Λαλίνα Φαφούτη
Το Cuncas II, ένα από τα υπόγεια τούνελ που θα ενώνουν ένα τεράστιο δίκτυο καναλιών για τη μεταφορά νερού από τον ποταμό Σάο Φρανσίσκο στη βορειοανατολική Βραζιλία (Φωτογραφία REUTERS/Ueslei Marcelino)
Το εντυπωσιακό τοπίο που βλέπετε στη
φωτογραφία δεν έχει «σκαλιστεί» από το νερό αλλά από το ανθρώπινο χέρι –
ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, από τα ανθρώπινα μηχανήματα. Το
εικονιζόμενο Cuncas II αποτελεί τμήμα ενός τεράστιου δικτύου υπόγειων
σηράγγων και καναλιών το οποίο θα εκτείνεται σε μήκος 477 χιλιομέτρων
και κατασεκυάζεται στη Βραζιλία για να εξασφαλίσει την υδροδότηση του
βορειοανατολικού τμήματος της χώρας.
Εργάτες επιβλέπουν τη διάνοιξη μιας σήραγγας στο Μαουνιτί (Φωτογραφία REUTERS/Ueslei Marcelino)
Η περιοχή αυτή πλήττεται παραδοσιακά από σφοδρές ξηρασίες – αυτή την περίοδο μάλιστα γνωρίζει μια από τις χειρότερες των τελευταίων πενήντα χρόνων. Το δίκτυο θα μεταφέρει νερό από τον Σάο Φρανσίσκο, τον λεγόμενο και «ποταμό της εθνικής ενσωμάτωσης». Ο μήκους 3.000 χλμ. ποταμός πηγάζει από την ανατολική Βραζιλία και διατρέχει σχεδόν όλη τη χώρα ώσπου να φθάσει προς τη θάλασσα, αφήνει όμως «εκτός» το βορειοανατολικό τμήμα της – δηλαδή τις τέσσερις πληττόμενες από τις ξηρασίες πολιτείες Σεαρά, Παραϊμπα, Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε και Περναμπούκο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο υποδομής που υλοποιείται αυτή τη στιγμή στη Βραζιλία, το μέλλον του όμως αναμένεται μακρό. Η κατασκευή έχει φθάσει μόνο στο μισό, βγαίνοντας εντελώς εκτός χρονοδιαγράμματος και έχοντας ήδη διπλασιάσει τον προβελπόμενο προϋπολογισμό (η αρχική εκτίμηση ήταν στα 2,47 δισ. δολάρια) . Οι λόγοι της καθυστέρησης δεν είναι τα τεχνικά προβλήματα αλλά η άκρατη γραφειοκρατία. Η κυβέρνηση πάντως υποστηρίζει ότι το νερό θα αρχίσει να ρέει στην περιοχή το 2015.
Εργάτες στο Cuncas I, μια άλλη από τις υπόγειες σήραγγες που θα ενώνουν το δίκτυο καναλιών στη βορειοανατολική Βραζιλία (Φωτογραφία REUTERS/Ueslei Marcelino)
Εργάτες επιβλέπουν τη διάνοιξη μιας σήραγγας στο Μαουνιτί (Φωτογραφία REUTERS/Ueslei Marcelino)
Η περιοχή αυτή πλήττεται παραδοσιακά από σφοδρές ξηρασίες – αυτή την περίοδο μάλιστα γνωρίζει μια από τις χειρότερες των τελευταίων πενήντα χρόνων. Το δίκτυο θα μεταφέρει νερό από τον Σάο Φρανσίσκο, τον λεγόμενο και «ποταμό της εθνικής ενσωμάτωσης». Ο μήκους 3.000 χλμ. ποταμός πηγάζει από την ανατολική Βραζιλία και διατρέχει σχεδόν όλη τη χώρα ώσπου να φθάσει προς τη θάλασσα, αφήνει όμως «εκτός» το βορειοανατολικό τμήμα της – δηλαδή τις τέσσερις πληττόμενες από τις ξηρασίες πολιτείες Σεαρά, Παραϊμπα, Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε και Περναμπούκο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο υποδομής που υλοποιείται αυτή τη στιγμή στη Βραζιλία, το μέλλον του όμως αναμένεται μακρό. Η κατασκευή έχει φθάσει μόνο στο μισό, βγαίνοντας εντελώς εκτός χρονοδιαγράμματος και έχοντας ήδη διπλασιάσει τον προβελπόμενο προϋπολογισμό (η αρχική εκτίμηση ήταν στα 2,47 δισ. δολάρια) . Οι λόγοι της καθυστέρησης δεν είναι τα τεχνικά προβλήματα αλλά η άκρατη γραφειοκρατία. Η κυβέρνηση πάντως υποστηρίζει ότι το νερό θα αρχίσει να ρέει στην περιοχή το 2015.
Εργάτες στο Cuncas I, μια άλλη από τις υπόγειες σήραγγες που θα ενώνουν το δίκτυο καναλιών στη βορειοανατολική Βραζιλία (Φωτογραφία REUTERS/Ueslei Marcelino)
0 Σχόλια