Σύμφωνα με πολλούς, επιχειρείται ένας «βίαιος αφελληνισμός» – αφενός μεν μέσω της «διευκόλυνσης» της παράνομης μετανάστευσης, αφετέρου με τη σκόπιμη, συνεχή και επίμονη «διαστρέβλωση» της ιστορίας μας, σε συνδυασμό με την «επιδοτούμενη» κατάρρευση της παιδείας.
Παράλληλα, ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η ραγδαία μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας είτε λόγω της υπογεννητικότητας, είτε επειδή είναι μία από τις προσφιλέστερες «μεθόδους εξυγίανσης» του ΔΝΤ(ρίχνονται οι μισοί στη θάλασσα, έτσι ώστε να επιβιώσουν οι υπόλοιποι), είτε επειδή «καταργείται» η δημόσια υγεία – τόσο για να κερδοσκοπήσει ανενόχλητη η ιδιωτική, όσο και για να μειωθεί το προσδόκιμο ηλικίας,
Επιχειρείται επίσης η κατάκτηση εδαφών της χώρας, μέσω της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας, καθώς επίσης της εξαγοράς της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων, σε εξευτελιστικές τιμές – με τη βοήθεια των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών και άλλων μεθοδεύσεων.
Αν και οι παραπάνω φόβοι που διατυπώνονται είναι μάλλον υπερβολικοί, θεωρίες συνωμοσίας ενδεχομένως, η διαφαινόμενη τάση των Ελλήνων να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους στους ξένους εισβολείς, λόγω της οδυνηρής κρίσης, στην οποία έχει οδηγηθεί σκόπιμα η Ελλάδα, είναι κάτι που σίγουρα συμβαίνει – ειδικά η μαζική φυγή των νέων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε μία μακροπρόθεσμη, τραυματική ανεργία, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους.
Περαιτέρω, η αυξημένη μετανάστευση των Ελλήνων, η οποία θυμίζει τη δεκαετία του 1960, όπου ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εγκατέλειψε την Ελλάδα, ενθαρρύνεται παραδόξως από πολλά ΜΜΕ – τα οποία συστήνουν στους νέους να «γυρίσουν την πλάτη στην πατρίδα τους», για τους λόγους που αναφέραμε.
Την ίδια στιγμή, εταιρείες του Ισραήλ (ενέργεια, φάρμακα, οικονομικοί σύμβουλοι) κατακλύζουν την Ελλάδα, η τουρκική κυβέρνηση εγείρει εδαφικές αξιώσεις, με ορισμένες επιχειρήσεις της να εξαγοράζουν ελληνικά ακίνητα (μαρίνες, Αστέρας), η μία κοινωνική ομάδα τοποθετείται εναντίον της άλλης, ενώ αυξάνονται οι κίνδυνοι εσωτερικών αναταραχών και εξεγέρσεων - εμφυλίων πολέμων ίσως, οι οποίοι θα κατέστρεφαν εντελώς και στο διηνεκές την κοινωνική συνοχή.
Η όλη κατάσταση λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από προβληματική – γεγονός που σημαίνει πως οι φόβοι αναγνώστη μας, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην εισαγωγή του κειμένου, δεν είναι ίσως υπερβολικοί. Η λύση όμως που επικαλείται δεν είναι η καλύτερη δυνατή - αφού η χρεοκοπία θα επιδείνωνε σε μεγάλο βαθμό αυτά που ήδη βιώνουμε.
Κατά την υποκειμενική μας άποψη, οφείλουμε εν πρώτοις να μείνουμε στην πατρίδα μας, αναζητώντας από κοινού ρεαλιστικές λύσεις – αποβάλλοντας την απαισιοδοξία, τη συλλογική κατάθλιψη, καθώς επίσης τα αποσταθεροποιητικά συναισθήματα ενοχής, με τα οποία μας έχουν σκόπιμα «εμβολιάσει».
Πριν από κάθε τι άλλο να συνειδητοποιήσουμε ότι, η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πανέμορφη, κυριολεκτικά ευλογημένη και πολλαπλά προικισμένη χώρα, με έναν ασυναγώνιστο πολιτισμό – για την ανεξαρτησία και την ελευθερία της οποίας πρέπει όμως να πολεμάμε όλοι μαζί, πάντοτε και με κάθε τρόπο.
0 Σχόλια