Του Μανόλη Καψή
Υπάρχει πραγματικά κάποιος που θέλει να μάθει την αλήθεια για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη; Ισως μόνο οι γονείς των παιδιών, αλλά και αυτοί μέσα στον πόνο τους…
Οι υπόλοιποι αμφιβάλω. Να επικυρώσουν τις βεβαιότητές τους θέλουν, να ικανοποιήσουν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και σκοπιμότητες θέλουν. Την επομένη της σύγκρουσης, μπήκα στα social media, καθώς οι φίλοι των παιδιών που χάθηκαν, αναρτούσαν φωτογραφίες και εκλιπαρούσαν όποιον ξέρει κάτι να τους ειδοποιήσει. Αν έχει δει τα παιδιά. Από τα πρώτα ποστ που είδα ήταν αυτό, γνωστής δημοσιογράφου του ΣΥΡΙΖΑ, που έγραφε: "Υπάρχει ανθρώπινο λάθος και έγινε 7 Ιουλίου του 2019." Φταίει λοιπόν ο Μητσοτάκης για τη σύγκρουση των τρένων.
Το ίδιο βράδυ, αριστεριστές κατέβηκαν στη Συγγρού και διαδήλωσαν μπροστά από την Hellenic Trains. Την εταιρεία που έχει τη διαχείριση των τρένων, κόβει τα εισιτήρια και προσλαμβάνει τα γκαρσόνια για το κυλικείο. Καμία σχέση δεν έχει και καμία ευθύνη για τις ράγες, τα συστήματα ασφαλείας και τους σταθμάρχες, που αναλαμβάνουν το πόστο τους με μόλις ένα χρόνο εκπαίδευση και προϋπηρεσία στις αποσκευές. Αλλά οι σύντροφοι είχαν βγάλει πόρισμα: "Οι νεκροί μας, τα κέρδη τους", φώναζαν, αγνοώντας πιθανώς ότι η ιταλική εταιρεία είναι και 100% κρατική και ανήκει στο ιταλικό κράτος.
Φταίει ο καπιταλισμός, σημείωνε ο ρεπόρτερ του Ριζοσπάστη, καλεσμένος το βράδυ της Πέμπτης, στην εκπομπή του Γιώργου Κουβαρά. Τι να ψάξει τότε η επιτροπή; Μήπως αντί για εμπειρογνώμονες να αναλάβουν την έρευνα- για τη σχέση του καπιταλισμού με τον θάνατο ίσως- οι Νίκος Μουζέλης και Κωνσταντίνος Τσουκαλάς;
Είχε προηγηθεί φυσικά ο πρωθυπουργός, που είχε καταλήξει άρον άρον, ότι η σύγκρουση οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος. Ναι ανθρώπινο λάθος, ποιος αμφιβάλει για τις ευθύνες του σταθμάρχη, όμως όπως σωστά έγραψε και ο ανταποκριτής του Sky news που βρέθηκε στα Τέμπη, "μπορεί όλο αυτό να οφείλεται μόνο σε ανθρώπινο λάθος;". Προφανώς όχι.
Όπως συμβαίνει με όλες τις μεγάλες τραγωδίες, δεν υπάρχει μια και μοναδική εξήγηση για το κακό. Θέλει σύμπραξη πολλών παραγόντων. Ναι, οι ευθύνες του σταθμάρχη είναι αυταπόδεικτες, αλλά υπάρχουν και οι υποδομές, τα συστήματα ασφαλείας που δεν λειτούργησαν ποτέ, οι φωτεινοί σηματοδότες που είναι τυφλοί, ένας δημόσιος οργανισμός που δουλεύει με διαδικασίες και αντιλήψεις του 19ου αιώνα, οι εργολάβοι που μοιράζονται τα έργα, οι συμβάσεις που δεν ολοκληρώνονται ποτέ. Δεν φταίει μόνο ο σταθμάρχης.
Μέχρι στιγμής και τα όσα έχουν ακουστεί ή έχουν διαρρεύσει, τις πολιτικές σκοπιμότητες όσων συμμετέχουν στην πολιτική αντιπαράθεση εξυπηρετούν και θα χρειαστεί δουλειά από την επιτροπή των εμπειρογνωμόνων για να ξεκαθαρίσει την αλήθεια από το ψεύδος.
Η κυβέρνηση διαρρέει ότι ο σταθμάρχης είχε τα δεδομένα μπροστά του και ακόμα και μετά την λάθος απόφαση, είχε μπροστά του τον φωτεινό πίνακα για να δει το λάθος και να το διορθώσει. Διαψεύδουν έτσι τον συνδικαλιστή- μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, που βγήκε από την πρώτη στιγμή στα κανάλια και δήλωσε ότι όλα γίνονται με το χέρι στα ελληνικά τρένα. Σύμφωνοι.
Ο σταθμάρχης δεν έκανε τίποτα. Δεν είδε το λάθος, δεν μπόρεσε να το διορθώσει. Και το σύστημα τηλεδιοίκησης; Θα μπορούσε να είχε αποτρέψει το κακό. Είχε ολοκληρωθεί το 70%, διαρρέουν ορισμένοι από το Μαξίμου, σε φιλικά μέσα ενημέρωσης. Μόνο που στο κομμάτι του σιδηρόδρομου που έγινε το κακό, δεν λειτουργούσε…
Οι συνδικαλιστές είχαν ειδοποιήσει, είχαν στείλει και φαξ και εξώδικα, λένε οι εκπρόσωποί τους. Δεν έχουν άδικο, κανείς δεν τους έδωσε σημασία. Αλλά ποιος ευθύνεται για την περίεργη πρόβλεψη στην διαδικασία πρόσληψης των σταθμαρχών, ότι όσοι έρχονται από έξω, πρέπει να είναι κάτω των 40 ετών και να έχουν γνώσεις αγγλικών και ηλεκτρονικών υπολογιστών, ενώ όσοι είναι "δικά μας παιδιά", του συνδικάτου δηλαδή, χρειάζονται μόνο ένα απλό τεστ από τους γιατρούς; Μόνη της μπήκε η διάταξη; Ή ήταν το ρουσφέτι της διοίκησης προς τους συνδικαλιστές.
Μετά ήρθαν τα καίρια ερωτήματα της Πόπης Τσαπανίδου. Περιέργως κουβέντα για τον καταραμένο νεοφιλελευθερισμό και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ισως, λέω ίσως (χωρίς να είμαι και σίγουρος), να φταίει ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε στους Ιταλούς επί ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα για το ευτελές ποσό των 45 εκατομμυρίων ευρώ. Ετσι τα ερωτήματα για το τραγικό γεγονός, περιορίστηκαν στα αν θα είναι ξανά υποψήφιος στις εκλογές ο Κώστας Καραμανλής και τι είδους κέντρο τηλεδιοίκησης θα εγκαινίαζε στη Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καίρια ερωτήματα ομολογουμένως, που θα ρίξουν άπλετο φως στις αιτίες του τραγικού δυστυχήματος.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ολοι διαλέγουν τις ειδήσεις που εξυπηρετούν τις δικές τους βεβαιότητες και σκοπιμότητες, ο διάλογος είναι υποκριτικός και αποσκοπεί σε πολιτικά κέρδη και όχι στην αναζήτηση της αλήθειας. Καλή τύχη στην επιτροπή…
0 Σχόλια