Του Κώστα Στούπα
Η πρόσφατη απόφαση Δικαστικού Συμβουλίου, παρά το γεγονός πως παραπέμπει ομόφωνα για δυο αδικήματα τον πρώην Υπουργό κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και με πλειοψηφία την εισαγγελέα κ. Τουλουπάκη, δημιούργησε πολλά ερωτηματικά και άφησε αρκετές σκιές...
Με την απόφαση αυτή η δικαιοσύνη μοιάζει να διατείνεται πως ούτε σκευωρία σε βάρος πολιτικών προσώπων υπήρξε με βάση το σκάνδαλο Novartis ούτε και σκάνδαλο αφού σε κανέναν δεν έχουν επιμεριστεί ευθύνες.
Η εντύπωση που πλανάται είναι αυτή της συγκάλυψης. Στο τέλος αυτό που μένει στον κοινό άνθρωπο είναι η εντύπωση πως "κόρακας" δεν βγάζει "κοράκου μάτι"...
Η αίσθηση αυτή λειτουργεί σαν οξύ που διαβρώνει τους θεσμούς και τη συνοχή της κοινωνίας.
Αναλυτικότερα, με βάση το βούλευμα που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Παπαγγελόπουλος παραπέμπεται για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος, για την υπόθεση που αφορά τη μη αποστολή στη Βουλή των καταγγελιών του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ για τον τότε υπουργό Παναγιώτη Κουρουμπλή, που είχε διατελέσει υπουργός Υγείας και είχε καταγγελθεί για την υπόθεση της Novartis.
Για την ίδια παράλειψη της μη αποστολής του φακέλου Κουρουμπλή παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο η εισαγγγελέας Ελένη Τουλουπάκη για κατάχρηση εξουσίας με πλειοψηφία τριών ψήφων υπέρ και δύο κατά.
Είναι προφανές πως για την "ταμπακιέρα" δεν γίνεται καμιά κουβέντα.
Τα όσα δε προηγήθηκαν της δημοσιοποίησης της απόφασης ήταν ακόμη πιο κωμικοτραγικά.
Αρχικά το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, μέσω διαρροών που αποδίδονταν σε ανώτατους κύκλους της δικαιοσύνης, είχε γίνει γνωστό πως οι κ.κ. Παπαγγελόπουλος και Τουλουπάκη επρόκειτο να παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο για τους χειρισμούς τους στην υπόθεση Novartis.
Λίγες ώρες αργότερα, όμως, έγινε γνωστό πως οι 2 παραπέμπονται για παράπλευρες και ενδεχομένως λιγότερο ουσιώδεις πτυχές της υπόθεσης και όχι για τη μεθόδευση διώξεων κατά των 10 πολιτικών προσώπων.
Ως είθισται στις δημοκρατίες οι κυβερνήσεις δεν σχολιάζουν και δεν παρεμβαίνουν στις αποφάσεις της δικαιοσύνης καθώς αυτή αποτελεί ουσιώδη και ανεξάρτητο πυλώνα σε σχέση με την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία.
Το ίδιο πράττουν και οι πολιτικοί οι οποίοι λίγα χρόνια νωρίτερα είχε επιχειρηθεί να εξολοθρευθούν πολιτικά.
Τα ερωτηματικά όμως και οι σκιές στην κοινή γνώμη παραμένουν...
Η δικαιοσύνη σε μια ευνομούμενη Πολιτεία παίζει ουσιαστικό ρόλο σε σχέση με την ανάπτυξη δεσμών εμπιστοσύνης στην κοινωνία και την οικονομία.
Αν μια υπόθεση που ξεκινά ως "το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους", συνεχίζει σαν σκευωρία εναντίον πολιτικών αντιπάλων, καταλήγει χωρίς τον επιμερισμό ευθυνών είτε για το σκάνδαλο είτε για τη σκευωρία, κάτι μοιάζει να είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας...
Τον Σεπτέμβριο του 2019 στη στήλη αυτή γράφαμε για την παραπάνω υπόθεση τα εξής:
"Δεν γνωρίζω πώς θα καταλήξει η υπόθεση της σκευωρίας που επιχειρήθηκε να στηθεί με την υπόθεση Novartis. To σκάνδαλο υπήρξε πάντως και 'κουκουλώθηκε' από την προηγούμενη κυβέρνηση αφού ποτέ δεν ερευνήθηκε ποιοι, πώς και πόσο επωφελήθηκαν από αυτό.
Όπως είχαμε γράψει την περίοδο που ο κ. Παπαγγελόπουλος μιλούσε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους αυτοί που επωφελήθηκαν από τη διασπάθιση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ήταν χιλιάδες στον χώρο της υγείας.
Επειδή διαθέτουν ψήφο και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του πολιτικού συστήματος, η υπόθεση θα κλείσει με κάποιον "χρήσιμο ηλίθιο" ο οποίος θα παίξει τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου...
Τα ίδια πάνω-κάτω είχαν γίνει με το σκάνδαλο Κοσκωτά για το οποίο είχε παραπεμφθεί και απαλλάχθηκε ο Αντρέας Παπανδρέου...".
Το πρόβλημα που δημιουργεί και η μία ή η άλλη επιλογή (της μη παραπομπής π.χ. του κ. Τσίπρα) είναι πως η ζημιά που έχει υποστεί ήδη η δικαιοσύνη μοιάζει ανήκεστος. Η προσπάθεια που κάνει η νέα κυβέρνηση να προσελκύσει σοβαρές επενδύσεις προσκρούει εκτός πολλών άλλων και στην ποιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης...".
0 Σχόλια