Η συζήτηση για ένα νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο. Και μπορεί το Βερολίνο με κάθε τρόπο να δηλώνει και να διαμηνύει διά στόματος είτε της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ είτε του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει νέο «κούρεμα», το ΔΝΤ όμως από την πλευρά του με κάθε ευκαιρία επαναφέρει το θέμα.
Και έχει κάθε λόγο να το κάνει. Που δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι η γενική διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ δεν βλέπει την Ελλάδα ως μεμονωμένη περίπτωση, όπως ενδεχομένως να τη βλέπει το γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, αλλά ως «πειραματόζωο» στη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα υπερχρέωσης του πλανήτη που σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Δηλαδή, ως μια ευκαιρία να ανοίξει επίσημα το θέμα του «κουρέματος» χρέους.
Ανεξάρτητα από το αν η Γερμανία θα αλλάξει στάση έναντι της Ελλάδας μετά τις γερμανικής εκλογές ή όχι, το ΔΝΤ επιμένει στο «κούρεμα» γιατί πιέζεται από τα υψηλά χρέη που έχουν συσσωρευθεί στην παγκόσμια οικονομία. Βλέπει τα επενδυτικά κεφάλαια να εγκαταλείπουν τις αναδυόμενες αγορές και γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα κληθεί να χρηματοδοτήσει τις χώρες αυτές, που είναι ο χώρος στον οποίο παραδοσιακά δραστηριοποιείται.
Διότι είναι πλέον σαφές ότι τα τεράστια ιδιωτικά και δημόσια χρέη που έχουν συσσωρευθεί τόσο στις αναδυόμενες όσο και στις αναπτυγμένες οικονομίες δεν θα μπορέσουν να αποπληρωθούν και πως θα πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός «κουρέματος» και νομισματικής χαλάρωσης, δηλαδή οι κεντρικές τράπεζες να ρίξουν χρήμα και να αγοράσουν χρέος, για να γίνουν διαχειρίσιμα.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η στάση του εκπροσώπου της Βραζιλίας στο ΔΝΤ για το θέμα του ελληνικού χρέους, ο οποίος πρόσφατα διαχώρισε τη θέση του θεωρώντας ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Αν και η κυβέρνηση της Βραζιλίας το πήρε πίσω, στο ΔΝΤ γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να αντιμετωπιστεί ο υπερδανεισμός θα πρέπει να μπει στις επίσημες συζητήσεις η συλλογιστική του «κουρέματος».
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί και να ληφθούν τα κατάλληλα θεσμικά μέτρα που θα διευκολύνουν το «κούρεμα». Και στην περίπτωση της ευρωζώνης, οι μηχανισμοί αυτοί συνδέονται με την υλοποίηση της τραπεζικής ενοποίησης, τη δημοσιονομική ενοποίηση και την ύπαρξη κάποιου είδους κοινής φορολογικής πολιτικής, τομείς στους οποίους η πρόοδος είναι αργή.
defencenet.gr
0 Σχόλια