Ωστόσο, μία ολλανδή καλλιτέχνις επέλεξε να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση, βγαλμένη απευθείας μέσα από «κυβερνοπάνκ» ιστορίες και μυθιστορήματα του Ουίλιαμ Γκίμπσον: την ανάπτυξη ενός αλεξίσφαιρου δέρματος για ανθρώπους.
Σε συνέντευξή της στο Reuters η Τζαλίλα Εσαΐντι αναφέρει ότι η ιδέα της ήρθε το 2001 όταν διάβασε ένα άρθρο για διαγονιδιακές κατσίκες, το γάλα των οποίων περιείχε ιστό αράχνης, με σκοπό την παραγωγή του σε μεγάλες ποσότητες για τη δημιουργία αλεξίσφαιρων γιλέκων. «Και σκέφτηκα, γιατί να δημιουργήσουμε ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο και όχι έναν αλεξίσφαιρο άνθρωπο;» σημειώνει.
Το εγχείρημα ξεκίνησε ως καλλιτεχνικό project, ωστόσο η Εσαΐνιτι συνεργάστηκε με τον μοριακό βιολόγο Αμπντοελουαχέμπ Ελ Γκαλμπζουρί του LUMC (Leids Universitair Medisch Centrum) για την παραγωγή του τεχνητού δέρματος, το οποίο είναι τρεις φορές δυνατότερο από το Κέβλαρ και μπορεί να σταματήσει μία σφαίρα η οποία πετά στο 50% της κανονικής της ταχύτητας. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Ελ Γκαλμπζουρί, στο πείραμα «το δέρμα είχε μόνο τέσσερα στρώματα ιστού…οπότε πιστεύουμε ότι αν φτιάξουμε ένα μοντέλο δέρματος με 33 στρώματα, θα μπορούμε σίγουρα να σταματήσουμε μια σφαίρα».
Το όνομα του προγράμματος είναι 2.6g 329m/s (στάνταρ επίδοσης για αλεξίσφαιρα γιλέκα). Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του project, «ο ιστός αράχνης είναι πολύ ισχυρότερος σχετικά από το ατσάλι, και μπορεί να παραχθεί από ανθρώπινο πλάσμα…εάν το ανθρώπινο δέρμα μπορούσε να τον παράξει, τότε θα ήταν προστατευμένο από σφαίρες;».
Στο πλαίσιό του, η Εσαΐντι επιθυμεί να «εξερευνήσει τα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και πολιτιστικά ζητήματα σχετικά με την ασφάλεια σε έναν κόσμο με πρόσβαση στις νέες βιοτεχνολογίες». Τέτοια θέματα προκύπτουν, όπως σημειώνεται, στη βάση της αρχαίας ανθρώπινης επιθυμίας να είναι κάποιος άτρωτος. «Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος παντού εκτός από τη φτέρνα του. Μήπως στο κοντινό μέλλον, χάρη στη βιοτεχνολογία, δεν θα απαιτείται να είμαστε απόγονοι θεών για να έχουμε τέτοια χαρακτηριστικά;».
0 Σχόλια