Με αυτόν τον απλούστατο και κατανοητό από όλους «ορισμό» του εγκεφάλου, ο οποίος υπάρχει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου «Η ψυχιατρική αλλιώς» ο συγγραφέας και ψυχίατρος Παύλος Σακκάς δίνει το στίγμα ολόκληρου του πονήματός του. Οχι, δεν πρόκειται για πραγματεία που απευθύνεται στους ειδικούς, ούτε για δήθεν εκλαΐκευση των θεμάτων του εγκεφάλου που στοχεύει να εντυπωσιάσει εξίσου τον μη επαΐοντα και τους συναδέλφους του. Ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών αντλεί μέσα από τα παραδείγματα των ασθενών της τριαντάχρονης εμπειρίας του για να μας βοηθήσει να πλοηγηθούμε στους υφάλους και τους σκοπέλους της καθημερινής ζωής.
Μα, θα μου πείτε, έχουμε όλοι ανάγκη ψυχιάτρου; Προφανώς το αν θα ζητήσει κανείς τη βοήθεια ενός ψυχιάτρου είναι μια προσωπική υπόθεση, αλλά το βέβαιον είναι ότι όλοι θα μπορούσαμε να ωφεληθούμε από ένα βιβλίο ψυχιατρικής όπως αυτό του κ. Σακκά. Σκεφτείτε το: δεν είναι μόνο η σχιζοφρένεια (σελ. 11), η άνοια (σελ. 119), η κατάθλιψη (σελ. 39) και άλλες σοβαρές διαταραχές λόγοι ικανοί να μας οδηγήσουν να ζητήσουμε ψυχιατρική βοήθεια. Οποιοσδήποτε είναι ζωντανός, εργάζεται (ή όχι), αναπτύσσει σχέσεις (με γονείς, παιδιά, φίλους, το άλλο φύλο), αναζητεί τον λόγο της ύπαρξής του, σίγουρα θα ωφεληθεί από την ψυχιατρική βοήθεια, όποια μορφή και αν έχει.
Πάρτε για παράδειγμα το κεφάλαιο που αφορά τη σχέση γονέων και παιδιών (σελ. 229) στο οποίο, μεταξύ άλλων, μας μεταφέρεται ο διάλογος μιας μητέρας ανήσυχης για τις επιδόσεις του παιδιού της. Μήπως αναγνωρίζετε τον εαυτό σας στα παρακάτω; «Του έχω πάρει δάσκαλο να τον βοηθά στα Μαθηματικά. Αλλον για τη Φυσική και εγώ με τον άνδρα μου του κάνουμε την Ιστορία και τα άλλα μαθήματα...». 'Η μήπως τον αναγνωρίζετε στην παράγραφο που προέρχεται από το κεφάλαιο σχετικά με την οικονομική κρίση και την κατάθλιψη (σελ. 47); «Καθημερινά μου τηλεφωνούν από την τράπεζα. Δεν μπορώ να πληρώσω το δάνειο... Θα αναγκαστούμε να χάσουμε το σπίτι μας... Και τι λες στο παιδί; Δεν με νοιάζει για μένα και τη γυναίκα μου. Αυτή καταλαβαίνει. Αν και να σου πω, γιατρέ, εσύ που είσαι άντρας, μπορείς να με καταλάβεις. Οσο και να λέει ότι καταλαβαίνει, μέσα της είμαι σίγουρος ότι θα με υποτιμά. Αυτή κάθε πρωί φεύγει για τη δουλειά της. Το παιδί πάει σχολείο και εγώ... κάνω τις δουλειές του σπιτιού...».
Δεν θα θέλατε να ακούσετε τις απαντήσεις ενός ειδικού σε προβλήματα που μας ταλανίζουν όλους; Δεν θα θέλατε να μάθετε, τώρα που είναι ακόμη νωρίς, ότι το να δίνετε μασημένη τροφή στο παιδί σας δεν το προετοιμάζει για την αληθινή ζωή; Δεν θα θέλατε να μάθετε αυτό που έμαθε και ο ασθενής του που έπεσε σε κατάθλιψη αφού έχασε την εργασία του; «... αν συνειδητοποιήσεις ότι το πρόβλημα είναι γενικό και οι ευθύνες σου ελάχιστες, θα κοιτάξεις μπροστά σου και θα πάψεις να κλαις γι' αυτά που έχασες. Πρέπει να ξέρεις ότι στον Πόλεμο και την Κατοχή δεν υπήρχε κατάθλιψη. Περιουσίες χάνονταν, άνθρωποι σκοτώνονταν, αλλά όσοι επιζούσαν κοίταζαν μπροστά. Φρόντιζαν για την επιβίωσή τους μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος. Και ο πόλεμος κάποια στιγμή θα τελειώσει».
Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, θα παραδεχθούμε ότι σε κάποιες στιγμές της ζωής μας προτιμήσαμε την ευκολία, δεν κινητοποιήσαμε την μπουλντόζα του εγκεφάλου μας και βρεθήκαμε, ή παραμένουμε ακόμη, δέσμιοι συμπεριφορών που μας βασανίζουν. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο το πόνημα του κ. Σακκά μπορεί να αποδειχθεί εγχειρίδιο ζωής. Για όλους!
Παύλος Σακκάς
Η Ψυχιατρική αλλιώς...
...μέσα από πραγματικές ιστορίες
και κυκλώματα υπολογιστών
Εκδόσεις Βήτα,
σελ. 322, τιμή 25 ευρώ
Η Ψυχιατρική αλλιώς...
...μέσα από πραγματικές ιστορίες
και κυκλώματα υπολογιστών
Εκδόσεις Βήτα,
σελ. 322, τιμή 25 ευρώ
0 Σχόλια