Sponsor

ATHENS WEATHER

Η γερμανική ασάφεια καθορίζει το μέλλον της Ουκρανίας


Της judy Dempsey


Οι κυβερνήσεις της ΕΕ ήταν σε καλή διάθεση στις 30 Μαΐου. Έδωσαν συγχαρητήρια στους εαυτούς τους που συμφώνησαν να επιβάλουν μερικό ενεργειακό εμπάργκο στη Ρωσία.

Αυτό ήρθε μετά από εβδομάδες διαφωνιών που προκάλεσε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ορμπαν, ο οποίος καλλιεργεί φιλικές σχέσεις με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν και έχει μπλοκάρει το έκτο πακέτο κυρώσεων.

Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε ήταν να σταματήσουν οι εισαγωγές πετρελαίου μέσω θαλασσής. Θα κόψει "μια τεράστια πηγή χρηματοδότησης για τη ρωσική πολεμική μηχανή” και θα ασκούσε τεράστια πίεση στη Ρωσία να λήξει τον πόλεμο”, τουήταρε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ.

Το πετρέλαιο ωστόσο, θα συνεχίσει να παραδίδεται μέσω των αγωγών, το ίδιο και το φυσικό αέριο. Τόσο ήταν που ήθελαν να σταματήσουν να χρηματοδοτούν τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία.

Οι ένοπλες δυνάμεις και ο άμαχος πληθυσμός της Ουκρανίας, ιδιαίτερα στα ανατολικά της ώρας, έχουν απεγνωσμένα ανάγκη τη δυτική στρατιωτική βοήθεια.

Ο Πούτιν μέχρι στιγμής, μπορεί να έχει εγκαταλείψει την κατάληψη του Κιέβου. Αλλά ο βομβαρδισμός του Σεβερντονιεσκ φέρνει σε νέο επίπεδο τη βαναυσότητα και τον αδιάκριτο χαρακτήρα αυτής της επίθεσης. Δείτε πώς περιγράφει την κατάσταση στο έδαφος ο ανταποκριτής του BBC, Quentin Sommerville.

"Έχοντας αποτύχει να κατακτήσουν όλη την Ουκρανία, οι ρωσικές δυνάμεις τώρα έχουν στόχο το Ντονμπάς -που αποτελείται από τις περιοχές Ντονιέσκ και Λουγκάνσκ. Εάν πέσει το Σεβεροντονιεσκ και το Λυσιτσανκ, θα καταληφθεί όλο το Λουγκάνσκ”.

Πρόσθεσε: "Εδώ, η Ρωσία δεν διεξάγει μια εκστρατεία καταστροφής, πρόκειται για έναν πόλεμο λήθης. Και για την ώρα σε αυτό το μέτωπο, κερδίζει”.

Η Sabine Fischer, κορυφαία Ρωσία εμπειρογνώμονας στο Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Υποθέσεων Ασφάλειας (SWP), προειδοποίησε ότι η Ρωσία θα μπορούσε ακόμη και τώρα να κερδίσει τον πόλεμο.

"Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τις επιπτώσεις: εάν η Μόσχα μπορέσει να διατηρήσει την πλήρη κατοχή του Ντονμπάς και τη χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία, θα ενθαρρυνθούν και μετά από κάποιο καιρό θα κινηθούν προς την Οδησσός και ακόμη και το Κιέβο”, έγραψε.

Η Fischer έγραψε ότι οι πιέσεις προς τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι και την κυβέρνηση του, δεν θα πρέπει να αποκλείονται. Για τη Fischer, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η Γερμανία πρέπει να αναγνωρίσει τι διακυβεύεται. Είναι η ίδια η ύπαρξη της Ουκρανίας ως ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος -και το μέλλον της περιοχής.

Ωστόσο ο Γερμανός Καγκελάριος Σολτς συνεχίζει να χρονοτριβεί. Συνεχίζει να δηλώνει ότι το Βερολίνο υποστηρίζει την Ουκρανία και ότι ο Πούτιν δεν θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Είναι αξιοσημείωτο ωστόσο, ότι δεν λέει ποτέ ότι θέλει να κερδίσει η Ουκρανία.

Η Bundestag έχει επιμείνει ότι η Καγκελαρία πρέπει να δώσει βαρύ οπλισμό -κάτι που έχει υποσχεθεί να το κάνει πριν κάποιο διάστημα. Οι εταιρείες εξοπλισμών είναι έτοιμες να το κάνουν. Αλλά ο Σολτς συνεχίζει να μπλοκάρει την παράδοση του. Όπως ακριβώς εμποδίζει τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας να ενταχθεί στην ΕΕ.

Εν ολίγοις, παρά τη μεγάλη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη που παρέχεται από την κυβέρνηση του Αμερικάνου προέδρου Μπάιντεν, χωρίς την οποία η Ουκρανία μπορεί να είχε χάσει ήδη τον πόλεμο, το Κιέβο χρειάζεται μεγαλύτερη βοήθεια. Έχει επανειλημμένως ζητήσει από τη Γερμανία να της την παράσχει.

Μπλοκάροντας τις παραδόσεις όπλων, ο Σολτς βλάπτει τη φήμη της Γερμανίας όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη και στη Βαλτική.

Αυτές οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί η Γερμανία δεν θα υπερασπιζόταν μια χώρα που βομβαρδίζεται σε τέτοιο βαθμό, που η καταστροφή πόλεων όπως η Μαριούπολη, να μοιάζει με αυτή του Γκρόζνι και του Χαλεπίου, μετά τις ρωσικές επιθέσεις.

Για να δικαιολογήσει τη στάση του, ο Σολτς δήλωσε πως τηρεί την απόφαση του ΝΑΤΟ να μην στείλει βαρύ οπλισμό. Η Λιζ Τρους, υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, χαρακτήρισε αυτή τη δήλωση "εντελώς αναληθή”. Το ΝΑΤΟ ποτέ δεν έκανε μια τέτοια επίσημη δήλωση. Εναπόκειται σε κάθε κράτος-μέλος να αποφασίσει.

Γιατί ο Σολτς λέει κάτι αλλά κάνει το αντίθετο; ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Καγκελάριος φοβάται να αποξενώσει την ειρηνιστική πτέρυγα στο Σοσιαλδημοκρατικό του Κόμμα. Ή ότι θα τροφοδοτήσει αντιαμερικανικό αίσθημα, ή ότι θα συρθεί σε πόλεμο. Άλλοι υποθέτουν ότι είναι απρόθυμος να στείλει όπλα σε εμπόλεμες ζώνες (Δεν εξάγει όπλα το Βερολίνο σε τέτοιες ζώνες και σε απολυταρχικά καθεστώτα;).

Βασικά οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες εδώ και καιρό πίστευαν ότι θα μπορούσαν να φέρουν τη Ρωσία πιο κοντά στην Ευρώπη μέσω της Ostpolitik. Η ομιλία του Καγκελάριου στις 27 Φεβρουαρίου αποτελούσε μια ριζοσπαστική αλλαγή πολιτικής.

Στο μεταξύ, ενώ η γερμανική κοινή γνώμη παραμένει διχασμένη για το ζήτημα της παράδοσης όπλων, η πλειοψηφία -το 58% σύμφωνα με δημοσκόπηση αυτόν τον Μάιο- θα υποστήριζε την αποστολή βαρέων όπλων στην Ουκρανία.

Η θέση του Σολτς αποκαλύπτει έλλειψη ηγεσίας και με αυτή, έλλειψη πεποίθησης και συνέπειας. Πρόκειται επίσης για τον φόβο να σταθεί απέναντι στο Κρεμλίνο.

Οι γερμανικές πολιτικές ελίτ που μεγάλωσαν στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τους ιδιαίτερους πολιτικούς και επιχειρηματικούς δεσμούς τους με τη Μόσχα. Εξακολουθούν να είναι απρόθυμοι να δεχθούν τα κίνητρα της Ρωσίας στη Γεωργία, στη Σύρια, στη Λευκορωσία και τώρα στην Ουκρανία.

Αυτά τα κίνητρα αφορούν στο να πάρει θέση η Ρωσία για την αναδιαμόρφωση της μετά τον Ψυχρό Πόλεμο τάξης στην Ευρώπη. Όσο περισσότερο ο Σολτς συνεχίζει την ασάφεια του προς την Ουκρανία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα ο Πούτιν να χρησιμοποιήσει τον Γερμανό Καγκελάριο και τον άλλο πρόεδρο να πιέσουν την Ουκρανία σε έναν συμβιβασμό και τελικά, να αλλάξει την αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης.

Στην πράξη, αυτό θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την διατλαντική σχέση την ποια ο Πούτιν επιδιώκει εδώ και καιρό να αποδυναμώσει. Θα διχάσει την Ευρώπη.

Όπως και να έχει, η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής είναι βαθιά δύσπιστα για τις σχέσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας με τον Πούτιν. Είναι επίσης απογοητευμένα που το Παρίσι και το Βερολίνο δεν παίρνουν στα σοβαρά τη ρωσική ιμπεριαλιστική ατζέντα.

Πέρα από την Ουκρανία, η ασάφεια του Σολτς πλήττει όλη την Ευρώπη. Ο Πούτιν δεν θα διστάσει να το εκμεταλλευτεί, στρατιωτικά και πολιτικά.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/87215


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια