Του Θοδωρή Γιάνναρου
"Η πολιτική αντίληψη χτίζεται πάνω στην ‘ενσυναίσθηση’ και την ‘αυτεπίγνωση’. Όσο περισσότερο ανοικτοί είναι οι ‘πολιτικοί’ μας, στο να αποδέχονται τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της χώρας, τόσο περισσότερο ικανοί θα είναι, στο να μπορούν να αντιλαμβάνονται έγκαιρα κρίσιμες καταστάσεις και να τις αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά!”
Αρκετές φωνές υποστηρίζουν ότι μια στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία είναι περισσότερο από πιθανή στο μέλλον, αλλά μάλλον δεν το έχουμε ακόμα ούτε αντιληφθεί, ούτε αποδεχθεί... Δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να κάνουμε πιστευτό προς τα έξω -σε συμμάχους και αντιπάλους, πως θα αντιδράσουμε στρατιωτικά, αν θιγούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, με αποτέλεσμα κανένας να μη μας παίρνει στα σοβαρά. Η οποιαδήποτε στρατιωτική αντιπαράθεση μικρής, μεσαίας ή μεγαλύτερης κλίμακας με την "κακή” νατοϊκή σύμμαχο χώρα στα ανατολικά μας, πολύ πιθανώς να γίνει στο άμεσο μέλλον, με το ΝΑΤΟ ουσιαστικά να περνάει αυτό το ενδεχόμενο στα "ψιλά” γράμματα -το εάν δηλαδή αλλάξουν τα σύνορα μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας, τη στιγμή που ούτως ή άλλως έχει υπό τον έλεγχό του και τις δύο αυτές χώρες. Το πρόβλημα είναι, πως οι ιθύνοντες στη χώρα μας, όλα αυτά δεν τα παίρνουν ιδιαίτερα στα σοβαρά και στρουθοκαμηλίζουν εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο που τώρα ο κίνδυνος γίνεται πιο ορατός από ποτέ, ειδικά μετά τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην Ουκρανία.
Η Ελλάδα ενισχύει την Ουκρανία με όπλα, εκτοξευτές πυραύλων, πυρομαχικά και ανθρωπιστική βοήθεια και την στηρίζει. Ουσιαστικά έκανε εχθρό τη μοναδική χώρα που θα μπορούσε να βάλει φρένο στην Τουρκία σε περίπτωση επίθεσής της στην Ελλάδα. Κανένας όμως από τους Έλληνες και Κύπριους πολιτικούς δεν αντελήφθη -ή αν αντελήφθη δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε, πως ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι προσέβαλε βάναυσα τον ελληνισμό, αποφεύγοντας να καταδικάσει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή επί δεκαετίες μεγάλου μέρους του νησιού... διακόπτοντας ξαφνικά τη σύνδεση όταν μιλούσε στα Κοινοβούλια των δύο αυτών ελληνικών κρατών; Αυτή τη χώρα θέλουμε να δεχθούμε ως Ελλάδα και Κύπρος στην Ε.Ε. για να σταθεί από την επομένη κιόλας μέρα δίπλα στην Τουρκία, μπλοκάροντας κινήσεις και ψηφίσματα κατά της τουρκικής επιθετικότητας;
Ποιος άραγε εκτός κάποιας επιγραμματικής ενασχόλησης με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τα μερικά Καλασνικωφ που στείλαμε ασχολήθηκε με την πυρηνική απειλή που επανεμφανίστηκε, στον ρόλο της Κίνας, στην πιθανή ένταξη στη Νατοϊκή Συμμαχία της Φινλανδίας και της Σουηδίας, στις επιπτώσεις που έχει ή που θα προκύψουν από τον πόλεμο της Ουκρανίας στη χώρα μας, στο φυσικό αέριο που διαθέτει η Ελλάδα, αλλά και στην άνοδο του ακραίου εθνικισμού στη σύμμαχο μας Γαλλία, που απειλεί να σκεπάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο; Αυτά είναι μάλλον αχνά και ψιλά γράμματα για εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις και που δυστυχώς κρατούν το μέλλον της χώρας μας στα χέρια τους.
Ο πόλεμος στην πολύπαθη Ουκρανία εισήλθε όπως φαίνεται στη δεύτερη και καθοριστική φάση και ειδικά μετά τη βύθιση του ρωσικού καταδρομικού "Μoskva” στη Μαύρη θάλασσα απέναντι από την Οδυσσό, αναμένεται να υπάρξουν πολύ πιο ισχυρά πλήγματα από τους Ρώσους που νιώθουν πως επλήγη ανεπανόρθωτα το γόητρό τους και επιζητούν μια καθαρή νίκη για τα μάτια της Κίνας και της Ινδίας, που παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Ο Πούτιν θα αντιδράσει σίγουρα με ασύμμετρο τρόπο, απαντώντας στο χτύπημα που βύθισε τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου -είναι πλέον θέμα πρεστίζ για τη Ρωσία του Πούτιν, με το συγκεκριμένο πλήγμα στο Moskva να μην αλλάζει όμως τις ισορροπίες δυνάμεων, μιας και ουκρανικό ναυτικό ουσιαστικά δεν υφίσταται. Από την άλλη δεν είναι και απίθανο να δούμε πολύ ισχυρά πυραυλικά χτυπήματα στη Δυτική Ουκρανία, ώστε οι χώρες του ΝΑΤΟ να δυσκολεύονται να τροφοδοτούν τον Ουκρανικό στρατό με οπλικά συστήματα και καύσιμα.
Αν η Ρωσία δεν καταφέρει να τελειώσει τον πόλεμο γρήγορα, τότε ο πόλεμος αυτός θα αποβεί ακόμα πιο επικίνδυνος για όλους… ακόμα και εκτός Ουκρανίας. Ποτέ η Ρωσία δεν θα είναι η ίδια όπως παλιά, αν είναι ηττημένη, ή έστω δεν θα έχει μία καθαρή νίκη. Έτσι η δεύτερη αυτή φάση που ξεκίνησε, θα αποβεί ιδιαίτερα βίαιη, πολύ πιο θανατηφόρα και σίγουρα πολύ πιο απειλητική για τον Δυτικό Συνασπισμό που βρίσκεται απέναντι στη Ρωσία, βοηθώντας την Ουκρανία με επιθετικά πλέον οπλικά συστήματα, intelligence και ακριβείς συντεταγμένες ρωσικών στόχων... Ο Πούτιν έχει διατάξει πλέον, τη χρήση πολύ πιο σύγχρονων και ιδιαίτερα καταστρεπτικών οπλικών συστημάτων, που θα πραγματοποιήσουν πολύ πιο ισχυρά και θεαματικά πλήγματα κατά του Ουκρανικού στρατού, αλλά και των Ουκρανικών πόλεων.
Το γεγονός πως, η πυραυλική τεχνολογία της Ρωσίας δεν μπορεί ακόμα να ανασχεθεί από τις χώρες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, πρέπει να προβληματίσει όλους… και εμάς εδώ στην Ελλάδα.
Από την άλλη, είναι πλέον γεγονός, πως η Φινλανδία (όπως και η Σουηδία), θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και όπως ήδη προαναγγέλθηκε από τους Ρώσους, θα υπάρξει ισχυρή αντίδραση Πούτιν, διότι τα σύνορα του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, θα αυξηθούν κατά πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Όπως φαίνεται, η κατάσταση θα κλιμακωθεί επικίνδυνα, για τον απλούστατο λόγο, πως εδώ θα παιχτεί η ύπαρξη τόσο του καθεστώτος του Πούτιν, όσο και της ίδιας της Ρωσίας ως παγκόσμιας δύναμης. Από την άλλη, οι Κινέζοι που τάσσονται αναφανδόν υπέρ της Ρωσίας γνωρίζουν πως, εάν πέσει η Ρωσία ή έστω οι δυτικοί καταφέρουν να την ευνουχίσουν, τότε τα πράγματα θα οδεύσουν προς έναν παγκόσμιο διπολισμό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ και αυτό οι Κινέζοι δεν το θέλουν με τίποτα.
Τέλος, κάτι που ενδιαφέρει την Ελλάδα: ως προς τα ενεργειακά, ο αγωγός EastMed ο οποίος όπως φαίνεται θα επανέλθει δυναμικά και θα γίνει, λόγω της ενεργειακής κρίσης που προέκυψε από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Στο σημείο αυτό η Γαλλία, που είναι και η μοναδική πυρηνική δύναμη που υπάρχει πλέον στην Ε.Ε. με συμφέροντα αρκετά κοντά με τα ελληνικά, θα βοηθήσει σημαντικά και ως προς τον αγωγό και ως προς την εξόρυξη των ελληνικών υδρογονανθράκων, μιας και, τελικά τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Ευρώπη, θα μας πιέσουν να εξορύξουμε αυτά τα κοιτάσματα που τόσο χρειάζεται η Ε.Ε., προκειμένου να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση, και να απεξαρτηθεί η ευρωπαϊκή ήπειρος επιτέλους από τη Ρωσία και τα ενεργειακά της προϊόντα.
Είναι όπως φαίνεται πολύ θετικό το γεγονός, πως διαθέτουμε αυτούς τους ενεργειακούς πόρους, όμως αυτό που απαιτείται επειγόντως είναι "διορατικός νούς” -κοινώς "μυαλό”, από εκείνους που αποφασίζουν και που κρατούν τα πηδάλια της χώρας! Ελπίζω στην πορεία να βρεθούν και ένας νέος άνεμος να πνεύσει στη χώρα μας…
Οψόμεθα…
0 Σχόλια