Του Γιώργου Κράλογλου
Μακάρι να κάνουμε λάθος. Αυτό όμως που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι στις εκλογές όλα τα προγράμματα θα στηρίζονται κυρίως σε επιδοματικές πολιτικές.
Έτσι που τα έχουμε κάνει, με κανένα βήμα εμπρός και δύο μέχρι τρία πίσω (με την κρίση, την πανδημία και το ενεργειακό) ο χειμώνας 2022-2023 θα μας φορτωθεί με απαιτήσεις επιδοτήσεων, έως και του διπλού ύψους και της μορφής, από αυτά που βλέπουμε και ξέρουμε ως σήμερα.
Συμβαίνουν και στην Ευρώπη. Συμβαίνουν. Ας μείνουμε όμως στα δικά μας. Και ας δούμε πώς στρώνουμε πολιτικά και μόνο τότε θα καταλάβουμε πώς θα κοιμηθούμε... μετά τις εκλογές του 2023, αν δεν γενικευθεί η ενεργειακή επίθεση στην Ευρώπη, από τον Οκτώβριο.
Γιατί έτσι και γενικευθεί κλάψτε από τώρα τον προϋπολογισμό που έχει υπόψη της να καταθέσει τότε, για το 2023, η κυβέρνηση.
Εάν η επίθεση φθάσει εκεί που οι πάντες φοβούνται, ας ξεχάσουμε τα βέβαια και τα σίγουρα που θεωρούμε σήμερα και σε τιμές (ενέργεια αλλά τρόφιμα) και σε επάρκεια.
Μη μας διαφεύγει ότι, έτσι κι αλλιώς, έχουμε και τις Βρυξέλλες πάνω από το δικό μας ελληνικό κεφάλι.
Οι ανοχές της στα κράτη-μέλη με χρέη και ειδικά για το ελληνικό χρέος θα είναι μεν συζητήσιμες, αλλά όχι για πολύ. Θα το δούμε και τώρα που θα συμφωνήσουν ξανά να κάνουν ολίγον τα στραβά μάτια...
Αδιέξοδο συνεπώς από παντού. Τα νούμερα βγαίνουν ακόμη, αλλά (πολύ σωστά) το οικονομικό επιτελείο είναι τρομοκρατημένο αν θα μας βγει η οικονομική πολιτική και του 2023 σε επιδοματική βάση. Και αν θα είναι πιστευτή η νέα κυβέρνηση όταν θα μιλάει για ανάπτυξη ή για γερή μείωση του πληθωρισμού.
Ωστόσο κανείς δεν βάζει μυαλό στην πολιτική μας σκηνή. Και, μεταξύ όλων και η κυβέρνηση, ως κόμμα.
Τα προεκλογικά της χρώματα του κυβερνητικού κόμματος θα συνεχίσουν να δίνουν φόντο σε κράτος, κρατισμό, πολλά από τα σημερινά επιδόματα καθώς και νέα, που ετοιμάζονται για τη συνέχεια.
Και ας ξέρει πολύ καλά (το κυβερνών κόμμα) το πού βαδίζουμε οικονομικά. Ας το βλέπει και ας το διαβάζει στη μορφή των φόρων που εισπράττονται.
Ας γνωρίζει (από πρώτο χέρι...) ότι έτσι και δεν επιστρέφονται πάνω από 1 δισ., κάθε μήνα, με μορφή επιδόματος, επιδότησης ή κρατικού χαρτζιλικιού από φόρους, ειδικούς φόρους και ΦΠΑ, η επιδοματική πολιτική στο ηλεκτρικό και στα καύσιμα θα τιναχθεί στον αέρα.
Τα ίδια και περισσότερα ακούγονται και στον χώρο του πολιτικού ανταγωνισμού της κυβέρνησης, εν όψει πάντα των εκλογών της Άνοιξης του 2023.
Το πάρε-δώσε με τους πελάτες των κομμάτων μέσα από επιδόματα και επιδοματικές τακτικές θα βγάζει μάτι στα προγράμματα που δεν θα αργήσουν να περάσουν στις συζητήσεις της κοινής γνώμης.
Το πρώτο που θα φανεί θα είναι το τελικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στηριγμένο ακόμη και σε απίθανης αντίληψης επανακρατικοποιήσεις... Μέχρι επαναπρόσληψη κρατικών εργατών "...θύματα των ιδιωτικοποιήσεων" θα λέει η γνωστή ντουντούκα.
Περάστε κόσμε... Επιδόματα νέας κοπής.
Επιδόματα για τους ευάλωτους, χωρίς να λένε βέβαια ποιους θεωρούν ευάλωτους αφού την εποχή αυτή και για τα επόμενα χρόνια (μέχρι το 2030, προβλέπουμε εμείς) μόνο ευάλωτοι θα υπάρχουν. Μόνο χαμένα νοικοκυριά.
Πέραν τούτων, ουδέν.
Ούτε συζήτηση για βοήθεια στην οποιαδήποτε προσπάθεια ιδιώτη να βάλει το πετραδάκι που μπορεί, σε μια κοινή προσπάθεια, να βοηθήσει να κάνουμε ανταγωνιστική την οικονομία μας με κόστος παραγωγής να στέκεται στην Ευρώπη. Να στέκεται στις εξαγωγές. Να έχει υποδομές ουσίας και στην ενέργεια. Να στηρίζει την αναγέννηση της ναυπηγικής βιομηχανίας. Να κάνει τον τόπο ελκυστικό εκτός από τους τουρίστες και σε επενδυτές.
Καμιά λύση στο πολύπλευρο θέμα της διατήρησης των 850.000 μικρών, μεσαίων αλλά και ατομικών επιχειρήσεων.
Στους νέους επιχειρηματίες που έχουν ανταποκριθεί με αγώνα σε αυτό που μόνο στα λόγια αποκαλούμε (ίσως για να μη διαφέρουμε από τους άλλους...) νεοφυείς επιχειρήσεις. Σύγχρονο επιχειρείν.
Είναι μεγάλο το πολιτικό κόστος για τη σημερινή πολιτική σκηνή του τόπου μας να απομακρυνθεί από την οικονομία. Να βγάλει το κομματικό της χέρι από τη διαπλοκή. Αυτό που λέγεται κρατικές προμήθειες, έργα υποδομών και ανάπτυξης. Εναλλακτικές μορφές ενέργειας, μεταφορές, υποδομές, έρευνα και εκμετάλλευση του υπεδάφους. Ο τουρισμός γλυτώνει κάπως, αλλά που ξέρεις... Με την επιδοματική πολιτική όλα γίνονται..., αν βγει ο λογαριασμός...
0 Σχόλια