Του Παντελή Σαββίδη Η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής και δεν υπερβάλλω. Μπορεί να κάνουμε κριτική-πολλές φορές αυστηρή- στους κυβερνώντες αλλά η στιγμή που διέρχεται η χώρα δεν προσφέρεται για πολιτική κριτική. Δεν την κλωτσάς εκεί που βρίσκεται για να πέσει στον γκρεμό. Η σωτηρία της απο την απόλυτη έκλειψη δεν είναι, πια, υπόθεση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος αλλά της κοινωνίας.
Είναι, όμως, η στιγμή για να κάνουμε ορισμένες διαπιστώσεις τις οποίες να επιβάλλουμε στην πολιτική εξουσία.
1.-Ελληνικό κράτος, με την έννοια του όρου στις δυτικές κοινωνίες, δεν υφίσταται. Το μόνο που δημιουργήθηκε απο το 1830 ως σήμερα είναι ένας πυρήνας, στην πρωτεύουσα, που αναπαράγεται σε κάθε γενιά, ο οποίος για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η κατοχή και η νομή της εξουσίας. Ο πυρήνας αυτός είναι διακομματικός. Ούτε κόμματα με σαφείς διακρίσεις δημιουργήθηκαν στην χώρα. Ομάδες εξουσίας την νέμονται.
2.-Η ύπαρξη σοβαρού κράτους δεν ευνοεί την κυριαρχία αυτών των πυρήνων. Δεν δημιουργήθηκε και δεν θα δημιουργηθεί σοβαρό κράτος παρά μόνο αν το επιβάλλει η κοινωνία. Η ίδια η κοινωνία είναι που θα αναζητήσει τον τρόπο του πως.
3.-Αν συνεχισθεί η σημερινή κοινωνική απάθεια και αδιαφορία για την ύπαρξη και την δομή του κράτους το απολύτως καταστροφικό αποτέλεσμα για τη χώρα είναι δεδομένο. Η χώρα δεν θα αντιμετωπίσει, μόνο, διάλυση απο το κάθε ακραίο φυσικό φαινόμενο. Υπάρχουν δυνάμεις, όπως η Τουρκία που την επιβουλεύονται. Και άλλες που υποσκάπτουν σιγά σιγά ό,τι κατάφερε να κατακτήσει τα 200 αυτά χρόνια. Η κυρίαρχη νομενκλατούρα είναι διατεθειμένη να κάνει ουσιώδεις παραχωρήσεις προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμιά της. Ακόμη και εδαφικής κυριαρχίας. Αυτό υπενόησε ο Μητσοτάκης στην επίμαχη συνέντευξή του.
4.-Δεν έχουμε όλοι την ίδια αντίληψη για τη χώρα. Δεν είναι δεδομένο ότι την θέλουν όλοι κυρίαρχη και ακέραιη. Και αυτό δεν έχει να κάνει με πατριώτες και προδότες. Έχει να κάνει με την μορφή που παίρνει η κοινωνία και η οικονομία που την κινεί. Οι ευπροσάρμοστοι στις αλλαγές νοιώθουν τον κόσμο πατρίδα τους. Οι δυσπροσάρμοστοι και όσοι έχουν μια ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη παραμένουν στην αντίληψη του εθνικού κράτους. Δεν είναι σίγουρο ότι η μάχη που θα δοθεί-ΑΝ ΔΟΘΕΙ- για διατήρηση της εδαφικής κυριαρχίας θα είναι συνολική και καθολική.
5.-Εκείνο, όμως, που εξυπηρετεί πολλούς, αν όχι όλους, είναι ότι η δομή του κατ επίφασιν κράτους πρέπει να αλλάξει. Και η φιλοσοφία της λειτουργίας του, επίσης. Ισχυροί, αυτοτελείς- όχι αυτόνομοι- πόλοι με καθολικά χαρακτηριστικά διοίκησης. Και σκληρούς νόμους κατά της διαφθοράς και της παραμέλησης καθήκοντος. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η παρηκμασμένη αθηναϊκή ιδεολογία “ότι και να γίνει, εμείς θα αποφασίζουμε”. Το κέντρο θα κατέχει το προνόμιο της επιτελικής παρακολούθησης αλλά η εκτέλεση θα γίνεται επι τόπου. Απο τις περιφερειακές αυτοτελείς διοικητικές μονάδες.
Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά δεν είναι η στιγμή κατάλληλη. Μπορεί πολλοί να διαφωνείτε και να έχετε δικές σας προτάσεις. Καλώς. Το σίγουρο είναι ότι με τη σημερινή δομή του κράτους και την φιλοσοφία της λειτουργίας του δεν μπορεί να προχωρήσουμε άλλο. Θα αντιμετωπίζουμε μόνο καταστροφές.
Και ο λόγος, τώρα, ανήκει στην κοινωνία για να τις επιβάλλει αυτές τις αλλαγές. Διότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα συμφωνεί στην υπάρχουσα διαλυτική και παρακμιακή κατάσταση. Το πως δεν το γνωρίζω. Θα προκύψει απο τις κοινωνικές διεργασίες. Οι οποίες υπερβαίνουν τα εργαστηριακά πειράματα.
ΥΓ: Όταν παίρνουν φωτιά οι αποθήκες των πυρομαχικών της πιο ετοιμοπόλεμης πολεμικής μονάδας σου αποκαλύπτεται πως ο βασιλιάς είναι απολύτως γυμνός. Αν υπήρχε εναλλακτική λύση αυτήν την στιγμή ο κ. Μητσοτάκης έπρεπε, αυτοβούλως, να παραιτηθεί.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια