Του Γιώργου Κράλογλου
Λάθος μετράνε όσοι ετοιμάζουν ταξίματα, ως τον Ιούλιο που θα μείνουν ανοικτές οι κάλπες. Η οικονομία θα δώσει τις απαντήσεις της. Δεν θα αργήσει.
Ψάξτε λιγάκι στα οικονομικά υπουργεία. Και όταν τελειώσετε εκεί με το καλό, ρίξτε μια ματιά και στις Τράπεζες. Θα μάθετε γιατί σχεδόν τίποτε δεν κινείται, από εκείνα που ξέρουμε ως επενδύσεις, με όλη τη σημασία της λέξης βεβαίως...
Η επενδυτική κίνηση που περιμένουμε για να δούμε προκοπή την επόμενη μέρα στην οικονομία, δεν υπάρχει. Μόνο στα χαρτιά θα συναντήσουμε τα ευχάριστα και τα αισιόδοξα για το μέλλον μας. Στην πράξη τίποτε. Μηδέν θα λέγαμε.
Δεν ανατρέπουμε αυτά που λέγονται και αναλύονται ακόμη, από τη σημερινή κυβέρνηση, για επενδυτές που πηγαινοέρχονται και τις επενδύσεις που σχεδιάζουν στον τόπο. Στα λόγια βέβαια και είναι έτσι. Δεν αρνούνται τις προθέσεις τους.
Στην πράξη όμως; Στην πράξη δεν έχει αλλάξει κάτι. Και δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι, από εκείνα που συνηθίσαμε να ακούμε, μια 2ετία μετά τη χρεοκοπία, ως και σήμερα. Μετά το 2012 που άρχιζαν τα γνωστά "...καλά τα λέτε, αλλά να δούμε πρώτα τις δικές επενδύσεις και τα επιχειρηματικά κεφάλαια που έφυγαν για τις ξένες Τράπεζες και δεν θα γυρίσουν πίσω και τα ξαναλέμε...".
Το επαναλαμβάνουν και σήμερα. Τι τους κάνει; Η μορφή που έχει πάρει το προεκλογικό παζάρι με ταξίματα και μοιρασιές. Το παζάρι που δείχνει ότι στην πολιτική και την οικονομία κυριαρχεί και θα κυριαρχεί το πάρε-δώσε... με τον λαό και την ψήφο του.
Το πάρε-δώσε με το πελατειακό δυναμικό των κομμάτων και όχι με εκείνα που θα αυγατίσουν την οικονομία και θα την κάνουν χώρο ευκαιριών μιας και έχει συμπιέσει τον πληθωρισμό και έχει τη δυνατότητα να κρατηθεί και στην ενεργειακή κρίση (που θα τραβήξει και το 2024-25).
Και ποια τα ερωτήματα της οικονομίας για τα οποία βεβαίως και θα απαιτηθούν πειστικές απαντήσεις. Από την πρώτη μέρα της ορκωμοσίας της όποιας κυβέρνησης.
Από τα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας αλλά και εκείνα που σερβίρισαν, με προχειρότητα και ασυναρτησίες, τα δεκανίκια όλων των κομμάτων προκύπτουν μόνο διαπιστώσεις για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι και της οικονομίας. Οπότε ποιος επενδυτής θα φέρει κεφάλαια να επενδύσει περιμένοντας να ακούσει την τυχόν συμφωνία των κομμάτων συγκυβέρνησης για το τι θα ισχύσει και το ποιος θα πληρώσει τελικά και πώς (μέσα από το φορολογικό σύστημα μας) όσα περιέχονται στο αλισβερίσι των πολιτικών με το πελατειακό τους δυναμικό;
Από ποιο πρόγραμμα κομμάτων εξουσίας της (σχεδόν βεβαίας) συγκυβέρνησης εξασφαλίζεται ότι δεν έχουμε ανάμειξη πολιτικής και πολιτικών στα πόδια των επενδύσεων των ντόπιων και ξένων επενδυτών; Ανάμειξη με παρεμβολές στήριξης κρατισμού που δίνει και θα δώσει ό,τι έχει και δεν έχει να ενισχύσει την εκλογική νίκη δικής του επιλογής, στηριγμένης σε κρατισμό, με αντάλλαγμα τη διατήρηση της μονιμότητας και της παρεμβατικότητας σε κάθε μορφή επιχειρηματικής δράσης;
Η αίσθηση που επικρατεί στην οικονομία και στην επιχειρηματική κοινότητα της χώρας καθώς και εκείνης που μελετάει να ενταχθεί (με τις επενδύσεις που σχεδιάζει) είναι ότι η πολιτική συναλλαγή με τους ψηφοφόρους και το πολιτικό παζάρι για το ποιος προσφέρει τα πιο πολλά θα συνεχισθεί και το δίμηνο που θα χρειασθούν οι κάλπες για να μας δώσουν κυβέρνηση. Τίποτε δεν θα αλλάξει. Αυτός είναι και ο λόγος που βαστάνε πολύ μικρό καλάθι. Και με αυτό το καλάθι θα έλθουν στον διάλογο με τη νέα κυβέρνηση. Ας το προσέξουμε και αυτό και την οικονομία στο δίμηνο μέχρι να πάμε στην κυβέρνηση του Ιουλίου.
0 Σχόλια