Του Κώστα Στούπα
Οι εξελίξεις που αφορούν την περίπτωση του Παύλου Πολάκη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν αναμενόμενες.
Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να διευρύνει την επιρροή του προς το Κέντρο του πολιτικού φάσματος και να διαβρώσει το ευρύ "αντισύριζα" μέτωπο που δημιουργήθηκε μετά το 2015, καθιστούσαν επιτακτική την ανάγκη αποστασιοποίησης από αντισυστημικές πρακτικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Τα τελευταία δυο χρόνια τα σημάδια φθοράς της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας πολλαπλασιάζονταν, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο μόνος που δεν επωφελούνταν. Τούτο απομάκρυνε το ενδεχόμενο νομής των προνομίων της εξουσίας, η οποία για μεγάλη μερίδα απάντων "των κομματικών στρατών" αποτελεί τον σημαντικότερο λόγο ενασχόλησης με την πολιτική.
Το καλοκαίρι του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αφού αντίκρισαν την "άβυσσο" που θα προκαλούσε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία με επιστροφή στη δραχμή, άλλαξαν ρότα, προσεγγίζοντας το δυτικό ρεύμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Αντί της κρατικοποίησης των μέσων παραγωγής και του ολοκληρωτικού ελέγχου του κράτους από το κόμμα, αποδοχή των κανόνων της αγοράς και των δημοκρατικών θεσμών. Η ρήση από το καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες στο καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες, αντικαθίσταται από το πιο ήπιο μοντέλο της υψηλής φορολογίας σε όσους παράγουν και των επιδομάτων στους υπόλοιπους...
Παρά την "ευρωπαϊκή" στροφή, ηγεσία και στελέχη συνέχισαν να ομιλούν με τη "ξύλινη" αριστερίστικη μεταπολιτευτική φρασεολογία, δημιουργώντας ερωτηματικά για την ειλικρίνεια του πολιτικού αναπροσανατολισμού.
Στην πορεία προς "δυσμάς" που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας μετά το 2015, ο Παύλος Πολάκης δεν αναμένεται να είναι το τελευταίο θύμα μετά τους Λαφαζάνη, Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου, Στρατούλη κλπ.
Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξουν συνέπειες από τη ρήξη της ηγεσίας με τον Παύλο Πολάκη και το ρεύμα των "λαϊκιστών", αντισυστημικών και συχνά "ψεκασμένων" που εκπροσωπεί;
Βραχυπρόθεσμα (τους επόμενους μήνες) δεν αναμένονται κάποιες σημαντικές επιπτώσεις.
Μακροπρόθεσμα, μετά τις επικείμενες εκλογές, τα πράγματα γίνονται περίπλοκα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει για δεύτερη τετραετία μακράν της εξουσίας, μια μερίδα θα αρχίσει να προβληματίζεται αν αξίζει, από άποψη κόστους οφέλους, να παραμείνει στις επάλξεις... Ήδη, γράφει απώλειες από την πρώτη τετραετία προς την κατεύθυνση αυτή.
Αν ο κ. Πολάκης απομακρυνθεί τελικά, το αντισυστημικό μπλοκ που εξέφραζε θα έχει επιπλέον κίνητρα να αναζητήσει αλλού αντιπροσώπευση...
Από την άλλη πλευρά, η μείωση της επιρροής του αντισυστημικού ρεύματος φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ πιο κοντά με το ΚΙΝΑΛ και μετά τις προσεχείς εκλογές ενδεχομένως και σε Κεντρώους που θα έχουν απογοητευτεί από τη Νέα Δημοκρατία.
Το επεισόδιο Πολάκη επιβεβαιώνει την πορεία μεταμόρφωσης του ΣΥΡΙΖΑ από αντισυστημικό σε συστημικό κόμμα. Τούτο είναι καλό για την πορεία της χώρας, γιατί αθροίζει μια ισχυρή κοινωνική και κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία υποστηρίζει τις ίδιες "ευρωκεντρομόλες" και φυλοδυτικές στρατηγικές επιλογές...
Απομένει βέβαια να δούμε την πολιτική έκφραση που θα αναζητήσει το διογκούμενο αντισυστημικό, λαϊκίστικο ρεύμα στα δυο άκρα του πολιτικού συστήματος.
0 Σχόλια