Του Γιώργου Κράλογλου
Μακάρι να είναι έτσι. Να επικρατήσει (σε όλη την κυβέρνηση και στο κόμμα της) η άποψη της κορυφής της για συγκρατημένη τακτική σε μηνύματα ανάπτυξης.
Δεν μπορεί να τα θέλει όλα δικά της η κυβέρνηση.
Η αλήθεια είναι ότι (με εξαίρεση την εντελώς παιδιάστικη γκάφα με τις υποκλοπές) δικαιούται παλαμάκια για τα αντανακλαστικά τόσο στην κρίση της πανδημίας όσο και στις απρόσμενες πιέσεις από το ενεργειακό, το 2021 και το 2022.
Ως εκεί όμως. Και πάλι πολύ είναι...
Οτιδήποτε άλλο, όπως τα αστήρικτα πως έχουμε ήδη ανάπτυξη και επενδύσεις στην τσέπη της οικονομίας... είναι υπερβολή.
Το ίδιο και με τα στατιστικά νούμερα, όταν τα χρησιμοποιείς όπως στη γνωστή, από το 2007, δημιουργική λογιστική... Τη "λογιστική" που μας έκρυβε τη χρεοκοπία. Παράγοντες του ίδιου πολιτικού χώρου σκαρφίσθηκαν και αυτήν την απαράδεκτη συμπεριφορά στους πολίτες.
Είναι λοιπόν ή δεν είναι εξωφρενικό να έχεις με το κλειδί στο χέρι (λόγω αδυναμίας να τα βγάλουν πέρα με το κόστος) το 30% των μεσαίων και μικρών μονάδων (240.000 επιχειρήσεις από εκείνες του 98,5% της παραγωγής σου) και να ακούς σε τηλεοράσεις και στα φόρουμ παράγοντες του κυβερνητικού κόμματος να ορκίζονται για ανάπτυξη...;
Ανάπτυξη μάλιστα από τις πιο ορατές στην Ε.Ε., λένε, και με θέσεις εργασίας (επιμένουν) όταν το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο κόβει και ράβει καθημερινά μέτρα στήριξης νοικοκυριών με τί; Με κρατικά χαρτζιλίκια και τα ολίγα που έχουν να κάνουν με μισθούς και συντάξεις!!
Κόβουν και ράβουν γιατί δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Δεν βγαίνει όπως θα ήθελε η κυβέρνηση μπας και καταφέρει (στη ΔΕΘ) να στρέψει την προσοχή του λαού σε ελπίδες πέρα από τη φτώχεια που έρχεται.
Μέτρα μόνο με κουπόνια βέβαια. Ειδικά τις μέρες αυτές όπου η αντιπολίτευση χάνοντας το "καλό χαρτί" της να κάνει την τρίχα, τριχιά... (με την κυβερνητική βλακεία στις υποκλοπές) κυνηγάει να μπει στην πολιτική οχλαγωγία ΔΕΘ με προτάσεις απελπισίας, για το είδος και ύψος σε κρατικά χαρτζιλίκια, για το ύψος του κατώτατου ή την άμυνα στο ενεργειακό.
Χαρήκαμε λοιπόν όταν ακούσαμε ότι (στο προσκήνιο ή και στο παρασκήνιο των επιτελικών και κοινοβουλευτικών συζητήσεων ή και του καφέ... της κυβέρνησης) κυριαρχεί (σε επίπεδο κορυφής) η άποψη να μη ξεσηκώνουν τον κόσμο με ελπίδες και αναπόδεικτη σιγουριά για την ανάπτυξη.
Να αποφεύγονται τα πολλά λόγια για δεδομένο το αναπτυξιακό μέλλον της οικονομίας επειδή (κατά πώς λέει η προπαγάνδα) είναι αναμφισβήτητη η αποφασιστικότητα της επιχειρηματική κοινότητας, για δράσεις, στη ντόπια αγορά αλλά και με εξαγωγές, οι οποίες δείχνουν πολύ πιο πάνω από τις προβλέψεις.
Να αποφεύγονται διαβεβαιώσεις για συνεχές αναπτυξιακό αύριο στην οικονομία (όπως κάνουν κάποιοι της κυβέρνησης) μιλώντας για επενδύσεις το 2023 για αύξηση δυναμικότητας με σκοπό και την ανταπόκριση σε σχέδια των δημοσίων επενδύσεων που θα τα διευκολύνει (λέει) και η τακτική της Ε.Ε. συνεχίζοντας την ανοχή της στα δημοσιονομικά κρατών μελών.
Πρόκειται όντως για ανοησίες από την αρχή μέχρι το τέλος που θα οδηγήσουν σε λαϊκές απαιτήσεις. Με κατάληξη νέες αποζημιώσεις με δελτία και κουπόνια...
Ανοησίες από τις γνωστές της πολιτικής μας μιζέριας όπως, πριν την κρίση, με τα "λεφτά υπάρχουν..." ή του 2008 "...θα πατάξουμε το λαθρεμπόριο καυσίμων και θα επιστρέψουμε τα λεφτά του στην κατανάλωση με επιδοτήσεις στις τιμές...".
Ανοησίες χωρίς την ελάχιστη βάση απόδειξης καθώς το εντελώς ανύπαρκτο κράτος είναι ανίκανο να πατάξει και τη γραφειοκρατία, που (σύμφωνα με σημειώσεις του υπουργείου Ανάπτυξης) είναι και αιτία για την αποβιομηχάνιση στο 50% της χώρας.
Είναι και η αιτία και για την απομάκρυνση του 30-40% των επενδυτών από την Ελλάδα. Επενδυτών με προγραμματισμένες επενδύσεις στα Βαλκάνια.
Θα νοιώσουμε συνεπώς περισσότερο ασφαλείς αν αντιληφθούμε, (ειδικά στα πολιτικά πανηγύρια της ΔΕΘ) ότι η κυβέρνηση (όλη η κυβέρνηση) και η αντιπολίτευση έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αποφασιστικότητα επιχειρήσεων, επιχειρηματιών και επενδυτών, έχει ένα αμετακίνητο εάν... Το επιχειρηματικό "εάν" που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ένα νέο οικονομικό μοντέλο, με κόστος παραγωγής και λειτουργικό κόστος η βάση του οποίου θα πρέπει να είναι καθεστώς πολιτικής για επενδύσεις με κίνητρα που να αφορούν τη φορολόγησή τους. Έχουμε να δώσουμε απάντηση σ΄ αυτό το αμετακίνητο εάν...;
0 Σχόλια