Του Παντελή Σαββίδη
Παρέχει το ελληνικό κράτος ασφάλεια στους πολίτες;
Σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, οι σχέσεις με την Τουρκία και η εξέλιξή τους αποκαλύπτουν πως όχι. Το κράτος προσπαθεί να αγοράσει ασφάλεια με παραχωρήσεις. Το ίδιο και στς σχέσεις με άλλες μικρότερες χώρες. Στα Σκόπια έκανε ουσιώδεις παραχωρήσεις για να ησυχάσει το κράτος και όσοι το υπηρετούν. Στην Αλβανία έχει εγκαταλείψει στη μοίρα της την ελληνική εθνική μειονότητα.
Στην σύγχρονη εποχή, τον τελευταίο, δηλαδή, μισό αιώνα η εγκατάλειψη άρχισε με την εισβολή στην Κύπρο. Όχι, μόνο, το κράτος δεν παρείχε ασφάλεια στους πολίτες (τον ευρύτερο ελληνισμό) αλλά υπονόμευσε την ίδια την ύπαρξή του για να σώσει την νομενκλατούρα του. Πρόδωσε την ύπαρξή του.
Αλλά ούτε και σε εσωτερικό επίπεδο παρέχεται ασφάλεια:
-81 νεκρούς είχε το ναυάγιο του «Εξπρές Σάμινα».
-Οι φοβερές πυρκαγιές του 2007 κυρίως στην Πελοπόννησο, που δεν οφείλονταν όμως μόνο σε φυσικά αίτια, απέδειξαν την γύμνια του κράτους και το απροστάτευτο των ανθρώπων, με 84 νεκρούς αυτή την φορά.
-Ακολούθησαν και άλλες ανθρωποθυσίες: το 2017 η πλημμύρα στην Μάνδρα Αττικής με 24 νεκρούς,
-Το 2018 η πυρκαγιά στο Μάτι, μία από τις φονικότερες πυρκαγιές παγκοσμίως, με 102 νεκρούς.
-Το 2023 με την τραγωδία των Τεμπών.
-Σήμερα, με τις πυρκαγιές που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Αν το επιχείρημα είναι “δεν αντιμετωπίζεται η οργή της φύσης” τότε το κράτος ομολογεί την αδυναμία του: δεν μπορεί να επιτελέσει τον ρόλο του και επικεντρώνεται στην διαφθορά και την απόλαυση της νομής της εξουσίας.
Αν ένα τέτοιο κράτος θέλουμε, καλώς, ας το αποδεχθούν όσοι βολεύονται.
Αν όχι, τότε ας προσέξουμε την εισαγωγή ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Ηλία Φιλιππίδη, Συγγραφέα και Κοινωνιολόγου, που δημοσιεύουν σήμερα οι “Ανιχνεύσεις”: “Ο κάθε άνθρωπος, ο οποίος αισθάνεται υπεύθυνος για την ύπαρξή του ιδίου και των συνανθρώπων του, δεν πρέπει να παρασύρεται από το κυρίαρχο πνεύμα του κόσμου αλλά να οξύνει την πνευματική του όραση, για να μπορεί να κρίνει «που πάει ο κόσμος και η πατρίδα» του”.
0 Σχόλια