Η ηγεσία της Κουμουνδούρου θέλει να σβήσει τις μουντζούρες του παρελθόντος και μετράει τα «κουκιά» για να κλείσει την ψαλίδα… της ήττας - Εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση την Τετάρτη στη συζήτηση για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης - Αναμένεται σύγκρουση για Ελληνοτουρκικά, εξοπλισμούς και ακρίβεια.
Την Τετάρτη, στη Βουλή, θα πάρουμε μια πρώτη γεύση για όσα πρόκειται να συμβούν μέχρι τις εκλογές. Μητσοτάκης και Τσίπρας αναμένεται να μη φεισθούν χαρακτηρισμών ο ένας για τον άλλον. Η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, την οποία αιτήθηκε ο πρωθυπουργός, υποτίθεται ότι είναι για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα θα είναι μια εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση, αφού συμπληρώνονται τρία χρόνια από τη νίκη της Ν.Δ. στις εκλογές του 2019. Και ατύπως θα σημάνει και την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, καθώς σχεδόν όλοι προβλέπουν πως οι κάλπες θα στηθούν στις αρχές του φθινοπώρου.
Το γεγονός ότι η «μάχη των αρχηγών» θα δοθεί λίγες μόνο ημέρες μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, όπου η Τουρκία, σύμφωνα με την αντιπολίτευση, πήρε αυτά που ήθελε και μάλιστα εις βάρος της χώρας μας, αναμένεται να το εκμεταλλευτεί στο έπακρον ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και σε συνδυασμό με την κατοχύρωση εκ μέρους της Αγκυρας του εμπορικού σήματος «Turkaegean», που γεννά αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στο Αιγαίο, θα επιχειρήσει να στριμώξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στον τομέα των εθνικών θεμάτων. Εναν τομέα που μέχρι πρότινος δεν εθεωρείτο προνομιακό πεδίο της «κοσμοπολίτικης» Αριστεράς, αλλά της «εθνικοφρόνου» δεξιάς παρατάξεως.
Την ίδια ώρα που στο ΟΑΚΑ ο Αλις Κούπερ θα τραγουδά «I wanna hurt you just to hear you screaming my name» (Θέλω να σε πληγώσω μόνο και μόνο για να σε ακούω να ουρλιάζεις το όνομά μου), ο Αλέξης στο Κοινοβούλιο θα... τραγουδά στον Κυριάκο το «ναυάγιο της Μαδρίτης» και -με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ- θα του υπενθυμίζει την «επιτυχία των Πρεσπών».
Θα τον χαρακτηρίσει δε και «ψεύτη», αφού, όπως θα υποστηρίξει, «ο πρωθυπουργός, παρότι γνώριζε από τον Δεκέμβριο του 2021 τη δηλωμένη πρόθεση του Μπάιντεν να πουλήσει και να αναβαθμίσει F-16 στην Τουρκία, εντούτοις, ακόμη και μετά το ταξίδι του στην Ουάσινγκτον, συνέχιζε να υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να πουλήσουν όπλα στην Τουρκία». Ο Μητσοτάκης μάλλον θα προτιμήσει να του απαντήσει με τα λόγια των Scorpions, που επίσης θα άδουν μαζί με τον Αλις στο ΟΑΚΑ: Αλέξη, this can’t be the end (αυτό δεν μπορεί να είναι το τέλος)... της θητείας μου. Και απευθυνόμενος στον λαό ίσως να πει: you should give me a chance (θα πρέπει να μου δώσεις μια ευκαιρία)... για να ολοκληρώσω το έργο μου.
Η απόφαση της Μαδρίτης
Σε κάθε περίπτωση, η σύγκρουση στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» και ιδιαίτερα τα Ελληνοτουρκικά, θα είναι, όπως λένε οι συνεργάτες του Τσίπρα, μία ακόμη ευκαιρία για να καταδειχθεί ότι «ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. επαγγέλλονται δύο διαφορετικούς κόσμους στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο, που εγκαινιάστηκε και επισήμως με τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη». Σύμφωνα με αυτούς, «σε αντίθεση με τον Αλέξη, ο Μητσοτάκης, ακολουθώντας το δόγμα του στρατάρχη Παπάγου, θέλει οι σύμμαχοι να τον θεωρούν πρόθυμο και δεδομένο». Αυτή η στάση, όπως λένε, «αποβαίνει εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων».
Και ως παράδειγμα φέρνουν την απόφαση της Μαδρίτης για ενσωμάτωση της Τουρκίας στις δομές Αμυνας και Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και εκτός από επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα επιβαρύνει σημαντικά και τους Ελληνες φορολογούμενους, αφού, όπως υποστηρίζει η Κουμουνδούρου, «στην τριετία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη δόθηκαν 14 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς και θα δοθούν άλλα 4 δισ. Σε αντίθεση δε με αυτά που υποστηρίζει η κυβέρνηση -ως δικαιολογία για τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες-, οι σύμμαχοί μας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν γυρνάνε την πλάτη στον Ερντογάν, αλλά τον αγκαλιάζουν όλο και πιο σφιχτά».
Δύο κόσμους δεν έχουμε μόνο στην εξωτερική και αμυντική πολιτική, αλλά και στα κοινωνικά θέματα. Και σε αυτά ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να αποδομήσει και τα 12 επιτεύγματα στα οποία θα αναφερθεί ο πρωθυπουργός, κάνοντας απολογισμό της τριετούς διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. «Εμένα κατηγορούσες για επιδοματικές πολιτικές, εσύ έχεις ξεπεράσει κάθε όριο», θα πει στον Κυριάκο και θα προσθέσει: «Εγώ τα έδινα για να ενισχυθούν οι αδύναμοι, εσύ τα δίνεις με απευθείας μάλιστα αναθέσεις σε ημέτερους και στα καρτέλ».
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν στενοί του συνεργάτες, θα επικαλεστεί τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Εσόδων για να υποστηρίξει ότι οι απευθείας αναθέσεις από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 ξεπέρασαν τα 7,5 δισ. ευρώ. Τα θέματα της κοινωνικής πολιτικής -σε συνδυασμό με τον υψηλό πληθωρισμό και τη μεγάλη ακρίβεια που έχει γονατίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις- ο Αλέξης θεωρεί πως είναι το «αδύνατο σημείο» της κυβέρνησης. Και όπως μεταφέρουν συνομιλητές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο λόγος που ο πρωθυπουργός ζήτησε να γίνει η συζήτηση στη Βουλή «εντάσσεται στην προσπάθεια του Μαξίμου να μετριαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις των πολιτών, όπως αυτές καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις».
Το πρόβλημα για τον Τσίπρα είναι ότι ενώ οι δημοσκοπήσεις, συγκριτικά με τον Μητσοτάκη, τον εμφανίζουν να δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση στα προβλήματα του απλού κόσμου, εντούτοις ο πρωθυπουργός συνεχίζει να τον κερδίζει σε δημοτικότητα και ικανότητα διακυβέρνησης και η Ν.Δ. να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου. Οι ενστάσεις της Κουμουνδούρου για τα δείγματα, τις αναγωγές και τις σταθμίσεις των δημοσκόπων μπορεί να εμπεριέχουν δόση αλήθειας, όμως, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κάποιες από τις έρευνες είναι «πειραγμένες» και εξυπηρετούν την επικοινωνιακή στρατηγική του Μαξίμου, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Και η πραγματικότητα -όπως την καταγράφουν όλες οι εταιρείες ερευνών, ακόμη και αυτές με τις οποίες συνεργάζεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης- είναι ότι η Ν.Δ. προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και εκτός δραματικού απροόπτου θα είναι το κόμμα του Κυριάκου αυτό που θα κόψει πρώτο το νήμα των εκλογών, εφόσον αυτές γίνουν τον Σεπτέμβριο. Μπορεί η διαφορά να είναι μονοψήφια και όχι διψήφια, να είναι 5-6 και όχι 9-10 μονάδες, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει να έχει τη δυναμική που χρειάζεται για να βρεθεί, το επόμενο τρίμηνο, στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων. Η πλειονότητα των βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζει παρότι, όπως υποστηρίζει, «το κλίμα στην κοινωνία και ιδιαίτερα στους μεγάλους δήμους της χώρας, περιλαμβανομένης και της Αττικής, έχει αλλάξει».
Το προβληματικό για την Κουμουνδούρου είναι ότι την πτώση της κυβέρνησης δεν την εισπράττει η αξιωματική αντιπολίτευση. «Οι φωνές που ακούγονται είναι όντως εις βάρος του Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, όμως δεν ακούμε και φωνές ενθουσιασμού για έλευση του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ», μας λέει ένα από τα ιστορικά στελέχη της ανανεωτικής Αριστεράς, το οποίο εκτός από τη διαχρονική προσήλωσή του στον στόχο για «κυβερνώσα (Κέντρο)αριστερά» διακρίνεται και για τη μετριοπάθειά του.
Ο εκλογικός στόχος
Ορισμένες πηγές, καθ’ όλα έγκυρες για όσα συμβαίνουν στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουν πως ο εκλογικός στόχος του κόμματος έχει τρεις διαβαθμίσεις. Η πρώτη, που με τα σημερινά δεδομένα θεωρείται μάλλον απίθανο να επιτευχθεί, είναι η «καθαρή νίκη». Η δεύτερη, η οποία υπό προϋποθέσεις -με σημαντικότερη την καθυστέρηση των εκλογών και την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση- θα μπορούσε να συντελεστεί είναι «νίκη έστω και με μία ψήφο διαφορά».
Και η τρίτη, που συγκεντρώνει και τις περισσότερες πιθανότητες, εφόσον οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβρη και μετά από ένα καλό και ήρεμο καλοκαίρι, είναι να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά με μικρή διαφορά, μικρότερη από τέσσερις μονάδες. «Με μια διαφορά στις 2-3 μονάδες και με τα δύο κόμματα (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) στην περιοχή του 30%, ας πούμε με τη Ν.Δ. στο 30%-31% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27%-28% και το ΠΑΣΟΚ στο 12%-13%, οι δεύτερες εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική θα είναι πραγματικό ντέρμπι, καθώς η αυτοδυναμία που θέλει ο Μητσοτάκης δεν θα είναι επιτεύξιμη, σε αντίθεση με τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων», μας λέει στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ασχολείται επισταμένως με τις δημοσκοπήσεις και αναλύει σχεδόν σε καθημερινή βάση τα αριθμητικά ευρήματα και ιδιαίτερα τα ποιοτικά στοιχεία των κυλιόμενων μετρήσεων.
Μήνυμα σε κομματικούς οφικιούχους
Η δήλωση του τέως πρωθυπουργού σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ότι στόχος του είναι να σχηματίσει «κυβέρνηση από την κοινωνία και όχι από το κόμμα», πέραν του να στέλνει μήνυμα στους υποψήφιους μινίστρους και τους πάσης φύσεως κομματικούς οφικιούχους, αποτελεί και μια παραδοχή ότι η «βιτρίνα» του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική στους ψηφοφόρους και θα πρέπει να αλλάξει.
Η συγκρότηση των ψηφοδελτίων με αιχμή τα 15 «ξεχωριστά άτομα» (η κοινωνική αναγνώριση, η επιστημονική αξιοσύνη, η τεχνοκρατική επάρκεια και η πολιτική αντίληψη είναι τα κριτήρια του Αλέξη) που θα περιλαμβάνονται στο Επικρατείας δεν θα τελεί υπό την έγκριση των κομματικών οργανώσεων και ομάδων, αλλά θα έχει τη σφραγίδα του αρχηγού και αφού περάσει πρώτα από την κρησάρα της... τρόικας (Μιχάλης Καλογήρου, Ράνια Σβίγγου, Γιώργος Βασιλειάδης).
Μέσω του ανοίγματος στην κοινωνία και την προσπάθεια ένταξης των 110.000 νέων μελών στη δομή, στη λειτουργία και τις δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στον πολιτισμό, στα κινήματα κοινωνικής κριτικής και τις εθελοντικές οργανώσεις, η ηγεσία της Κουμουνδούρου ευελπιστεί ότι μπορεί να σβήσει τις μουντζούρες από την εικόνα του παρελθόντος, για την οποία άλλωστε και καταψηφίστηκε. Και φυσικά να αποφύγει τυχόν καινούριες από τα δύο Ειδικά Δικαστήρια, για Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και Νίκο Παππά, τα οποία ενδέχεται να γίνουν εν μέσω της προεκλογικής περιόδου. Στην προσπάθεια αυτή θα πρέπει να προσθέσουμε και τη δημόσια αυτοκριτική του Τσίπρα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ αδίκησε τη μεσαία τάξη» και τη δέσμευση ότι «θα θεραπεύσει τα νέα και σοβαρά προβλήματα που αυτή φορτώνεται άδικα από τις πολιτικές και τη διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη».
Βεβαίως, στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πως για να βελτιώσουν τα εκλογικά τους ποσοστά θα πρέπει να περιορίσουν την αποχή, η οποία σε σημαντικό βαθμό φαίνεται ότι προέρχεται από αριστερά. Δεν είναι, όπως μας λένε, μόνο το (αριστερόστροφο, όπως πιθανολογείται) 7%, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει από το ποσοστό του (31,5%) στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, είναι και οι περίπου 1.200.000 ψηφοφόροι που «εξατμίστηκαν» από το εκλογικό σώμα μετά την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια και οι οποίοι, σύμφωνα με τους αναλυτές, σε σημαντικό ποσοστό προέρχονται από τις τάξεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.
Βάρος στη νεολαία
Αν η αποχή είναι το ένα (και ενδεχομένως το σημαντικότερο) στοιχείο, το οποίο θα καθορίσει το εκλογικό αποτέλεσμα, το άλλο έχει να κάνει με τους νέους και τα προβλήματά τους στη δουλειά, στο πανεπιστήμιο, στους μισθούς και τη στέγαση των νέων ζευγαριών. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται στους νέους και νεαρής ηλικίας ψηφοφόρους δεν αρκεί για να ηττηθεί η Ν.Δ.
Όχι μόνο επειδή το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη υπερτερεί στις μεγαλύτερες ηλικίες των ψηφοφόρων, αλλά και επειδή η διαφορά των ποσοστών στην ηλικιακή κατηγορία (45 και άνω), όπου προηγείται η Ν.Δ., συγκρινόμενη με αυτήν των 17-44, όπου προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνει άνετο προβάδισμα στη συντηρητική παράταξη.
Αυτός είναι και ο λόγος που το επόμενο διάστημα η Κουμουνδούρου θα πυκνώσει τις παρεμβάσεις της στους τομείς της επικαιρότητας και της καθημερινότητας. Τη Δευτέρα, στη Βουλή, με πρωτοβουλία του τομεάρχη Παιδείας Νίκου Φίλη θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ με πρυτάνεις και καθηγητές σχετικά με τον «νόμο Κεραμέως» για τα πανεπιστήμια. Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και θα μιλήσει και ο Αλέξης Τσίπρας.
Όπως θα παρευρεθεί και θα μιλήσει και σε εκδήλωση που θα γίνει την επομένη, την Τρίτη, για το οξύ πρόβλημα των ακριβών ενοικίων και τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τη στέγη οι νέοι άνθρωποι και κατεξοχήν όσοι από τα νέα ζευγάρια έχουν χαμηλούς μισθούς. Την Τετάρτη είναι η εκτός ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή. Την Πέμπτη και την Παρασκευή ο Τσίπρας θα μεταβεί σε Σάμο και Ικαρία. Τέλος λοιπόν και η ερχόμενη εβδομάδα.
Πλέον, μέχρι τη 18η Σεπτεμβρίου, οπότε και ενδέχεται να στηθούν (αν στηθούν) οι κάλπες, θα απομένουν 10 εβδομάδες. Αν αφαιρέσεις τις 2-3 για τα «μπάνια του λαού», θα πρέπει σε 50 ημέρες η Κουμουνδούρου να φτιάξει τα ψηφοδέλτια και να παρουσιάσει το νέο πρόγραμμα με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει την ψήφο των πολιτών. Αν αναλογιστούμε ότι ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο σε 7 ημέρες, ο χρόνος για τον Αλέξη είναι, νομίζω, αρκετός. Εξάλλου, αυτός δεν θα είναι μόνος του, θα έχει και τους βοηθούς στην Εκτελεστική και την Πολιτική Γραμματεία...
Νίκος Φελέκης
0 Σχόλια