Του Παντελή Σαββίδη
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία το θαύμα γίνεται εφιάλτης. Κόβεται ο πρώτος
κρίκος (φθηνή ενέργεια και εισαγωγή πρώτων υλών) οπότε η τιμή των υψηλής
ποιότητας προϊόντων καθίσταται απαγορευτική.
Αυτό θα έχει βαριές συνέπειες στην γερμανική οικονομία, τις οποίες, ακόμη,
δεν θέλουν να δουν καθώς οι αναλύσεις τους εστιάζονται στην προσωρινή μείωση
του ΑΕΠ της χώρας το οποίο απο το 23 θα αρχίσει να επανέρχεται στα προ της
κρίσης επίπεδα.
Πως θα επανέλθει αν η τιμή της ενέργειας δεν μειωθεί;
Η διαφαινόμενη κρίση στην γερμανική οικονομία θα έχει επιπτώσεις και στην
Ευρωπαίκή Ένωση αφού η Γερμανία είναι η οικονομική ατμομηχανή της Ένωσης.
Μπορεί η κριτική μας να χαρακτηρίζει την Ε.Ε. Γερμανική Ευρώπη και να είναι
ακριβής, αλλά αυτήν την Γερμανική Ευρώπη έχουμε. Και όταν η ατμομηχανή της
δεν λειτουργεί καλά οι συνέπειες θα διαχυθούν σε όλους. Και στρην Ελλάδα. Τι
θα μοιρασθεί αν δεν υπάρχει.
Η καταστροφή, δε, των αγωγών Nord Stream και ο ηθικός και ιδεολογικός
εξοβελισμός της Ρωσίας κάνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Η περίφημη,
υποδόρεια γερμανορωσική σύγκλιση την οποία, πάντα, φοβόταν ο αγγλοσαξωνικός
κόσμος έχει τελειώσει, τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε μια δεύτερη σκέψη. Οι ΗΠΑ ήθελαν να τελειώσουν με
την Γερμανία και την Γερμανική Ευρώπη;
Την Γερμανία θα την επαναφέρουν λίγο πολύ στο καθεστώς που είχε μετά τον
Β!ΠΠ (αδύναμη που θα υποστηριχθεί απο κάποιο σχέδιο των ΗΠΑ για να υπάρξει)
αλλά για την Ευρώπη το ερώτημα είναι ανοικτό.
Η Ευρώπη όταν και όπως συγκροτήθηκε, είχε την ευλογία των ΗΠΑ. Στην πορεία,
υπήρξαν στιγμές που η Ευρώπη ενοχλούσε τις ΗΠΑ. Σήμερα οι ΗΠΑ θέλουν την
Ευρωπαϊκή Ένωση; Και αν την θέλουν πως την θέλουν; Θέλουν μια ομοσπονδιακή
Ευρώπη;
Η απάντηση είναι, μάλλον, αρνητική. Γιατί να θέλουν μια ομοσπονδιακή Ευρώπη
που θα ασκούσε δική της πολιτική και θα διαμόρφωνε σιγά σιγά γεωπολιτική
υπόσταση;
Στο πλαίσιο αυτό ποιός ο ρόλος της Γαλλίας; Συνεχίζει να έχει
προβληματισμούς περισσότερο συνεκτικής Ευρώπης ή αντιλαμβανόμενη την
αμερικανική ανάλυση δεν θα τολμήσει να προχωρήσει μήπως και εισπράξει και
αυτή τα αμερικανικά αντίποινα;
Καθώς έχουν έτσι τα πράγματα, πολλές χώρες, κυρίως της Κεντρικής Ευρώπης
αλλά και η Ελλάδα, έχουν στρέψει περισσότερο τα βλέμματά τους προς την
Ουάσιγκτον παρά προς τις Βρυξέλλες. Η Ουάσιγκτον θα καθορίσει και τις
ευρωπαίκές εξελίξεις.
Αν δε, τέλος, ληφθεί υπόψη και ο παράγων του λαϊκού ευρωσκεπτικισμού ο
οποίος έχει παγιωθεί, το μέλλον της Ε.Ε. διαγράφεται δυσοίωνο.
Αυτή η εξέλιξη είναι απολύτως αρνητική.
0 Σχόλια