Η απόφαση του πρωθυπουργού να μην πάει στις κάλπες αναπτέρωσε το ηθικό του κόμματος που αλλάζει χρώμα στο κτίριο της Κουμουνδούρου. Ο Αλέξης Τσίπρας επικεντρώνει την κριτική του στα θέματα της καθημερινότητας εν όψει και του δύσκολου χειμώνα ελπίζοντας σε ανατροπή της κατάστασης. Συσκέψεις για την επιλογή νέων προσώπων .
Πριν από επτά χρόνια, το μεσημέρι της 17ης Ιουλίου του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας έπαιρνε στο τηλέφωνο την Ανγκελα Μέρκελ για να της ευχηθεί «χρόνια πολλά». Η τότε καγκελάριος της Γερμανίας είχε γενέθλια, έκλεινε τα 51 της χρόνια. Πριν από μία βδομάδα είχε καταφέρει -με τη βοήθεια του Ολάντ και του Γιούνκερ- να πείσει τον Αλέξη να εγκαταλείψει το «Οχι» του δημοψηφίσματος και έναντι 86 δισ. να υπογράψει κι αυτός, όπως προηγουμένως ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς, μνημόνιο.
Τότε η Μέρκελ έσωσε την Ελλάδα, αφού η χώρα παρέμεινε στην Ευρώπη, τον Τσίπρα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε για τέσσερα χρόνια, και την Ε.Ε., αφού το Grexit θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου στη Γηραιά Ηπειρο. Σήμερα, σχεδόν όλοι ρίχνουν το ανάθεμα στη Μέρκελ, αφού η, επί των ημερών της, ενεργειακή υποδούλωση της Γερμανίας στη Ρωσία είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Ευρώπη τρεκλίζει. Και μαζί της, ως είναι φυσικό, τρεκλίζει και η Ελλάδα. Αν λοιπόν ο Τσίπρας έπαιρνε και σήμερα τηλέφωνο τη Μέρκελ, εκτός από τις ευχές για υγεία, δύναμη και μακροημέρευση, θα έπρεπε και να την ευχαριστήσει επειδή ο ενεργειακός πόλεμος, εφόσον συνεχίζει να προκαλεί αλλεπάλληλα μπλακάουτ στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, μπορεί, σ’ έναν χρόνο, λόγω πιθανής κυβερνητικής κατάρρευσης, να τον ξαναφέρει στην εξουσία.
Η αλήθεια είναι ότι η (τελική;) απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να γίνουν οι εκλογές προς το τέλος της τετραετίας έχει αυξήσει τα ποσοστά αισιοδοξίας στην Κουμουνδούρου. Εκεί που οι περισσότεροι είχαν συμβιβαστεί με τη -σχεδόν πανθομολογούμενη- έστω και με μικρή διαφορά ήττα τον Σεπτέμβριο, τώρα κάνουν υπολογισμούς για δική τους, έστω οριακή, επικράτηση στις εκλογές με την απλή αναλογική και σχηματισμό «προοδευτικής κυβέρνησης» στις εκλογές με την ενισχυμένη. Αυτή είναι η γενική εικόνα στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Βέβαια, τα δημοσκοπικά δεδομένα, με τελευταία της Pulse στον ΣΚΑΪ, συνεχίζουν να είναι ακόμη εις βάρος τους. Ομως, όπως λένε, «οι επόμενοι 8-10 μήνες θα είναι φωτιά και λάβρα για τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του». Πάντως, η εξ αντιδιαστολής ενίσχυση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αναμένουν, μέλλει να αποδειχθεί, αφού από τη φθορά της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ, προσώρας, δεν επωφελείται ή τουλάχιστον όχι στον βαθμό που να προδιαγράφεται η «πολιτική αλλαγή», στην οποία ομνύει, με ολοένα μεγαλύτερη ένταση, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τα γραφεία του κόμματος
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η «αναβολή» των εκλογών έχει βελτιώσει την ψυχολογία των επιτελών της Κουμουνδούρου και πιθανότατα θα βελτιωθεί περισσότερο όταν από αύριο, προσερχόμενοι στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, αντί για τα γκρίζα ντουβάρια, θα αντικρίζουν μια κατακόκκινη πολυκατοικία. Οι επισκευές της εξωτερικής όψης του κτιρίου ολοκληρώθηκαν και το βαθύ κόκκινο χρώμα, όπως ήταν η επιθυμία και η εντολή του Τσίπρα, θα τραβάει, εφεξής, τα βλέμματα των περαστικών. Αφού εγκατέλειψαν τον μαρξισμό και την κομμουνιστική παράδοση, κράτησαν τουλάχιστον και κάτι από την Αριστερά, το κόκκινο χρώμα στους τοίχους, θα μπορούσαν να πουν, πικρόχολα, ο Αλαβάνος, ο Λαφαζάνης, ο Ρούντι και τ’ άλλα συντρόφια του «άλικου» πρώτου εξαμήνου του 2015 και πριν η Μέρκελ τούς αναγκάσει να περάσουν από το... καπιταλιστικό καθαρτήριο.
Υπάρχει βέβαια και το κόκκινο σακίδιο του Τσακαλώτου, αλλά και αυτό δεν γνωρίζει τις πιένες του παρελθόντος. Πλύθηκε κι έχει γίνει ροζ, ειδικά μετά το συνέδριο του κόμματος, όπου η επικράτηση του Τσίπρα έναντι των αριστερών σκιαδίων της «Ομπρέλας» ήταν ολοκληρωτική. Ωστόσο, «χρειάζεται κι άλλο πλύσιμο», μας λέει πασοκογενές στέλεχος της Πολιτικής Γραμματείας. Και προσθέτει: «Για να είναι αποτελεσματική η διείσδυση στο Κέντρο, χρειάζεται να προσθέσουμε κι άλλο πράσινο στις πολιτικές και στον λόγο μας. Οχι μόνο των Οικολόγων, αλλά και του παλιού ΠΑΣΟΚ. Και για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει στα ψηφοδέλτιά μας να έχουμε κόσμο που να μπορεί να κάνει γκελ στους ψηφοφόρους του λεγόμενου ιστορικού ΠΑΣΟΚ».
Στα τέλη της ερχόμενης εβδομάδας η Κουμουνδούρου θα αρχίσει να ανακοινώνει ονόματα υποψηφίων. Η σύνθεση των ψηφοδελτίων θεωρείται κρίσιμο μέγεθος για την άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος είναι να περιληφθούν άνθρωποι που έχουν... πέρασμα στην κοινωνία και θα φέρουν ψήφους. Μέχρι τώρα υπήρχε το φαινόμενο να ξεχωρίζουν σε σταυρούς ένας-δύο υποψήφιοι και μετά το χάος. Για παράδειγμα, στην Αχαΐα και την Αιτωλοακαρνανία, για να αναφερθούμε σε δύο νομούς όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δύναμη, οι δύο πρώτοι, που εκλέγονταν και βουλευτές, έπαιρναν 15.000-20.000 σταυρούς και οι υπόλοιποι δύσκολα έφταναν τους 1.000.
Και πολλά ψηφοδέλτια ήταν ασταύρωτα. Τώρα στόχος του Τσίπρα είναι να υπάρξει μεγάλος συναγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων ώστε να αυξηθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε νομό. Ηδη στην τριμελή επιτροπή (Σβίγγου, Βασιλειάδης, Καλογήρου) που ασχολείται με τα ψηφοδέλτια, αλλά και στον ίδιο τον Αλέξη καθημερινά φτάνουν δεκάδες βιογραφικά ανθρώπων που θέλουν να είναι υποψήφιοι. Για όσους γνωρίζουν καλά το κοινοβουλευτικό παιχνίδι ο πληθωρισμός σε υποψηφίους είναι καλύτερο σημάδι ακόμη και από τις δημοσκοπήσεις για την απήχηση του κόμματος στο εκλογικό σώμα. Και δόξα τω Θεώ για τον Τσίπρα, για πρώτη φορά αυτοί που θέλουν να είναι υποψήφιοι είναι τόσο πολλοί. Οπωσδήποτε σε αυτό συνετέλεσε καθοριστικά το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία και η εγγραφή των 100.000 νέων μελών.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον πάντως το συγκεντρώνει η Αττική, όπου εκλέγεται η πλειονότητα των επώνυμων στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην Α’ Αθήνας οι Βούτσης, Τζανακόπουλος και Φίλης αναμένεται να επανεκλεγούν, ενώ τη θέση του Βερναρδάκη πιθανολογείται ότι θα καταλάβει ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος. Αυτό σημαίνει ότι ο Τσίπρας, παραμονές των εκλογών, θα αναζητήσει άλλον εκπρόσωπο. Επίσης, αναζητά και κάποια ισχυρή γυναικεία υποψηφιότητα αφού η Ράνια Σβίγγου, που είχε έρθει πέμπτη, δεν θα είναι υποψήφια. Ο προβληματισμός που υπάρχει είναι αν θα είναι κάποια γυναίκα από τον καλλιτεχνικό χώρο, π.χ. η Μαριάννα Τουμασάτου, ή μια προσωπικότητα της Κεντροαριστεράς.
Στον Δυτικό Τομέα δεν θα είναι υποψήφιος ο Γιάννης Δραγασάκης και την πρωτιά θα τη διεκδικήσουν δύο νέες υποψήφιες: η Εφη Αχτσιόγλου και η Ρένα Δούρου. Στον Νότιο Τομέα Παππάς και Μουζάλας δεν θα έχουν, λέγεται, πρόβλημα επανεκλογής, όπως και η Ραλλία Χρηστίδου, που έχει διείσδυση στα νεανικά κοινά. Θεανώ Φωτίου και Γιάννης Μπαλάφας θα απειληθούν από τους Θανάση Θεοχαρόπουλο και Γιάννη Μαντζουράνη. Στον Βόρειο Τομέα η νέα ισχυρή υποψηφιότητα είναι του πρώην γραμματέα και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Πάνου Σκουρλέτη. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και ο Κώστας Ζαχαριάδης δεν κινδυνεύουν, κάτι που δεν ισχύει για τον Γιώργο Κατρούγκαλο.
Στο επίκεντρο η ακρίβεια
Εκτός από τη μάχη των ψηφοδελτίων πιο σημαντική είναι η μάχη της καθημερινότητας. Σε αυτήν και μέχρι να προκηρυχθούν οι εκλογές έχει αποφασίσει να ρίξει το βάρος ο Αλέξης Τσίπρας. Η ακρίβεια, οι φουσκωμένοι λογαριασμοί, η αισχροκέρδεια, οι πλειστηριασμοί, ο πληθωρισμός που τρώει ακόμη και τις έστω μικρές αυξήσεις των μισθών, η αγανάκτηση των πολιτών για υποσχέσεις, όπως το Power Pass και άλλα θέματα, από την πανδημία μέχρι τις πυρκαγιές, τα πανεπιστήμια και την εγκληματικότητα, θα είναι εφεξής η αντιπολιτευτική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ. Και ταυτόχρονα «οι σκανδαλώδεις ανισότητες», καθώς και τα αισθήματα «έλλειψης δικαιοσύνης» και «ατιμωρησίας», όπως είπε στη Φωκίδα με αφορμή την υπόθεση Λιγνάδη και τα υπέρογκα χρέη της Ν.Δ. και στελεχών της σε τράπεζες.
Το πρόβλημα για τον Τσίπρα και τους συνεργάτες του είναι ότι θα πρέπει να παρουσιάσει, ειδικά στα θέματα της ακρίβειας, συγκεκριμένες προτάσεις που να ανακουφίζουν όντως τους πολίτες. Με γενικότητες, το ξέρουν καλά και στην Κουμουνδούρου, δεν μπορούν να κερδίσουν εκλογές, όταν ακόμη δεν έχει ξεχαστεί η υπερφορολόγηση των πολιτών όταν ήταν στην κυβέρνηση. Θα πρέπει να βρουν ένα συνεκτικό και πειστικό αφήγημα που να είναι εναλλακτικό και βιώσιμο. Η Ν.Δ. το 2019 κέρδισε τις εκλογές με βασικό σύνθημα τον περιορισμό της φορολογίας και δευτερευόντως με τις Πρέσπες, τον Καμμένο και θέματα που αφορούσαν το ύφος και το ήθος της εξουσίας. Το ελκτικό οικονομικό αφήγημα, αντίστοιχο με τη φορολογία της Ν.Δ., αναζητούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η «τρικλοποδιά» Βερναρδάκη
Το κακό όμως είναι ότι μόλις πάει λίγο να ανακάμψει η αξιωματική αντιπολίτευση, να σου πετιέται κι ένας βουλευτής της και τα κάνει μαντάρα. Τελευταία περίπτωση, μετά τον κυβερνητικό έρωτα του Τσακαλώτου για τον Βαρουφάκη, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης. Τα όσα βλακώδη είπε για τη Νίκη Κεραμέως είχαν ως αποτέλεσμα να χαθεί η μάχη των εντυπώσεων και, αντί για το νομοσχέδιο για την Παιδεία, όπου υπήρχαν τεκμηριωμένα επιχειρήματα του συνόλου της αντιπολίτευσης, η αντιπαράθεση επικεντρώθηκε στην... Πισπιρίγκου! Και μετά, με αφορμή τα όσα αμφιλεγόμενα είπε ο υφυπουργός Συρίγος για το Πολυτεχνείο, η συζήτηση εξετράπη σε πεδία που κάθε άλλο παρά προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην κυβέρνηση. Και καπάκι σε όλα αυτά ήρθε ο τσακωμός για την τρομοκρατία!
Τη «φωτιά» η αλήθεια είναι ότι την έβαλε ο πρωθυπουργός όταν προσπάθησε, «συνειδητά», λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, να χρεώσει τον εμπρησμό της «Real» στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ανεξάρτητα από προθέσεις, το γεγονός είναι ότι την εβδομάδα που μας πέρασε η πολιτική αντιπαράθεση επικεντρώθηκε στην Πισπιρίγκου, στον Λιγνάδη, στον «μύθο του Πολυτεχνείου» και την τρομοκρατία. Και το χειρότερο όλων, στο ποιος είναι «τσογλάνι» και τι σηματοδοτεί ο... εκτσογλανισμός!
Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε από το βήμα της Βουλής στα περί εκτσογλανισμού του πρωθυπουργού, αλλά, όπως μας λένε συνεργάτες του, δεν θέλει να δώσει συνέχεια σε τέτοιου επιπέδου αντιπαράθεση, επειδή «ο διχασμός ευνοεί τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του να ξεφύγουν από τα προβλήματα, που καθημερινά σωρεύει η διακυβέρνησή τους».
Επίσης, υψώνει νέα αναχώματα στην πορεία προς το Κέντρο που έχει χαράξει ο Τσίπρας, εκεί δηλαδή όπου, σύμφωνα με τους αναλυτές, θα δοθεί η μάχη για την πρωτιά στις εκλογές. Η στρατηγική της έντασης και του διχασμού, εκτιμά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βοηθά αυτούς, αλλά τον Μητσοτάκη, που έχει μεγαλύτερη διείσδυση στον κεντρώο χώρο. Και φυσικά επειδή οι πολίτες, λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, απεχθάνονται τις κοκορομαχίες και υπάρχει κίνδυνος να στραφούν σε λύσεις πέραν των δύο κομμάτων εξουσίας.
Εξάλλου, τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Τσίπρας δεν θέλουν να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τους τελευταίους τρεις μήνες βρίσκεται σε καθοδική τροχιά και μάλιστα «με ρυθμό που τον Σεπτέμβριο τα ποσοστά του οδηγούν μαθηματικά - αναλογιστικά στην περιοχή μεσοσταθμικά του 10%». Αυτός είναι και ο λόγος που ο Τσίπρας και από το Περιστέρι ζήτησε από τον Ανδρουλάκη να ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τη Δεξιά. Θέλει να αυξήσει την πίεση στη Χαριλάου Τρικούπη καθώς, όπως όλοι εκτιμούν, η... μετάθεση των εκλογών για το τέλος της τετραετίας αφαιρεί από τη δυναμική που είχε αναπτύξει το ΠΑΣΟΚ με την εκλογή νέας ηγεσίας τον Δεκέμβριο του 2021.
Νίκος Φελέκης
0 Σχόλια