Του Παντελή Σαββίδη
Αν αληθεύουν τα δημοσιεύματα, ο Σταθμάρχης έχει την ποινική ευθύνη.
Υπάρχει μια βαθύτερη ευθύνη. Που λέγεται πολιτική. Και αυτήν την έχει το
κράτος όπως έγραψα και χθες.
Ο Σταθμάρχης δεν ευθύνεται για το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος επιδιώκει
με μεθόδους του 19ου αιώνα να λειτουργήσει τους Σιδηροδρόμους στον 21ο
αιώνα. Και αυτό είναι εγκληματικό.
Όταν, ακόμη, και στο internet προκειμένου νε διαγράψεις ένα αρχείο το
Σύστημα σε ρωτά αν είσαι σίγουρος, δεν μπορεί στην σημερινή εποχή με τις
δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία να μην υπάρχει ένα δεύτερο επίπεδο που θα
ελέγχει την απόφαση του Σταθμάρχη να στείλει το τρένο σε λάθος γραμμή.
Τι είναι, όμως, το κράτος στο οποίο αποδίδω την ευθύνη; Γιατί οι αναγνώστες
μπερδεύτηκαν χθες.
1.-Κράτος είναι ένα σύνολο θεσμικών δομών τις οποίες συνέχει μια αντίληψη
λειτουργίας. Ας αποκαλέσουμε την αντίληψη αυτή ιδεολογία. Το σύνολο αυτό
αποκτά μια ισχύ αναλόγως της συνεκτικότητάς του, της αποτελεσματικής
λειτουργίας του και της ιδεολογίας του. Στην Ελλάδα οι δομές αυτές είναι
αδύναμες, και επιφανειακές, η συνοχή ανύπαρκτη και η αντίληψη λειτουργίας
τους το “πάμε και όπου βγει”. Το κράτος δεν έχει να κάνει με την κοινωνία.
Είναι ανεξάρτητο απο αυτήν και επιδιώκει να είναι ανεξάρτητο για να μπορεί
να την χειραγωγεί και να την υποδουλώνει. Το Κράτος είναι απέναντι στην
κοινωνία. Κράτος δεν είναι η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση είναι ένας θεσμός του
κράτους. Δεν είναι ούτε η Πολιτεία.
Το Αριστοτελικό Πολίτης, Πόλις, Πολιτεία, σήμαινε πως οι Πολίτες με την
συμμετοχή τους στην Πόλη, συγκροτούν την Πολιτεία η ο οποία επιστρέφει τα
οφέλη στον Πολίτη. Το Κράτος είναι ο απρόσωπος μηχανισμός έξω απο τα όρια
και την λογική της Πολιτείας που διαμορφώθηκε ως μηχανισμός επιβολής και
καταστολής.
2.-Στο κείμενο που ανήρτησα χθες έγραφα πως δεν φταίμε εμείς αλλά το κράτος
διότι μας έφτιαξε καθ ομοίωσίν του. Όταν γράφω “εμείς δεν φταίμε..” εννοώ
δεν φταίμε σε αυτό που διαμορφωθήκαμε. Μας διαμόρφωσε ένα σύνολο μηχανισμών,
ιδεολογικών κατά βάσιν, που απο μικροί μπλέκουμε στα γρανάζια τους. Μερικούς
απο αυτούς τους περιγράφω στο κείμενο. Στη βιολογία υπάρχει το εξής
τρίπτυχο: Γενότυπος, Περιβάλλον, Φαινότυπος, όπως επανειλημμένως λέει ο
φίλος μου Ζάχος Σκούρας. Μεταξύ του Γενότυπου και του Φαινότυπου
παρεμβάλλεται το Περιβάλλον. Αυτό που μας διαμορφώνει. Απο εκεί και πέρα
εμείς φταίμε, δεν υπάρχει αντίρρηση, για ό,τι κάνουμε. Αλλά στην διαμόρφωσή
μας για να κάνουμε αυτό και όχι το άλλο, ακόμη και στην βούλησή μας όπως
λειτουργεί, ελάχιστη συμμετοχή είχαμε. Του γενότυπου.
0 Σχόλια