Το 2014 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πιο ενεργή χρονιά στο επίδεδο των παγκόσμιων ανακατατάξεων στην παγκόσμια σκακιέρα.
Η Συρία, το Ιράκ οι χώρες του Μαγκρεμπ είναι εν βρασμώ με τους Ισλαμιστές να έχουν μέχρι στιγμής την πρωτοβουλία των κινήσεων και η κρίση στην Ουκρανία απέχει πολύ ακόμη από την λύση.
Ο παίχτες της παγκόσμιας κοινότητα ΗΠΑ, Κίνα, Γερμανία-ΕΕ, Ρωσία και ριζοσπαστικό Ισλάμ κινούν τα πιόνια τους στην παγκόσμια σκακιέρα και η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία τα τεκτενόμενα για το τι μέλλει γενέσθαι.
Οι μικρές περιφερειακές αψιμαχίες είναι αυτό που βλέπουμε όλοι στις μεταδόσεις των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων.
Αυτό δεν βλέπουμε είναι προθέσεις των μεγάλων δυνάμεων και οι επόμενες κινήσεις τους που μπορούν να κλιμακώσουν ή αποκλιμακώσουν την ένταση.
Όλοι περίμεναν το περασμένο Φεβρουάριο τον Πούτιν να επέμβει ανοικτά στην Ουκρανία όπως είχε κάνει στην Γεωργία. Αλλά έτσι θα έχανε και την νομιμοποιήση της αυτοδιάθεσης που απολαμβάνει σήμερα η Ταυρίδα αλλά και τους Ουκρανούς δημοκρατικούς πολίτες που στενάζουν κάτω από τους Νεοναζί της Ουκρανικής Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρωσία και η Ουκρανία έχουν βαθείς ιστορικούς δεσμούς που χρονολογούνται από τους Ρως του Κιέβου γιατί να τους σπάσει τώρα ανεπιστρεπτι λόγω μόνον των Νεοναζί ;
Ο Πούτιν δεν είναι χθεσινός, ξέρει να παίζει τον πόλεμο της προπαγάνδας το ίδιο καλά με τους Δυτικούς.
Γνωρίζει ότι αν επέμβει ανοιχτά στην Ουκρανία το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η Γερμανία-ΕΕ τον περιμένουν στην γωνία να τον παρουσιάσουν ώς εισβολέα, ενώ στην πραγματικότητα οι δυτικοί είναι αυτοί που ζέσταιναν τους κινητήρες των Αεροσκαφών τους και ο Πούτιν δεν έπεσε στην φάκα.
Οπως έκανε και με τις διαπραγματεύσεις με την Συρία και έφερε την έστω προσωρινή ειρήνη όταν οι ΗΠΑ σχεδίαζαν επέμβαση για μήνες !
Ο Πούτιν δεν θα επέμβει στην Ουκρανία για όλους τους άνωθι λόγους και το παιχνίδι μέχρι στιγμής του «βγαίνει» σε όλα τα επίπεδα. Και επικοινωνιακά και επιχειρησιακά.
Ο προθέσεις του Πούτιν ξεφεύγουν από μια Ρωσσία απλά περιφερειακή δύναμη, γνωρίζει ότι είναι ο προμαχώνας της Ορθοδοξίας, αλλά και όλης της Χριστιανικής Δύσης απέναντι στον συνεχώς επεκτηνόμενο Ισλαμικό Φονταμενταλισμό και μάλιστα στο υπογάστριο της Ρωσσικης σφαίρας επιρροής στα νότια της Ουκρανίας.
Μια επέμβαση της Ρωσίας στην Συρία και στο Ιράκ θα έχει πολλαπλά οφέλη και θα αναδείξει την θέληση και τις δυνατότητες ανάκμψης της Ρωσίας ξανά σε παγκόσμια δύναμη΄.
Πρώτον θα προστατεύσει τους ίδιους του Ιρακινούς και τους Σύριους από τους ισλαμοφασίστες της Τζιχαντ και της ISIS
Δεύτερον θα προστατεύσει όλο το Χριστιανικό κόσμο και την Ευρώπη από την επέλαση του ακραίου Ισλάμ.
Τρίτον θα αποδείξει ότι έχει την θέληση αλλά και τις δυνατότητες να προστατεύσει τα συμφέροντα τους παντού στον κόσμο.
Τέταρτο θα δημιουργήσει το στρατηγικό βάθος που χρειάζεται ωστε να προστατεύσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ουκρανίας
και πέμπτον θα μεταφέρει το μέτωπο με το Ισλαμ μακριά από την Ρωσία και εξαλείφοντας μια μελλοντική αναζωπύρωση στη Τσετσενια
Αλλά το σπουδαιότερο θα έχει την ολη την παγκόσμια κοινή γνώμη με το μέρος του αν καταφέρει να βρει το πυρηνικό υλικό και τα χημικά όπλα που έχουν στα χέρια τους οι Ισλαμοφασίστες του Ιρακ και απειλεί με ραδιενεργό ολοκαύτωμα οπουδήποτε στον κόσμο !
Τέλος η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν δεχθούν και τα τετελεσμένα στην Ουκρανία γιατί θα τους αφαιρέσει όλα τα προπαγανδιστικά επιχειρήματα περί παρεμβατικής Ρωσίας, όταν αυτή θα είναι μονή που τόλμησε να αντιμετωπίσει τις Ισλαμικές βαρβαρότητες.
hellasforce
0 Σχόλια