Του Γιώργου Κράλογλου
Οι Ισπανοί, ούτε που συζήτησαν συλλογική σωτηρία από την Ε.Ε. Κάντε το ίδιο. Μόνιμα μέτρα. Όχι προσωρινά. Άμεση κατάργηση "κλοπιμαίων" με μορφή φόρων.
Ποιος ιθαγενής του τόπου μας δεν έχει αντιληφθεί ότι ο (δικής μας έμπνευσης...) ΕΝΦΙΑ του 2011 δεν ήταν κρατική κλοπή. Ότι είναι και παραμένει ένας μη ανταποδοτικός φόρος (απόδοσης 3 δισ. τον χρόνο-αρχικά-) για ανάγκες και των κομμάτων, στην ετήσια κατάταξη κομματικού στρατού με κατανομή προσλήψεων, σε κάθε κόμμα. Η ίδια "φιλοσοφία" τον συντηρεί. Και ας καιγόμαστε από την κρίση στην ενέργεια...
Ποιος ιθαγενής του ψευτοσοσιαλισμού μας, από τους 850.000 μικρούς, μεσαίους και ιδιώτες επιχειρηματίες δεν έχει σιχαθεί ανάμεσα στα κρατικά "κλοπιμαία" από το ωραιοποιημένης λεκτικά μορφής, "τέλος επιτηδεύματος".
Την κρατική κλοπή με το τέλος επιτηδεύματος που φέρνει στον κορβανά αλλά 350 εκατ. τον χρόνο απ’ ευθείας από τις τσέπες ιδιωτών τους λεγόμενου επιχειρείν.
Φόρων που κανείς δεν τολμά να πειράξει στην ουσία του. Προς τούτο (και για τα μάτια των ιθαγενών) αναγγέλθηκε (προχθές) η απαλλαγή, μόνο με προσλήψεις (και ας μην τις πληρώνεις). Απαλλαγή μόνο για τον χρόνο που τις έκανες. Το θέμα παραμένει σε αυτά της "σκυταλοδρομίας" των κομμάτων για το ποιος και το πώς θα κουρέψει στη συνέχεια...
Και επιστρέφοντας στους Ισπανούς, ποιος ιθαγενής θα πεισθεί λοιπόν από το γνωστό πρόχειρο αν όχι φαιδρό επιχείρημα της κυβέρνησής μας (σε κάθε αναφορά για τη μείωση τον ΦΠΑ στην ενέργεια από τους Ισπανούς) ότι και εμείς δεν πήγαμε πίσω, αφού μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ και καταργήσαμε το επίδομα αλληλεγγύης... τον γνωστό φόρο καθαρής κρατικής κλοπής.
Είμαστε βέβαιοι πως αυτή θα είναι η απάντηση, μετά από κάποιες μέρες και όταν καταλαγιάσουν οι "ιαχές" από τα νέα "σωτήρια" μέτρα. Μέτρα που προβλέπουν και κουπόνια φαγητού 250 ευρώ!!
Η άλλη απάντηση που μας μένει είναι στο ερώτημα τι κάνει και τι θα κάνει τελικά η Ευρώπη. Η στοργική μας Ε.Ε.
Τι να περιμένουμε από την Ε.Ε. για την άμυνά μας από τους κερδοσκόπους στο ενεργειακό (όλων των κρατών μελών) που έφεραν σε αδιέξοδο τις Βρυξέλλες καθώς, ως πρωτεύουσα του Βελγίου αισθάνεται το πλήγμα από την υπερβολή της Ε.Ε σε ανευθυνότητα. Αλλά ως πρωτεύουσα της Ε.Ε. οφείλει να είναι "κέντρο διαπραγμάτευσης" του τίποτε...
Του εντελώς τίποτε, προσώρας, στον ενεργειακό πόλεμο που εξελίσσεται στο έδαφός της και έχει πολύ δρόμο.
Δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ευρωπαϊκή λύση με προεκτάσεις στα κράτη μέλη γιατί δεν θα έχει ενιαίο χαρακτήρα.
Πού όμως θα καταλήξει ο γύρος του ευρωπαϊκού τεχνοκρατισμού και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας;
Σε χάσιμο χρόνου. Χάσιμο πολύτιμου χρόνου για τα περισσότερα κράτη μέλη στα οποία (ως ομάδα) ανήκουμε και εμείς. Και αυτό έχει τη ξεχωριστή τους σημασία για τρεις λόγους.
Πρώτον, γιατί καταφεύγουμε κυρίως σε προσωρινά μέτρα, που ως ασπιρίνες περιορίζουν τον πόνο από τις παθήσεις στην ενεργειακή κρίση και στην ακρίβεια αλλά δεν βοηθούν στη γέννηση θεραπείας με ένα νέο οικονομικό μοντέλο, ιδιαίτερα χρήσιμο σε εμάς, για το πώς θα βαδίσουν, με σιγουριά, οι πιθανοί επενδυτές, ντόπιοι και ξένοι.
Δεύτερον, γιατί αυτή την ώρα ο κορβανάς ναι μεν διαθέτει τα πάνω από 10 δισ. που χρειάστηκαν το 2022 για τις επιδοτήσεις και ηλεκτρισμού (ώστε να συνεχίσει τη "συνταγή" για το 2023) αλλά το καλοκαίρι θα έχουμε νέα κυβέρνηση. Κυβέρνηση που θα πρέπει να τα δεχθεί αν δεν τα ανατρέψει...
Τρίτον, γιατί τα επιδόματα, οι επιστρεπτέες και τα άλλα κρατικά χαρτζιλίκια που δόθηκαν από το 2020 ως και το 2022 για την πανδημία και την ανεργία έχουν γίνει καταθέσεις (αύξηση 46 δισ. στις Τράπεζες !!) πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει "λίπος" για να αρπάξει το ενεργειακό θηρίο τον χειμώνα που μας έρχεται και ίσως μέχρι να βρούμε λύση ή "συνταγή" για το 2024 και 2025.
Τι μας μένει λοιπόν για να συνεχίσουμε μόνο με οικονομικό και όχι πολιτικό φίλτρο την πολιτική για την οικονομία, προεκλογικά, ή ως κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση, μετεκλογικά; Κατά τη γνώμη μας (στην κατάσταση που βρισκόμαστε) να εφαρμόσουμε μόνιμα μέτρα άμυνας και για την ενέργεια και για τον πληθωρισμό και για την όποια άλλη κρίση. Μόνιμα μέτρα για τα οποία να έχει σαφή εικόνα ο νέος, ο παλιός επιχειρηματίας και ο τυχόν επενδυτής. Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου με μόνιμα μέτρα. Τίποτε άλλο.
0 Σχόλια