Του Κώστα Στούπα
"Η ΕΕ έχει μετατραπεί σε επιθετικό "παίκτη" και η Ρωσία έχει σοβαρές αμφιβολίες ως προς το πόσο "αθώα" είναι η επιθυμία του Κιέβου να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημείωσε πριν λίγες μέρες ο Σεργκέι Λαβρόφ σε συνέντευξη Τύπου.
"Το Κίεβο προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να τονίσει την επιθυμία του να γίνει η Ουκρανία μέλος της ΕΕ. Εγείρονται σοβαρές αμφιβολίες ως προς το πόσο αθώα είναι αυτή η επιθυμία, δεδομένου ότι η ΕΕ έχει μετατραπεί από μια εποικοδομητική οικονομική πλατφόρμα σε έναν επιθετικό παίκτη".
Ο Λαβρόφ κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ότι σπεύδουν "ακριβώς στον δρόμο που έχει ήδη χαράξει το ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνοντας έτσι την τάση συγχώνευσης με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία και θα αποτελέσουν, στην πραγματικότητα, παράρτημα" του ΝΑΤΟ, είπε...
Οι Ευρωπαίοι δεν μπήκαν τώρα στο ΝΑΤΟ οι περισσότεροι είναι ιδρυτικά του μέλη. Άρα, ποια είναι η χρησιμότητα των όσων είπε ο Ρώσος ΥΠΕΞ και πού αποσκοπούν;
Η Ρωσία τα τελευταία χρόνια διολισθαίνει σε επικίνδυνες ατραπούς. Οι επιθετικές κινήσεις στη Γεωργία, την Κριμαία και τώρα η εισβολή στην Ουκρανία συνδυάζεται όλο και περισσότερο με μια ρητορική η οποία αποκαλύπτει προθέσεις και παραπέμπει σε άλλες εποχές που αποδείχτηκαν δύσκολες...
Πριν πολλά χρόνια μια τις πρώτες εργασίες που ανατέθηκαν στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ (OSS), προκάτοχο της CIA στο μέσον του β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν να φιλοτεχνήσει το προφίλ άσκησης της εξουσίας του Αδόλφο Χίτλερ.
Μερικά από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν σε ό,τι αφορά το "δόγμα Χίτλερ" ήταν τα εξής:
- "Ποτέ μην αφήνετε την κοινή γνώμη να "ξεκουράζεται".
- Ποτέ μην παραδέχεσαι ένα λάθος.
- Μην παραδέχεσαι ποτέ ότι μπορεί να υπάρχει κάτι καλό στον εχθρό σου. Μην αφήνετε ποτέ χώρο για εναλλακτικές επιλογές.
- Ποτέ μην αποδέχεσαι την ευθύνη. Συγκεντρωθείτε σε έναν εχθρό τη φορά και κατηγορήστε τον για όλα όσα πηγαίνουν στραβά.
- Οι άνθρωποι θα πιστέψουν ένα μεγάλο ψέμα νωρίτερα από ένα μικρό και αν το επαναλαμβάνετε αρκετά συχνά, οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα θα το πιστέψουν…".
Αν παρατηρήσει κάποιος σήμερα τη ρητορική αυταρχικών ηγετών όπως ο Πούτιν και ο Ερντογάν πολλές ομοιότητες είναι εμφανείς.
Οι "αναθεωρητές" του status quo προετοιμάζουν επί μακρόν την κοινή γνώμη των κοινωνιών τους πάνω κάτω με τους ίδιους τρόπους. Στο τέλος εγκλωβισμένοι και οι ίδιοι στις προσδοκίες που έχει δημιουργήσει η ρητορική τους αναγκάζονται να θέσουν τα σχέδια αναθεώρησης των συνόρων σε εφαρμογή...
Είναι προφανές πως τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας δεν συμπίπτουν με αυτά των αναθεωρητικών δυνάμεων. Επιπλέον ως χώρα με δημοκρατικούς θεσμούς και δυτικές αξίες δεν μπορεί να βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τα αυταρχικά καθεστώτα.
Αντιθέτως, τόσο τα συμφέροντα όσο και οι αξίες της τής επιβάλουν να βρίσκεται με την πλευρά που έχει επιλέξει και επιλέγει σταθερά στα 200 χρόνια της ύπαρξής της ως ανεξάρτητο κράτος.
Η υπόθεση του με ποιους πορευόμαστε στον τόπο αυτό ενέχει υπαρξιακό χαρακτήρα...
0 Σχόλια