Tου Γιώργου Τσουκαλά, Δικηγόρου
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Μετά την Οικονομική Κρίση του 2008, ήταν ξεκάθαρο πως η
αυτοκρατορία των Η.Π.Α. σταδιακά αποδυναμώνονταν, ενώ όμως η Κίνα και η
Ρωσία οικονομικά δυνάμωναν. Οι Η.Π.Α. ήταν ζήτημα χρόνου να αντιδράσουν,
καθώς καμία παρόμοια αυτοκρατορία δεν αποκαθηλώθηκε ποτέ από την παγκόσμια
πρωτοκαθεδρία ειρηνικά. Το πρόβλημα ήταν – και είναι – πως μετά το 1945,
ένας παγκόσμιος πόλεμος θα ήταν σίγουρα πυρηνικός και θα προκαλούσε την
καταστροφή του Κόσμου. Τοιουτοτρόπως, οι Η.Π.Α. είχαν εύλογα απορρίψει κατ’
αρχήν μία παγκόσμια στρατιωτική σύρραξη, και προέκριναν ένα οικονομικό
πλήγμα – λόγω ακριβώς του πυρηνικού οπλοστασίου, πάνω στο οποίο η
ανθρωπότητα επικάθηται δεκαετίες αμέριμνη και που εξ αιτίας του θα κοιμηθεί
αναμφίβολα μια ημέρα τον ύπνο του δικαίου. Τέλος, για τις Η.Π.Α. επί χρόνια,
το δίλημμα ήταν αφ’ ενός αν θα κοπανούσαν οικονομικά πρώτα την Ρωσία ή την
Κίνα, αποσπώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση από πελάτη τους, αφ’ ετέρου πως ο
οικονομικός αντίκτυπος στην Δύση δεν θα ήταν ισοδύναμος, αλλά η δυτική
οικονομία θα επιβίωνε εν πολλοίς ανεπηρέαστη και ανέγγιχτη μετά από αυτό. Ως
γνωστόν, ο Ρεπουμπλικάνος Πρόεδρος Donald Trump (2016-2021) επέλεγε να
στοχοποιεί την Κίνα και να προσεταιριστεί την Ρωσία – όμως οι Δημοκρατικοί
θεωρούσαν από παλιά την Ρωσία ως τον βασικό αντίπαλο των Η.Π.Α. για την
παγκόσμια ηγεμονία.
ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ Η.Π.Α.-ΡΩΣΙΑΣ.
Το 2021, οι Δημοκρατικοί κέρδισαν τους Ρεπουμπλικάνους, και ο Joseph Biden
εξελέγη Πρόεδρος των Η.Π.Α. Εκ των υστέρων, και βάσει όσων τεκταίνονται στην
Ουκρανία, μπορεί κανείς να συνάγει λογικά πως επανενεργοποιήθηκε το παλιό
σχέδιο των Δημοκρατικών να κονταροχτυπηθούν οι Η.Π.Α. πρώτα με την Ρωσία.
Αναμφίβολα, μία οικονομικοπολιτική σύγκρουση Η.Π.Α.-Ρωσίας, θα είχε εύλογα
ως απότοκο την διακοπή της παροχής φυσικού αερίου μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας,
καταστρέφοντας οικονομικά την Ρωσία. Παράλληλα με την καταστροφή της Ρωσίας
και εξ αιτίας αυτής, θα πλήττονταν βαριά και η ευρωπαϊκή οικονομία – με
αποτέλεσμα η Κίνα να χάσει την αγορά που διαθέτει τα προϊόντα της, και να
βρεθεί σε οικονομική κρίση, η οποία αναμφίβολα θα είναι παγκόσμια.
Πρωθύστερα οι Κυβερνήσεις θα λάβουν ποικίλα οικονομικά μέτρα που θα
αποτελειώσουν την παγκοσμιοποίηση, όπως η παράνομη κατάσχεση του ρωσικού
αμύθητου πλούτου που αποταμιεύεται σε δυτικές τράπεζες, ο τραπεζικός
αποκλεισμός της Ρωσίας από το λεγόμενο σύστημα SWIFT, με συνέπεια την πλήρη
αποκοπή της Ρωσίας από την δυτική οικονομία – με τελικό αποτέλεσμα την άμεση
ήττα της Ρωσίας και την ολοσχερή καταστροφή της. Την επαύριο, η
τραυματισμένη Ευρώπη θα είναι πολιτικά προσδεδεμένη απόλυτα στο άρμα των
Η.Π.Α. – καθώς θα εξαρτηθεί από αυτές και οικονομικά, γιατί απλώς θα
εξαρτηθεί ενεργειακά από αυτές, αφού ήδη οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν
ναυπηγήσει έναν τεράστιο στόλο για να μεταφέρουν το αμερικάνικο υγροποιημένο
φυσικό αέριο (LNG) στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Συνεπεία όλων αυτών, η οικονομική
αλκή της Κίνας θα καμφθεί ελλείψει των αγορών που διαθέτει τα προϊόντα της,
αλλά και ως τιμωρία, επειδή αναπόφευκτα θα πάρει στην σύγκρουση το μέρος της
Ρωσίας.
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΙΕΒΟ.
Ξαφνικά εισβολή στην Ουκρανία! Καθώς τα ανθρώπινα πράγματα είναι αβέβαια,
όσο οι ημέρες περνούν, ένα περίεργο ερώτημα αρχίζει να προβάλλει
αινιγματώδες, «τι συνέβη;» Αναμφίβολα ένα τεράστιο, ειδεχθές έγκλημα
τελείται στο δύσμοιρο Κίεβο, αυτόν τον ανυπόμονο καιρό. Ο πόλεμος, η ομαδική
ανθρωποσφαγή! Η βάρβαρη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24
Φεβρουαρίου 2022 είναι σίγουρα παράνομη, καθώς ο πόλεμος, η εν όπλοις
επίθεση σε μία ξένη χώρα, απαγορεύεται διαρρήδην από το δημόσιο διεθνές
δίκαιο, τουλάχιστον μετά το σωτήριο έτος 1945. Μήπως όμως τελικά η Ουκρανία
ήταν μία Ιφιγένεια για να συσπειρωθεί η Δύση κατά της Ρωσίας;
ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ VS ΣΥΝΕΡΓΟΙ, ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ; Όπως σε κάθε έγκλημα, έτσι κι
εδώ, υπάρχει αφ’ ενός ο φρικτός θύτης – αλλιώς ένας «φυσικός αυτουργός», εν
προκειμένω η Ρωσία του Vladimir Putin, αφ’ ετέρου το τραγικό θύμα του
εγκλήματος, που δυστυχώς είναι ολάκερη η άμοιρη Ουκρανία. Μέχρι εδώ, όλα
είναι κρυστάλλινα ξεκάθαρα, όμως εν πολλοίς προκαλείται ένας διχασμός στην
διεθνή κοινή γνώμη σχετικά με το ερώτημα «υπάρχουν συμμέτοχοι στο έγκλημα;»
Ψάχνοντας συνεργούς στο έγκλημα, ξεπροβάλλει η εύλογη απορία «γιατί ο
Πρόεδρος των Η.Π.Α. Joe Biden έταξε κούφια βοήθεια και δημιούργησε φρούδες
ελπίδες στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelenskyy;» Αναζητώντας την
συνέργεια και την ευθύνη των Η.Π.Α., σίγουρα τα νερά θολώνουν, μέσα στον
απέραντο σημερινό βάλτο των περίπλοκων διεθνών σχέσεων… Αυτουργοί VS
συνεργοί;
CUI BONO? ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ; Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΩΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ.
«Lucius Cassius ille quem populus Romanus verissimum et sapientissimum
iudicem putabat identidem in causis quaerere solebat ‘cui bono’ fuisset», «ο
διάσημος Λούκιος Κάσσιος, τον οποίο οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να θεωρούν ως πολύ
έντιμο και σοφό δικαστή, είχε την τάση να ερωτά συνεχώς και ξανά «αυτό το
έγκλημα ποιον ωφέλησε;» (Κικέρωνας, Υπέρ του Ρόσκιου Αμερίνου, 84.86) Εάν
ρωτήσουμε «ποιος ωφελείται από την κρίση στην Ουκρανία», η απάντηση μπορεί
να έχει ως εξής. Η Ουκρανία είναι μία Ιφιγένεια των διεθνών σχέσεων, που
χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την ρήξη της Δύσης με την Ρωσία, την
οποία οι Ευρωπαίοι ηγέτες άλλως δεν ήθελαν «σαν ο διάολος το λιβάνι», και
την οποία δεν θα δέχονταν ποτέ παρεκτός και αν ετίθετο ως διχαστικό αξιακό
δίλημμα – όπερ και εγένετο. Η κρίση στην Ουκρανία ξεκίνησε γιατί οι Η.Π.Α.
υποσχέθηκαν στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelenskyy μια βοήθεια για
να οχυρώσει αμυντικά την χώρα του κατά της Ρωσίας, που ποτέ δεν του έστειλαν
έγκαιρα με αποτέλεσμα οι Ρώσοι να φτάσουν στο Κίεβο. Οι Ρώσοι αναγκάστηκαν
να εισβάλλουν στην Ουκρανία, γιατί βρέθηκαν σε δύσκολη θέση βλέποντας τους
Αμερικανούς «στην πίσω αυλή τους» – πράγμα που άλλωστε θα έκαναν και οι
ίδιοι οι Αμερικανοί αν αντιστρόφως οι Ρώσοι εμφανίζονταν στο Δυτικό
Ημισφαίριο, αφού άλλωστε έτσι επιτάσσει και το αμερικανικό «Δόγμα Μονρόε»
που ονομάστηκε έτσι από τον Αμερικανό Πρόεδρο James Monroe (1817-1825) που
το διετύπωσε.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΡΟΔΟ.
«Homo homini lupus», «ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος» είχε
διαπιστώσει εύστοχα ο Πλαύτος (3ος αιώνας π.Χ.). «Ο θάνατος σου, η ζωή μου»
θα συμπλήρωνε μια νεοελληνική παροιμία! Πράγματι, ο σοφός Άνθρωπος (Homo
Sapiens) είναι το πιο βίαιο πλην πανέξυπνο ον της Πλάσης. Κι έτσι, από την
πανάρχαια Τροφοσυλλεκτική Περίοδο, το μορμολύκειο του πολέμου κατατρύχει την
ανθρωπότητα ήδη από την αυγή της, ενόσω οι πρώτοι άνθρωποι ζώντας νομαδικά
ως θηρευτές, έριζαν και αλληλοσκοτώνονταν για το αιματοβαμμένο γέρας της
νομής των θαλερών δασών και των κυνηγότοπων. Αργότερα, στην προϊστορία,
τουλάχιστον κατά την λεγόμενη Νεολιθική (γεωργική) Επανάσταση (8.000 – 7.000
π.Χ.), οι πρώτοι ανθρώπινοι πολιτισμοί οργάνωσαν ευθύς εξ αρχής φονικούς
στρατούς, για την διασφάλιση της εξουσίας («κράτος») μέσω της αρχέγονης
βίας, εφ΄ όλων των αρόσιμων εκτάσεων, αλλά και των πόλεων και των νεολιθικών
οικισμών των κοινωνιών τους – τόσο από επιδρομές των νομάδων που τις
περιτριγύριζαν όσο κι από πιθανή επίθεση όσων γειτόνων τους έφτιαχναν
ανταγωνιστικούς πολιτισμούς. Εξάλλου, η Ιστορία όλη είναι μία φρικτή αφήγηση
βίαιων γεγονότων – και συνεπώς εύλογα κατά τον φιλόσοφο Karl Marx
(1818-1883) «η βία είναι η μαμή της Ιστορίας», ενώ κατά τον στρατηγό Carl
von Clausewitz (1792-1831) «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα
μέσα». Τούτων δοθέντων, το απαγορευμένο ρόδο του πολέμου θα είναι πάντα
διαθέσιμο στην επιρρεπή στην βίαιη σύγκρουση ανθρώπινη φύση, προκειμένου να
το γευτεί.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΝΑΣ ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ;
Μετά την Βιομηχανική Επανάσταση, φανερώθηκε πως η τεχνολογική εξέλιξη έφτασε
συν τω χρόνω σε τέτοια ύψη ώστε η πλοκή ανθρώπου και μηχανής, να προκαλέσει
στον 20ο αιώνα μία πρωτοφανή περίοδο κοσμοϊστορικού ολέθρου, τον Πρώτο
(1914-1918) και τον Δεύτερο (1939-1945) Παγκόσμιο Πόλεμο. Ύστερα από αυτήν
την μαζική καταστροφή, ο πόλεμος έπαψε να είναι ανεκτός στην συνείδηση των
ανθρώπων. Ήταν τέτοιο το κακό, που όσοι επεβίωσαν του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου,
έγραψαν έμπλεοι αυτογνωσίας, στο Προοίμιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών στις
26 Ιουνίου 1945, στο Σαν Φρανσίσκο πως «εμείς οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών,
αποφασισμένοι να γλιτώσουμε τις μεταγενέστερες γενιές από την μάστιγα του
πολέμου, που δυο φορές στα χρόνια μας, έφερε ανείπωτη οδύνη στο ανθρώπινο
είδος» («We the peoples of the United Nations determined to save succeeding
generations from the scourge of war, which twice in our lifetime has brought
untold sorrow to mankind») – και απαγόρευσαν κάθε μελλοντικό πόλεμο, με το
άρθρο 2 παράγραφος 4 του Χάρτη του Ο.Η.Ε. που ορίζει: «Όλα τα Μέλη πρέπει να
αποφεύγουν στις διεθνείς τους σχέσεις την απειλή ή την χρήση ένοπλης βίας
εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας κάθε
κράτους, ή της με οποιοδήποτε άλλο τρόπο ασύμβατης προς τους Σκοπούς των
Ηνωμένων Εθνών» (All Members shall refrain in their international relations
from the threat or use of force against the territorial integrity or
political independence of any state, or in any other manner inconsistent
with the Purposes of the United Nations.) Παρόλα αυτά, όπως φαίνεται από τις
πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία, ένας παγκόσμιος πόλεμος, και μάλιστα
πυρηνικός που θα καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, δεν
μπορεί να αποκλειστεί, και μάλιστα ίσως γίνεται και αποδεκτός με εφησυχασμό
από μία μερίδα της διεθνούς κοινής γνώμης.
ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΚΑΙ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΤΟ ΣΦΑΛΛΕΙΝ».
«Τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ», σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ποιητή,
Μένανδρο (4ος αιώνας π.Χ.). Ως γνωστόν, οι σοφοί άνδρες μαθαίνουν από τα
λάθη τους! Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι μοιάζουν φύσει αμαρτωλοί και άστοχοι,
καθώς ξαναπέφτουν στα ίδια λάθη – άλλωστε, όπως διαπίστωσε ο Ιταλός
διανοούμενος Αntonio Gramsci (1891-1937) «η Ιστορία διδάσκει μεν, αλλά φευ
δεν έχει κανέναν μαθητή»! Πότε η ανθρώπινη φύση που παραμένει ίδια κι
απαράλλαχτη, άλλοτε η λησμονιά των τραγικών συμβεβηκότων του παρελθόντος από
τις νεώτερες γενιές, πάντως η ανθρωπότητα αυτοπαγιδεύεται ενίοτε στα ίδια
προπατορικά αμαρτήματα, αιώνια εξορισμένη από τον ουτοπικό επίγειο Παράδεισο
που αενάως επιθυμεί. Έτσι, οι άνθρωποι, επιλήσμονες της τραγικής μοίρας
τους, αδελφοκτονούν τους συνανθρώπους τους, από την πανάρχαια εποχή του Κάιν
και του Άβελ (Γένεσις, 4.8 ). Δυστυχώς, αυτή η αμαρτωλή ανθρώπινη φύση μας
κυνηγά ακόμη, όπως αποδεικνύεται στην Ουκρανία, καθώς ελλείψει βιωματικής
σχέσης με τα ολοκαυτώματα και τον όλεθρο του πρώτου ημίσεος του 20ου αιώνα,
οι άνθρωποι του πρώτου ημίσεος του 21ου αιώνα, μεγαλωμένοι με ειρήνη, είναι
έτοιμοι να δοκιμάσουν το πανάρχαιο σφάλμα του πολέμου, χωρίς καμία
αυτεπίγνωση του τι πράγματι θα πράξουν.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΓΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΩΝ
ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Η Ρωσία – και η Κίνα – φυσικά αντιλαμβάνεται την προοπτική της οικονομικής
της καταστροφής, και έχει απομείνει χωρίς πολλές επιλογές. Η Ρωσία θα
καταφύγει στην θεωρία των παιγνίων ως εξής: α) αν είναι ισοπεδωθεί σίγουρα
μόνον αυτή και να διαλυθεί εσωτερικά από μία ανυπολόγιστη οικονομική
καταστροφή, τότε δεν της απομένει παρά β) να απειλήσει με ένα δικό της
χτύπημα, με όποια δύναμη έχει και η οποία δύναμη είναι μόνο στρατιωτική και
μάλιστα πυρηνική, που θα καταστρέψει εξίσου και τις δυο πλευρές. Ο Vladimir
Putin έχει εκφέρει ήδη δύο φορές ο μέχρι σήμερα αυτήν την απειλή με πυρηνικό
πόλεμο, ενώ και ο σύμμαχός του, Alexander Lukashenko, Πρόεδρος της
Λευκορωσίας, ανέλαβε να εξηγήσει το ζήτημα έτι περαιτέρω λέγοντας
απερίφραστα ότι: «Πολλά λέγονται για τον τραπεζικό τομέα. Φυσικό αέριο,
πετρέλαιο, SWIFT. Είναι χειρότερο από πόλεμο. Η Ρωσία ωθείται προς έναν Γ’
Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρέπει να είστε πολύ επιφυλακτικοί και να αποφύγετε κάτι
τέτοιο. Γιατί ο πυρηνικός πόλεμος είναι το τέλος των πάντων.».
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ.
Στην Δύση, παρόλα αυτά, οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών έχουν κληθεί ο ένας
μετά τον άλλον στις Η.Π.Α. τις τελευταίες ημέρες σε συζητήσεις, κι όλοι
επιστρέφοντας στην Ευρώπη αμέσως αναγγέλλουν μέτρα κατά της Ρωσίας – όλοι οι
Ευρωπαίοι εμφανίζονται έτοιμοι να αποστείλουν όπλα στον Πρόεδρο της
Ουκρανίας, Volodymyr Zelenskyy προκειμένου να μετατρέψει το Κίεβο σε ένα νέο
και άλλο «Στάλινγκραντ». Συνεπώς φαίνεται ξεκάθαρα πως οι Η.Π.Α. είναι
αποφασισμένες για την ρήξη, έχουν συντονίσει τους συμμάχους τους και δεν θα
κάνουν πίσω στην σύγκρουση με την Ρωσία μέσω ενός συμβιβασμού, αποκλείοντας
ως μη υλοποιήσιμη την ρωσική απειλή για πυρηνικό πόλεμο, και απορρίπτοντας
την κλιμάκωση αυτή ως «μη αποδεκτή». Ένας τρόμος πλανάται πάνω από τον
Κόσμο, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος!
0 Σχόλια