Του Κώστα Στούπα
Κατά τον μεταπολεμικό γεωπολιτικό σχεδιασμό η Τουρκία αποτελούσε ένα από τα πολύτιμα πετράδια της δυτικής ισχύος στον κόσμο. Τούτο συνέβαινε γιατί:
Από γεωγραφική άποψη η Τουρκία έμοιαζε με στιλέτο στο μαλακό υπογάστριο της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Επιπλέον, αποτελούσε ένα χαλύβδινο βραχίονα δυτικής παρέμβασης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η κοσμική Τουρκία αποτελούσε το πλέον επιτυχημένο παράδειγμα ενσωμάτωσης ισλαμικής κοινωνίας στον δυτικό τρόπο ζωής και τις δυτικές αξίες.
Χάρη στον δημογραφικό δυναμισμό της, διατηρούσε τον μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ.
Όλα αυτά σημαίνουν πως η Δύση είχε αρκετούς λόγους να ανέχεται τις ιδιοτροπίες της Τουρκίας. Σήμερα η κατάσταση μοιάζει να αλλάζει άρδην.
Η επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας απειλεί να κονιορτοποιήσει τον πυλώνα του ΝΑΤΟ στη Ν.Α. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Αν υπάρξει εμπλοκή μεταξύ των δύο χωρών, το πλέον πιθανό είναι πως θα εμπλακούν και άλλες εκατέρωθεν...
Το βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ παραλύει τη συμμαχία σε μια κρίσιμη περίοδο.
Οι εκλογές στην Τουρκία αποτελούν μια αφορμή για την απομάκρυνση της γείτονος από τη συμμαχία...
Ο Ερντογάν θα κερδίσει...
Οι δικαστικές διώξεις εναντίον του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης καταδεικνύουν την αποφασιστικότητα του καθεστώτος Ερντογάν να κερδίσει οπωσδήποτε τις επόμενες εκλογές.
Υπάρχουν αρκετοί παρατηρητές των εξελίξεων στην Τουρκία οι οποίοι υποστηρίζουν πως αν ο Ερντογάν ήταν να χάσει τις επερχόμενες εκλογές στη γείτονα, θα φρόντιζε αυτές να μην γίνουν. Μάλλον, έχουν δίκιο...
Η συνέχιση της διακυβέρνησης της Τουρκίας από το καθεστώς Ερντογάν ενδεχομένως να αρχίσει να διαλύει τις αυταπάτες πολλών δυτικών σε σχέση με την ομαλή επάνοδο της γείτονος στους κόλπους της Δύσης.
Αρκετοί στην Ελλάδα πιστεύουν πως αυτό συμφέρει τη χώρα μας γιατί αργά ή γρήγορα η Δύση θα εξωθήσει εκτός συμμαχίας την Τουρκία και θα μεταβάλλει τα ελληνικά σύνορα σε σύνορά της, αναλαμβάνοντας και την υπεράσπισή τους.
Τούτο δεν απέχει από μια πιθανή πραγματικότητα. Το μειονέκτημα αυτού του σεναρίου είναι πως μια Τουρκία εκτός Δύσης, η οποία θα συνταχθεί με δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, δεν θα είναι μια... ήσυχη Τουρκία.
Σε μια τέτοια περίπτωση τα ελληνικά σύνορα θα αναδεικνύονταν από πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας σε πεδίο αντιπαράθεσης και τριβών μεταξύ των υπέρτερων δυνάμεων της Δύσης και της Ανατολής. Πρόκειται για κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία...
Στην Ουκρανία, ακόμη και αν η Δύση ολοκληρώσει τη ρωσική ήττα, η χώρα θα χρειαστεί ανοικοδόμηση από την αρχή.
Από την άλλη πλευρά, μια Τουρκία η οποία θα επανακάμψει ολοσχερώς στους κόλπους της Δύσης, θα είναι μεν μια Τουρκία που θα αναγκαστεί να ευθυγραμμιστεί με τις δυτικές απαιτήσεις για πάγωμα όλων των αντιπαραθέσεων εντός της συμμαχίας, αλλά αυτές θα παραμείνουν σε λανθάνουσα κατάσταση αναμένοντας την επόμενη ευκαιρία...
Ούτε το ένα, ούτε το άλλο θα είναι εύκολα για την Ελλάδα. Η τουρκική επιθετικότητα τρέφεται από τη διαφορά μεταξύ του δημογραφικού και οικονομικού δυναμικού των δυο χωρών.
Μακροπρόθεσμα, οι προϋποθέσεις της διασφάλιση της επιβίωσης του ελληνισμού εκτός της νεοθωμανικής δεσποτίας, μοιάζουν να είναι οι ίδιες με εκείνες που υπήρχαν προ της άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Η συμπαράταξη και ενσωμάτωση με τις ευρωπαϊκές μεσογειακές δυνάμεις ενάντια στον Ασιάτη ταραξία...
0 Σχόλια