Έπειτα από μήνες προετοιμασίας, ο μετεωρίτης ανασύρθηκε από τη λίμνη του Τσεμπαρκούλ σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση από τη ρωσική τηλεόραση.
Δύτες ανέβασαν το βράχο από βάθος 12 μέτρων και τον κάλυψαν με ειδικό προστατευτικό υλικό όταν ακόμα βρισκόταν σε νερό.
Δυστυχώς ο μετεωρίτης έσπασε σε τρία κομμάτια όταν προσπάθησαν να τον ανεβάσουν σε μια πλάστιγγα, η οποία έσπασε κι αυτή όταν η ένδειξη έφτασε τα 570 κιλά.«Η προκαταρκτική εξέταση [...] δείχνει ότι είναι πράγματι κομμάτι του μετεώρου του Τσελιαμπίνσκ» δήλωσε στο πρακτορείο Interfax ο Σεργκέι Ζαμόζντρα, επίκουρος καθηγητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Τσελιαμπίνσκ.
Στο ίδιο συμπέρασμα έφτασε, εξετάζοντας τα τηλεοπτικά πλάνα, η Δρ Κάρολιν Σμιθ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Όπως ανέφερε στο BBC, ο μετεωρίτης φέρει έναν χαρακτηριστικό «φλοιό τήξης», καλύπτεται δηλαδή από ένα σκούρο, υαλώδες υλικό που σχηματίζεται καθώς ο βράχος θερμαίνεται και λιώνει κατά την μετεωρική κάθοδο στην ατμόσφαιρα.
Ο βράχος που ανασύρθηκε από τη λίμνη εκτιμάται είναι ένας από τους δέκα μεγαλύτερους μετεωρίτες που έχουν βρεθεί ποτέ.
Είναι όμως ένα πολύ μικρό τμήμα του αστεροειδή, ο οποίος εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 20 μέτρα και βάρος 10.000 τόνους.
Σύμφωνα με τα ρωσικά μέσα, ένα δεύτερο, ελαφρώς μικρότερο θραύσμα επρόκειτο να ανασυρθεί αργότερα από τη λίμνη.
Η μελέτη άλλων, μικρότερων θραυσμάτων που βρέθηκαν στην περιοχή του Τσελιαμπίνσκ έδειξε ότι το εισερχόμενο αντικείμενο ήταν ένας χονδρίτης, δηλαδή αστεροειδής που αποτελείται κυρίως από πετρώματα.
Σε ορισμένα θραύσματα, όμως, υπήρχε και αρκετό μέταλλο. Στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, η Δρ Μαρία Γκρίσεβιτς του Πανεπιστημίου του Χελσίνκι ανέφερε ότι ο αστεροειδής πρέπει να είχε υποστεί αλλεπάλληλες συγκρούσεις με άλλους αστεροειδής στα δισεκατομμύρια χρόνια της ζωής του.
Η μελέτη της Γκρίσεβιτς δείχνει ότι τα θραύσματα του μετεώρου διαφέρουν πολύ μεταξύ τους όσον αφορά τόσο την εμφάνιση όσο και τη σύσταση.
Οι αναλύσεις δείχνουν ότι ο αστεροειδής είχε δεχθεί πολλές προσκρούσεις από μεταλλικούς αστεροειδής. Το μέταλλο αυτό έλιωσε στη διάρκεια προσκρούσεων και κάλυψε τον αστεροειδή με ένα σκούρο στρώμα.
Η σκούρα επιφάνεια του αστεροειδή εκτιμάται ότι ανακλούσε μόνο το 5% του ηλιακού φωτός, συγκριτικά με 40% στην περίπτωση της Γης.
Τέτοιου είδους κατάμαυροι αστεροειδείς είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν σε σχέση με τους πιο ανοιχτόχρωμους, επισήμανε η Δρ Γκρίσεβιτς.
Ο αστεροειδής του Τσελιαμπίνσκ ήρθε όμως από την κατεύθυνση του Ήλιου -ακόμα κι αν ήταν άσπρος θα είχε παραμείνει κρυμμένος στην εκτυφλωτική λάμψη μέχρι να εισέλθει στην ατμόσφαιρα.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Πηγή: news.in.gr
0 Σχόλια