Κι όλη αυτή η φούρια, προκειμένου να εκταμιεύονται οι καινούριες δόσεις για να εξυπηρετούνται οι παλιές δόσεις των ειδεχθών δανείων που όλοι πια έχομε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Λογιστικές χρεώσεις και τοκοφόρες πιστώσεις. Το διάφορο των τόκων στο λογαριασμό του ραγιά, παρακαταθήκη για τα εγγόνια του, μαζί με τα χρεολύσια.
Κεντρικό θεώρημα των διαπραγματεύσεων, λέει, θα είναι η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος της χρονιάς, καθώς στην κυβέρνηση των Ολετήρων, ευλόγως, διαβλέπουν την προφανή διάθεση των ελεγκτών να θέσουν θέμα νέων μέτρων, στη βάση της ρήτρας που προβλέπει τον μηχανισμό αυτόματης προσαρμογής που, όπως είναι γνωστό, έχουν συνομολογήσει.
Είναι επίσης γνωστό ότι το success story του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι τόσο αληθινό όσο κι όλα τα υπόλοιπα success stories που μας αραδιάζουν οι θλιβεροί κυβερνήτες και τα εγχώρια μέσα μαζικού εμπαιγμού. Τις ίδιες εκείνες ώρες που οι αγύρτες θριαμβολογούσαν για την επίτευξη του περίφημου πρωτογενούς πλεονάσματος, σχεδόν ταυτόχρονα, η τράπεζα της Ελλάδας, υπολόγιζε το μέγεθος του πρωτογενούς ελλείμματος!
Δεν είναι αστείο ούτε είναι όποια κι όποια η τράπεζα της Ελλάδας. Είναι το ευαγές ίδρυμα που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του διοικητή του για να υποστηρίξει σε εύθετο χρόνο, την υποτιμητική κερδοσκοπία εις βάρος των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Κατά τα φαινόμενα και καταγγελλόμενα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος, θα βρισκόταν πίσω από τα σίδερα της φυλακής γι' αυτόν και άλλους λόγους, αλλά σε τούτη τη χώρα των λωτοφάγων, ενίοτε, μας κουνά κι από πάνω επιτιμητικά το δάχτυλο και πάντως βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια και αγαστή συνεργασία με τους Ολετήρες. Μάλιστα! Αυτή η ίδια, η κατ’ ευφημισμόν τράπεζα της Ελλάδας, ήταν που αυθωρεί και παραχρήμα διέψευσε τους αγύρτες.
Αλλά ας παραβλέψομε προς στιγμήν τα ψεύδη τους, έτσι κι αλλιώς τα έχουμε συνηθίσει, πάσχοντας από αυτόν τον ιδιότυπο μιθριδατισμό μας, χρόνια πολλά εθισμένοι στην ανεντιμότητα των κυβερνητών μας.
Ας παραβλέψομε τα ψεύδη τους κι ας προσποιηθούμε για μια στιγμή ότι λένε την αλήθεια, για να αναρωτηθούμε τι αξίζει αυτή η… εθνική επιτυχία. Ας αναλογιστούμε τι αξία έχει ένα τέτοιο πρωτογενές πλεόνασμα που έχει βασιστεί πάνω σε αμέτρητα πτώματα απελπισμένων αυτοχείρων, έχει βασιστεί σε εκατοντάδες χιλιάδες χαμένων θέσεων εργασίας, έχει βασιστεί σε διαλυμένες δομές πρόνοιας, σε χειρότερα απ’ ό,τι στο παρελθόν σχολεία και ακόμα χειρότερα νοσοκομεία.
Τι να το κάνομε, λοιπόν, αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα που έχει βασιστεί σε μια άνευ προηγουμένη κοινωνική οδύνη και μια απίστευτη εθνική υποτέλεια? Τι να το κάνομε αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα, έστω κι αν δεν είναι προϊόν λαθροχειρίας, έστω κι αν δεν είναι προϊόν δημιουργικής λογιστικής και που πάντως δεν έχει το παραμικρό στοιχείο αειφορίας?
Τίποτα περισσότερο δεν αξίζει ετούτο το πρωτογενές πλεόνασμα παρά να εγγυάται μια ζωή με δόσεις. Δόσεις για να εξυπηρετείται αυτό το ύποπτο κι ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος. Δόσεις για να ανακυκλώνονται τα ομόλογα που οι αλιτήριοι των αγορών κάποτε τα πλάσαραν στα κορόιδα με την ασφάλεια των τριών άλφα, κελεπούρι σωστό. Ύστερα με τη βοήθεια των ανεγκέφαλων και των απατεώνων που μας κυβερνούν, τα αγόρασαν πίσω στο 20% της αξίας τους, κατακλέβοντας τους πελάτες τους. Τώρα αυτοί οι ίδιοι αλιτήριοι, έρχονται στο ταμείο για να τα πληρωθούν αυτά τα ομόλογα ανενόχλητοι, στην ονομαστική τους αξία, εις ολόκληρον που λένε οι ειδικοί. Ετούτη τη φορά τα πληρώνονται με λεφτά κλεμμένα από τη σύνταξη του παππού σου, από τα φάρμακα της μάνας σου, από τον απολυμένο δάσκαλο του παιδιού σου. Ένας ολόκληρος λαός γονατισμένος. Κλεμμένα όνειρα, κλεμμένες ελπίδες, κλεμμένες ζωές.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι εξαπατημένοι από τους κανιβάλους των αγορών, με την αρωγή και των διεθνών μέσων μαζικού εμπαιγμού, είναι θυμωμένοι με τους τεμπέληδες τους Έλληνες… Γιατί να μην είναι, άλλωστε? Τα λεφτά τους έχασαν κι αυτοί. Και γι’ αυτούς κλεμμένα όνειρα, κλεμμένες ελπίδες, κλεμμένες ζωές, ψέμματα?
Alexandros Raskolnick
0 Σχόλια