων της φύσης. Ο σκηνοθέτης υιοθετεί την οπτική γωνία του ανθρώπου για να περιγράψει κάτι που ξεπερνά τον ρεαλισμό. Η επιλογή των πλάνων είναι εξαιρετική, τα εφέ χρησιμοποιούνται όχι μόνο για να εντυπωσιάσουν, αλλά και για να πουν μια ιστορία, ενώ η καρδιά της ταινίας βρίσκεται στο μήνυμά της. Αν κάποιος ξεπεράσει τις αδιάφορες ερμηνείες, τους χαρακτήρες χωρίς βάθος και το υπερβολικά συνηθισμένο σενάριο, τότε θα την απολαύσει.
Σκηνοθεσία: Γκάρεθ Έντουαρντς
Πρωταγωνιστούν: Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, Κεν Γουατανάμπι, Ελίζαμπεθ Όλσεν, Μπράιαν Κράνστον, Ζιλιέτ Μπινός
Ο σωσίας
(2,5/5)Ένας άνδρας μοναχικός και ανώνυμος εργάζεται σε ένα σύμπαν που μοιάζει βγαλμένο από τη φαντασία του Όργουελ. Όταν ένας άνδρας, ίδιος με αυτόν, εισβάλει στον κόσμο του και απειλεί τα αισθήματά του για μία γυναίκα, τη ζωή του και την ίδια του την ύπαρξη, θα κληθεί να αντιδράσει. Ενδιαφέρουσα μεταφορά μιας νουβέλας του Ντοστογέφσκι, θυμίζει το 1984 του Όργουελ. Ο Ρίτσαρντ Αγιοάντε έχει τη δυνατότητα να φτιάχνει ενδιαφέροντες κόσμους. Το πρόβλημα είναι ότι οι κόσμοι αυτοί θυμίζουν υπερβολικά κάποιους άλλους. Στην πρώτη του ταινία, το Submarine, δανειζόταν στοιχεία από τον Γουές Άντερσον, ενώ εδώ δανείζεται στοιχεία από το σινεμά του Τέρι Γκίλιαμ -ανάμεσα σε άλλους. Ο Γκίλιαμ υπήρξε και σύμβουλος πάνω στην αισθητική της ταινίας. Παρ' όλα αυτά, ο βρετανός δημιουργός φτιάχνει μια ενδιαφέρουσα σπαζοκεφαλιά με ωραία ατμόσφαιρα, γυρισμένη αποκλειστικά νύχτα και κυρίως σε κλειστούς χώρους. Ο Τζέσε Άιζενμπεργκ δίνει μια πολύ καλή διπλή ερμηνεία.
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Αγιοάντε
Παίζουν: Τζέσε Αϊζενμπεργκ, Μία Γουασίκοφσκα, Ουάλας Σον, Κάθι Μόριαρτι, Νόα Τέιλορ
Σουζάν
Μια νεαρή κοπέλα μένει έγκυος. Ο πατέρας της και η αδελφής της τη στηρίζουν και την προτρέπουν να κρατήσει το παιδί. Θα προσπαθήσει να φτιάξει τη ζωή της, αλλά στην πορεία η ασυμβίβαστη Σουζάν θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί έναν μικροκακοποιό και η ζωή της θα αλλάξει τροπή. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και αποτέλεσε την ταινία έναρξης της Εβδομάδας Κριτικής.
Σκηνοθεσία: Κατέλ Κιγιεβερέ
Πρωταγωνιστούν: Σάρα Φορεστιέ, Αντέλ Ενέλ, Φρανσουά Νταμιάν, Πολ Αμί
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
(2/5)Ο Τζούλιαν Φέλοους, δημιουργός του τηλεοπτικού Ο Πύργος του Ντάουντον, αποφασίζει να ασχοληθεί με τον Σαίξπηρ κάνοντας τη μεταφορά του πιο γνωστού έργου του μεγάλου βάρδου. Δύο οικογένειες, οι Μοντέγοι και οι Καπουλέτοι, χωρίζονται από πολυετή έχθρα. Τα παιδιά τους, όμως, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα θα ερωτευτούν και θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις προκαταλήψεις των οικογενειών τους. Αν και η ταινία που σκηνοθετεί ο Κάρλο Καρλέι δεν έχει κάτι μεμπτό, δεν έχει και τίποτα καινούριο να προσφέρει σε ένα έργο που έχουμε δει δεκάδες φορές τόσο στη σκηνή, όσο και στην οθόνη. Αξιοπρεπείς παρουσίες η Χάιλι Στάινφελτν και ο Ντάγκλας Μπουθ, αλλά την παράσταση κλέβει ο ιερέας, τον οποίο ερμηνεύει ο Πολ Τζιαμάτι.
Σκηνοθεσία: Κάρλο Καρλέι
Πρωταγωνιστούν: Ντάγκλας Μπουθ, Χαϊλί Στάινφιλντ, Πολ Τζιαμάτι, Λέσλι Μάνβιλ, Ντέμιαν Λούις, Εντ Γουέστγουικ, Κρίστιαν Κουκ
Salvo
(1,5/5)Ένας επαγγελματίας δολοφόνος αποφασίζει να χαρίσει τη ζωή σε μία νεαρή τυφλή κοπέλα που βρίσκει το φως της, όταν εκείνος δολοφονεί τον αδελφό της. Με ελάχιστο διάλογο, η ταινία των Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα είναι απαιτητική και ακολουθεί μια προδιαγεγραμμένη πορεία χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν και έχει ορισμένες σκηνοθετικές αρετές (για παράδειγμα η σκηνή όπου ο Σάλβο -ο τίτλος είναι το όνομα του ήρωα, αλλά σημαίνει και σωτηρία-) περιμένει το υποψήφιο θύμα του σε ένα μισοσκότεινο σπίτι, ή η εξαιρετική σκηνή του τέλους, αφήνει ερωτηματικά στον θεατή, ενώ συχνά γίνεται κουραστικό. Γιατί, για παράδειγμα, η κοπέλα είναι τυφλή; Αυτό φαίνεται να είναι απλά ένα σκηνοθετικό τέχνασμα, παρά κάτι ουσιαστικό. Τι είναι αυτό που συγκινεί συναισθηματικά τον Σάλβο;
Σκηνοθεσία: Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα
Πρωταγωνιστούν: Σαλέχ Μπακρί, Σάρα Σεραγιόκο, Λουίτζι Λο Κάσιο, Μάριο Πουπέλα
Αγγελική Στελλάκη
0 Σχόλια