Όλοι οι επιστήμονες που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ασχολούνται
με το Διάστημα είχαν στρέψει την προσοχή τους την περασμένη εβδομάδα
στον κομήτη ISON, ο οποίος θα περνούσε πολύ κοντά από τον Ηλιο. Ο
επονομαζόμενος «κομήτης του αιώνα» αποδείχτηκε τελικά... εφτάψυχος αφού,
αν και υπέστη σημαντικές ζημιές κατά το «καυτό ραντεβού», δεν
καταστράφηκε ολοσχερώς. Ένα τμήμα του ξέφυγε από τις ατμοσφαιρικές και
βαρυτικές «δαγκάνες» του Ηλιου και συνεχίζει το ταξίδι του. Πριν από τον
ISON όμως υπήρξαν και άλλοι κομήτες που κέντρισαν το ενδιαφέρον της
παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Ο καμικάζι του Δία
Δεκάδες τηλεσκόπια σε ολόκληρο τον κόσμο στράφηκαν προς τον Δία τον
Ιούλιο του 1994 για να παρακολουθήσουν τη δραματική πορεία του κομήτη
Shoemaker-Levy 9, ο οποίος είχε σπάσει σε 21 θραύσματα που κατευθύνονταν
προς το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη.
Ήταν η πρώτη πρόσκρουση στο Ηλιακό Σύστημα που κατέγραψαν οι αστρονόμοι σε πραγματικό χρόνο. Οι γιγάντιες κηλίδες που άφησαν οι προσκρούσεις στην ατμόσφαιρα του Δία παρέμειναν ορατές για εβδομάδες. Εναν χρόνο αργότερα οι επιστήμονες εντόπισαν νερό στην ατμόσφαιρα του Δία και οι ειδικοί υποψιάστηκαν αμέσως ότι επρόκειτο για νερό από τον διαλυμένο κομήτη, ο οποίος πιστεύεται ότι αποτελούνταν κυρίως από πάγο νερού.
O κομήτης με τον «ωκεανό»
Ο κομήτης Hartley 2 έχει διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από ένα
χιλιόμετρο και πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Ζώνη Kuiper. Ο κομήτης
έγινε στόχος ερευνών και τελικά... πρώτη είδηση όταν επιστήμονες του
τμήματος Ερευνών του Ηλιακού Συστήματος στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στη
Γερμανία, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel, κατάφεραν
να αναλύσουν τη χημική σύστασή του. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μοιάζει
σημαντικά με αυτή των ωκεανών στη Γη.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ακόμη και αν κατά τη γέννησή της η Γη διέθετε νερό, οι συνθήκες που επικράτησαν το πρώτο διάστημα κατά το οποίο ο πλανήτης μορφοποιούνταν το εξαφάνισαν πολύ γρήγορα. Οι θερμοκρασίες που επικρατούσαν κατά τη βρεφική ηλικία της Γης ήταν τόσο υψηλές που θα οδηγούσαν το νερό σε εξάτμιση. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι ωκεανοί δημιουργήθηκαν στη Γη μερικά εκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή της. Ετσι οι επιστήμονες αναζητούν την πηγή προέλευσης του νερού που είναι και το βασικό συστατικό για την ανάπτυξη της ζωής. Ο εντοπισμός του... ωκεάνιου νερού στον Hartley 2 άνοιξε νέους δρόμους στη λύση του μυστηρίου.
Μεταφορείς της ζωής;
Εχει διαπιστωθεί από σειρά ερευνών ότι οι κομήτες εκτός από νερό
κουβαλούν μαζί τους και άλλα δομικά υλικά δημιουργίας ζωής. Με δεδομένο
ότι η ζωή έκανε την εμφάνισή της στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια,
όταν ο πλανήτης ήταν ακόμη υπό διαμόρφωση, παντελώς άγονος, παραμένει
μυστήριο το πώς κατάφερε η ζωή να ξεπηδήσει σε αυτό το περιβάλλον και
ποιοι μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν για να υπάρξει.
Πειράματα που διεξήγαγαν πριν από έναν χρόνο ερευνητές της NASA οδήγησαν σε δύο βασικά συμπεράσματα. Κατά πρώτον, ότι μετά από μια πτώση κομήτη στην επιφάνεια της Γης τα αμινοξέα, που αποτελούν τα δομικά υλικά των πρωτεϊνών, καταφέρνουν να επιβιώνουν. Η δεύτερη διαπίστωση είναι ότι μια τόσο σφοδρή σύγκρουση όπως αυτή ενός μεγάλου κομήτη στην επιφάνεια της Γης παρήγαγε την απαραίτητη ενέργεια ώστε τα αμινοξέα να αρχίσουν να «δένονται» μεταξύ τους και να παράγουν πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες με τη σειρά τους αποτελούν τους δομικούς λίθους που επιτρέπουν σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς να υπάρχουν και να λειτουργούν. Ετσι, σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν πριν από περίπου 3,8 δισ. έτη η Γη βομβαρδιζόταν από κομήτες και αστεροειδείς, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για να κάνει την εμφάνισή της η ζωή στον πλανήτη.
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 5 Δεκεμβρίου 2013
tovima.gr/science
0 Σχόλια