Κάτι σαύρες έτρεχαν να κρυφτούν σε κα να σκιερό λαγούμι.
Μακριά λαμπιρίζουν δαντελωτά ακρογιάλια με κατακάθαρα νερά που στην αγκαλιά τους λικνίζονται τεμπέλικα κατάλευκες ξέγνοιαστες βαρκούλες.
Έχω γανιάσει, το στόμα μου κολλάει από τη δίψα ενώ με λούζει αρμυρός ιδρώτας.
Ευτυχώς, βλέπω λίγο πιο μακριά μια λιμνούλα και σέρνοντας τα βήματά μου, πλησιάζω και μπαίνω μέχρι τη μέση μέσα στο νερό να δροσιστώ και να ξεδιψάσω.
Απόλαυσα για αρκετό διάσημα το δροσερό νερό και τη γαλήνη που βασίλευε γύρω μου, και ξαφνικά νοιώθω κάτι να περπατάει μέσα απ' τα ρούχα μου.
Ανατριχιάζω. Τι είναι πάλι αυτό; Βδέλλες άρχισαν να χώνονται μέσα στα ρούχα μου κι αρχίζουν να μου πίνουν το αίμα.
Μα βδέλλες μέσα σ' αυτό τον παράδεισο;
Προσπαθώ να τις πετάξω από πάνω μου, βοήθεια, βοήθεια προσπαθώ να φωνάξω, αλλά μόνο ένα μουγκρητό βγαίνει με δυσκολία απ' το στόμα μου, ενώ χιλιάδες κοράκια άρχισαν να πετάνε από πάνω μου. Κρα-κρα-κρα ...Βοήθεια, βοήθεια...
-Ξύπνα καλέ, τι έπαθες; Σε πήρε ο ύπνος στον καναπέ βλέποντας ειδήσεις;
-Οι βδέλλες, τα κοράκια, που είναι φύγανε;
-Όχι, να, δεν τα βλέπεις, οι ειδήσεις συνέχεια γι' αυτά λένε.
-Σε παρακαλώ φέρε μου ένα νεράκι να συνέλθω.
Πως να συνέλθεις όμως όταν ακούς ειδήσεις στα μικρά κανάλια που τολμάνε και παρουσιάζουν την σκληρή πραγματικότητα, ενώ τα λεγόμενα μεγάλα κανάλια την κουκουλώνουν;
Παλιά οι πολιτικοί λέγανε πως ψάχνουν να βρούνε λύσεις στα προβλήματα της χώρας για το καλό του κόσμου και τώρα ψάχνουν εναγωνίως να βρούνε ισοδύναμα, λες και το ισοδύναμο είναι λύση στην ανεργία και στη φτώχια που φέρανε τη χώρα.
Το ένα τέταρτο του ελληνικού πληθυσμού τρέχει στα συσσίτια για να μην πεθάνει από την πείνα και στις ειδήσεις ακούμε να μοιράζονται εκατομμύρια μεταξύ τους και στους κολλητούς τους, και όλοι αυτοί παρουσιάζονται για σωτήρες.
Άπληστοι, αδίσταχτοι, ανάλγητοι, μεγαλομανείς και πονηροί πολιτικοί μαζί με απατεώνες τα κάνανε πλακάκια, άρπαξαν τον πλούτο της χώρας στέλνοντάς τον στο εξωτερικό και άφησαν αυτόν τον έρμο τόπο με εξαθλιωμένους πολίτες να σέρνονται προσπαθώντας να επιβιώσουν με όσα δεν πρόλαβαν να αρπάξουν οι βέβηλοι.
Ευτυχώς που αντέχει η δικαιοσύνη στις πιέσεις κι αρχίζει και βγάζει σιγά σιγά στην επιφάνεια πρωτοκλασάτα ονόματα της διαπλοκής που έχουν πέσει σα βδέλλες στον κόρφο της Ελλάδας.
Τους βλέπεις ακόμα να εμφανίζονται ξεδιάντροπα στα κανάλια και να λένε πως αυτοί είναι αθώοι, δεν ξέρουνε τίποτα για όλα όσα τους καταλογίζει η δικαιοσύνη και πως το κόμμα τους μόνο, είναι εκείνο που θα φέρει και πάλι την ευημερία.
Οι ίδιοι ψεύτες, οι ίδιοι κλέφτες, οι ίδιοι δοσίλογοι, οι ίδιοι απατεώνες.
Μήπως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που τους πιστεύουν; Εγώ πάντως όχι!
Καιρός να τους βάλουμε στη φορμόλη!
Θεόφιλος Αιγινήτης Ζωγράφος-Συγγραφέας
0 Σχόλια