Του Άγη Βερούτη
Στη χώρα μας μοιάζει σαν να έχουν δια μαγείας, λυθεί όλα τα προβλήματα μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών μας, και διασκεδάζουν δίνοντας την ψήφο τους όχι για κάποιο μετεκλογικό πρόγραμμα που θα καλυτερεύσει τη ζωή τους ή των παιδιών τους, αλλά για ένα σύνθημα, για μια οφθαλμαπάτη, για μια "στάση ζωής” ή στην τελική ακόμη και "για να γίνουν όλα λίμπα”...
Ας δούμε λίγο το εύρος ξεκινώντας από το παλιό-καλό Κουκουέ, το οποίο έχει μείνει να παλεύει τους αγώνες για την εγκατάσταση της δικτατορίας του προλεταριάτου (που οι υπόλοιποι σταμάτησαν αμετάκλητα πριν 33 χρόνια):
- την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής από το μεγάλο κεφάλαιο
- την απαλλοτρίωση των ατομικών περιουσιών των πολιτών από το Κράτος,
- την αντικατάσταση του Δημοκρατικού πολιτεύματος με τη Λαϊκή Δημοκρατία,
- όπου ένα κόμμα μόνο του εκλέγει διαφορετικούς εκπροσώπους στο κοινοβούλιο για να "συζητάνε πράματα”
- καθώς οι κομισάριοι και οι πολιτικοί υπάλληλοι του κόμματος θα καθορίζουν τις τύχες του Λαού, με γνώμονα πάντα το "συμφέρο του” που εκείνοι το ξέρουν καλύτερα.
Αν δεν σας τρόμαξε η προοπτική του τί θέλει να κάνει το Κουκουέ, που το γράφουν άλλωστε στο κατατεθειμένο καταστατικό τους στον Άρειο Πάγο, θα σας τρομάξει η προοπτική ότι κοντά ένας στους 15 Έλληνες σκέφτεται ότι όλα αυτά τα παραπάνω (που στον υπόλοιπο κόσμο είναι παράνομα και απαγορεύονται να συμμετάσχουν σε εκλογικές αναμετρήσεις τα κομμουνιστικά κόμματα και τα ναζιστικά κόμματα) είναι αρκετά επιθυμητά για να τα ψηφίσει. Ένας στους 15 Έλληνες ή περί το 6,5% του εκλογικού σώματος...
Πάμε τώρα στα ναζιστικά κόμματα, όπου επίσης με "κρυφό” αρχηγό έναν καταδικασμένο και φυλακισμένο για σύσταση και λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης που έχει καταδικαστεί ότι έδωσε εντολή για πολιτική δολοφονία, πιστεύουν εξίσου στις μεθόδους διασφάλισης της εξουσίας δια της κατάλυσης του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, όπου αν τους δοθεί η ευκαιρία δεν θα ξαναψηφίσει κανένας μας. Άντε άλλο 5%-6% ή άλλος ένας στους 15 Έλληνες σκέφτεται έτσι...
Μαζί με τους Μέρα25 που μοιάζει να προετοιμάζονται για να μας φύγουνε από το Ευρώ και να κλείσουν πάλι τις τράπεζες για δεύτερη φορά, ενόσω θα παίρνουν τη γυναίκα τους να της καυχηθούν για το κατόρθωμά τους πάλι για δεύτερη φορά (άλλο ένα 5% ή ένας Έλληνας στους 20 σκέφτεται ότι αυτό είναι ΟΚ).
Και εκείνο το κόμμα επίσης με τις κηραλοιφές για τη φαλάκρα και τις ιδιόχειρες επιστολές του Ιησού (κι’όμως υπάρχει κόσμος που πιστεύει τον 21ο αιώνα ότι η φαλάκρα που θεραπεύεται με συνταγογραφούμενο minoxidil εδώ και 40 χρόνια, διορθώνεται επίσης με λιωμένο κερί) άντε άλλο ένα ~5% ή άλλος ένας στους 20 Έλληνες. Μένουν όλο και λιγότεροι αυτοί που θέλουν να ψηφίσουν για κάποιο έστω και υποτυπώδες πρόγραμμα, είτε αυτό είναι εφικτό είτε όχι.
Έξω από τη βουλή μένει άλλο ένα 10% διαχρονικά, που σημαίνει ότι άλλος ένας στους 10 Έλληνες που θα κάνει τον κόπο να πάει στην κάλπη θα βάλει ψηφοδέλτιο Ανταρσύας, Κόμμα Ζωής, ΚΚΕ-μσξτ, "κόμμα Μοιράζω οικόπεδα κλπ”, και ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή...
Βάλε και 1% άκυρα που κάτι του ξέφυγε ή έκανε ζωγραφιά, ή έβαλε 5 σταυρούς αντί για 2!
Πόσοι μένουν;
Για να δούμε: 6,5%+5,5%+5%+5%+10%+1%=33% ψηφίζουν "δε με ενδιαφέρει ποιος θα είναι κυβέρνηση”...
Άααπ!
Μήπως όχι;
Στην πραγματικότητα, ψηφίζουν περίπου (ας πούμε στρογγυλεμένο) 6 εκατομμύρια πολίτες, από τους 9 εκατομμύρια των εκλογικών καταλόγων (πάλι στρογγυλεμένο) που φαίνεται να έχουν δικαίωμα ψήφου.
Δηλαδή ο ένας στους τρεις για δικούς του λόγους δεν πάει να ψηφίσει. Για μπάνιο στη θάλασσα, ή για όποιους λόγους κρίνει.
Από εκείνους που τελικά θα πάνε στην κάλπη για να ψηφίσουν, δηλαδή το 66,6% του εκλογικού σώματος, ο ένας/μία στους 3 είναι στο παραπάνω 33% που λέγαμε ότι ψηφίζουν για το κάτι άλλο...
Μένουν δηλαδή το 44% του εκλογικού σώματος των 9.000.000 ψηφοφόρων για να βγάλει κυβέρνηση, ή ας το πούμε 4.000.000 πολίτες.
Αυτοί που ψηφίζουν ό,τι και να συμβεί το ίδιο κόμμα, η κομματική βάση δηλαδή των κομμάτων, είναι ας πούμε τα 3/4 αυτού, ή περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες. Δικαίωμά τους να πιστεύουν όποιου το πρόγραμμα θέλουν, να ξεχνάνε τί ψέματα είπε ο καθένας στις προηγούμενες τετραετίες, τι λάθη έκανε και παρίστανε ότι "οι κακούς ξένους φταίγανε” ή αν ζήτησε συγγνώμη ή όχι! Δημοκρατία έχουμε!
Μένει 1 εκατομμύριο πολίτες για να κινηθούν στις εκλογές με αξιολογικά κριτήρια βάσει προσώπων και προγράμματος και να βγάλουν ένα σχήμα κυβερνησιμότητας με τα κριτήρια αυτά.
Αυτή ήταν και η έννοια της ενισχυμένης αναλογικής ως τώρα: ο πολιτικός κόσμος άκουγε με μεγαλύτερη προσοχή τί είχαν να πουν εκείνοι που αφιέρωσαν χρόνο να αξιολογήσουν τί είναι καλό για τη χώρα και συνήθως πέφτουν μέσα στα τελευταία 20-30 χρόνια, δίνοντας ένα μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα γιατί εκτός από τους κλασικούς ψηφοφόρους του έπεισε και εκείνους που το ψάχνουν λίγο παραπάνω.
Ε, αυτό ξεχάστε το στις ερχόμενες εκλογές!
Η ψήφος εκείνου που κάθεται και τρώει τα σωθικά του για να ψηφίσει υπεύθυνα, ώστε να μπορέσει να ταΐσει την οικογένειά του με τον ιδρώτα και το μόχθο του στα επόμενα 4 χρόνια, μετράει το ίδιο με εκείνου που του δείχνει με λεπτομέρειες πώς σκοπεύει να τινάξει τη χώρα στον αέρα το Χ περιθωριακό κόμμα, και λέει, "ΟΚ πάμε για την ανατροπή, για το ξεπάτωμα, για το αίμα στους δρόμους! Πάμε!”
Η πιθανότητα λέγει ότι το 1 εκατομμύριο σκεπτόμενοι ψηφοφόροι, διαμοιραζόμενοι σε 3-4 κόμματα που βλέπουν ...κάπως την προοπτική κυβερνησιμότητας (αλλά δεν θέλουν ο ένας να βλέπει τη φάτσα του αρχηγού των υπολοίπων) δεν πάει για καλό δρόμο.
Αν μάλιστα φτιάξουν μια κυβέρνηση ευκαιρίας όλοι οι παραπάνω για λίγες μέρες και αποφασίσει μια ενισχυμένη πλειοψηφία να ψηφίσουν νέο εκλογικό νόμο Απλής Αναλογικής άμεσα εφαρμοστέο, αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που ξέρεις...
Για να ξαναφτάσουμε σε εκλογικό νόμο που να μπορεί να βγάλει σταθερή κυβέρνηση, μπορεί να μας πάρει όσες δεκαετίες πήρε στην Ιταλία στο τέλος του 20ου αιώνα να σταθεροποιηθεί.
Δεν έχω πειστεί ότι μπορεί να υπάρξει σχέδιο εξόδου από την περιδίνηση, αν μπούμε στο σπιράλ της ακυβερνησίας;
Δεν ξέρω ποιες είναι οι πιθανότητες και οι συσχετισμοί που μπορούν να δώσουν τέτοιο αποτέλεσμα ακυβερνησίας, αλλά η προοπτική εκλογών κάθε 3-4 μήνες είναι βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα, και εφιάλτης όσων σκέφτονται να φέρουν τα χρήματά τους (ή να τα βγάλουν από την τράπεζα) και να τα επενδύσουν σε πάγια και θέσεις εργασίας.
Πριν κανένα μήνα σε ένα πόντκαστ άκουσα, από υποτίθεται σοβαρόν υποψήφιο, μικρού αλλά φερόμενου ως σοβαρού κόμματος, να λέγει ότι θα προτείνει στους ψηφοφόρους του να πάνε για μπάνιο την Κυριακή των εκλογών...
Οοοκέιιι...
Προσοχή, δεν λέγω ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για όλα αυτά τα παραπάνω!
Απλή παρατήρηση κάνω!
Εσείς σε ποιά από τις παραπάνω κατηγορίες ψηφοφόρων ανήκετε;
0 Σχόλια