Του Γιώργου Κράλογλου
Άλλη μια δόση, σήμερα, με οράματα για τα αποθέματα σε φυσικά αέρια που θα
μας πλουτίσουν. Η πρώτη δόση το 1975. Και κάθε 10 χρόνια, μια από τα ίδια...
Τι δεν είχαν ακούσει τα δημοσιογραφικά μας αυτιά αυτά τα πρώτα χρόνια της
μεταπολίτευσης, με κορύφωση την 3ετία 1975-1978.
Ήταν και τότε θέμα χρόνου να τα βρούμε. Επίσης θέμα χρόνου να τα
εκμεταλλευθούμε...
Είχαμε και τότε πετρελαϊκή κρίση. Και γι' αυτό το καλάθι για τα δικά μας
πιθανά αποθέματα σε υδρογονάνθρακες... είχε πάρει, από το 1975, διαστάσεις
αεροδρομίου...
Τι είχε συμβεί τότε;
Απλά δεν ήταν έτοιμη η ντουντούκα και οι κομματικές παρέες να παριστάνουν
τους περιβαλλοντολόγους και να κατεβαίνουν στους δρόμους ενάντια...
Πού ενάντια; Γενικώς ενάντια... Αρκεί να μη ψάχναμε τα πετρέλαια και τα
φυσικά αέρια.
Δεν ήταν μόνο η ντουντούκα που καθήλωσε τις έρευνες και έκανε και τον
κρατικό Οργανισμό των ερευνών, του Καραμανλή, ακόμη ένα συνηθισμένο κρατικό
στέκι... Ενα από τα στέκια και για την κατάταξη του κομματικού του στρατού
κατοχής, που ουδέποτε σταμάτησε...
Ήταν και οι δημοτικοί και κοινοτικοί άρχοντες που βρήκαν νέο μικροπολιτικό
μετερίζι... Μετερίζι ενάντια στην κάθε έρευνα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ακόμη και αυτή που κινούσε το κράτος μέσω ΔΕΠ.
Ήταν όμως και το ΣτΕ. Από τότε δέχθηκε με το τσουβάλι κάθε μορφής προσφυγές.
Προσφυγές από παρέες των οικολόγων. Προσφυγές και από τις υπηρεσίες του
κράτους. Αυτές που βγάζουν το λάδι, σε όποιον κάνει την κουταμάρα να
πιστέψει τις κυβερνητικές προσκλήσεις να ψάξει τα αποθέματα της Ελλάδας σε
υδρογονάνθρακες...
Στο μεταξύ, εκεί κάπου κοντά στο 1980, οργανώθηκε για τα καλά και η
ντουντούκα. Οι δε έρευνες υδρογονανθράκων έγιναν πολιτικό θέμα. Σχεδόν
καθημερινό πολιτικό θέμα.
Ναι μεν θέλαμε (οι πάντες) να βγάλουμε αποθέματα πετρελαίου και φυσικού
αερίου (του λαού...) αλλά με τον ελληνικό τρόπο.
Που σημαίνει να αποφασίζουν πριν από όλους οι κομματικές τοπικές Οργανώσεις.
Και μόνο αν συμφωνούσαν, οι έρευνες θα πήγαιναν στη Βουλή.
Και αν συμφωνούσε η Βουλή θα βλέπαμε τι θα κάνουμε με τις άδειες στα
πολλαπλά κυβερνητικά επίπεδα...
Φάγαμε με το πήγαινε-έλα και τα ανακατέματα κομμάτων, τοπικών κλαδικών
και άλλων περίεργων... την πρώτη 10ετία.
Φθάσαμε στο 1985 και είδαμε ξανά ότι κακώς επιμένουμε στα πιθανά αποθέματα
πετρελαίων και φυσικών αερίων της Βορείου Ελλάδας.
Τα ίδια και περισσότερα αποθέματα έχει και η Δυτική Ελλάδα και το Ιόνιο και
η Κυπαρισσία και η Ήπειρος και η θάλασσα κοντά στην Αλβανία.
Στο μεταξύ πέφτουν οι τιμές του πετρελαίου και άρχισαν σενάρια και γκρίνιες
για το αν είναι ή δεν είναι εκμεταλλεύσιμα τα αποθέματα.
Εκεί να δεις κομματικό ανακάτεμα και ανάστημα... Τόσο στις έρευνες,
όσο και στα σχέδια και στις συμφωνίες. Αλλά και στις άδειες ερευνών...
Πολιτικές, πολιτικοί και κόμματα αφήνουν τη ΔΕΠ, της 10ετίας 1975-1985, στο
έλεος κάθε κρατικής πρωτοβουλίας... Τα έχουμε γράψει αυτά και εμείς και
πολλοί άλλοι.
Τρώμε έτσι τη 10ετία μέχρι το 1995. Μετά το 1995 ανακαλύψαμε ξανά πόσο
χρήσιμα και πόσο στρατηγικά είναι για την ενεργειακή μας οικονομία τα δικά
μας αποθέματα υδρογονανθράκων.
Τι κάναμε; Οργανώσαμε από την αρχή το κράτος να πάρει στα στιβαρά του
χέρια..., την υπόθεση από την αρχή.
Τη 10ετία 1995-2005 πήγαν και ήρθαν πολλές φορές κάποιες κρατικές συμφωνίες
για έρευνες. Είδαμε και συμβάσεις.
Αλλά, ταυτόχρονα, βαριεστημένες και τις πολυεθνικές των ερευνών με την
Ελλάδα και τα αποθέματά της.
Το βάρος των ερευνών πάντως διατηρείται στη Δυτική Ελλάδα. Στη Βόρεια όλα
βρίσκονται στην αρχή του τέλους, χωρίς να φέρουν λεφτά τουρμπάνια και
κελεμπίες...
Στη 15ετία 2005-2020 παρακολουθούσαμε τι κάνει το Ισραήλ και η Κύπρος Νότια
και Δυτικά της Κρήτης, υπολογίζοντας προφανώς, ότι μέσω Κύπρου, θα
αποκτήσουμε και εμείς φθηνό εισαγόμενο φυσικό αέριο... Κάνουμε λάθος;
Υπάρχει εξήγηση για τους λόγους της απραξίας και ταλαιπωρίας ερευνών και
ερευνητικών Εταιριών στην Κρήτη; Δεν δόθηκε γιατί δεν υπάρχει. Και δεν
υπάρχει επειδή (δυστυχώς για την Ελλάδα) και η αξιοποίηση των αποθεμάτων μας
σε φυσικό αέριο ήταν και παραμένει καθαρά πολιτικό και μόνο πολιτικό θέμα.
Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο...
0 Σχόλια