Του Κώστα Ράπτη
Τι από όλα είναι χειρότερο στη σημερινή Τουρκία; Ο εντοπισμός την περασμένη
Τετάρτη 110.682 νέων κρουσμάτων κορονοϊού (ο μεγαλύτερος αριθμός που
καταγράφεται σε μία ημέρα), επί 457.885 PCR τεστ, την ώρα που ο Τούρκος
υπουργός Υγείας παραβάλει τη μετάλλαξη Όμικρον με την κοινή γρίπη;
Η εκτίναξη του πληθωρισμού κατά 48,7% σε ετήσια βάση, ήτοι στο υψηλότερο
επίπεδο από τον Απρίλιο του 2002 και κατά 11,1% τον Ιανουάριο σε μηνιαία
βάση, σύμφωνα τουλάχιστον με τα επίσημα στοιχεία, τα οποία σύμφωνα με
ορισμένους ακαδημαϊκούς ενδέχεται να μη λένε ούτε τη μισή αλήθεια;
Ο πολλαπλασιασμός των απεργιών σε τομείς όπως οι διανομές και η υφαντουργία,
σε διεκδίκηση (συχνά με επιτυχία) αυξήσεων στους μισθούς;
Η απώλεια του 44% της αξίας της λίρας εντός του 2021, ενόσω συνεχιζόταν η
πολιτικώς απαγορευόμενη πολιτική της μείωσης του κόστους δανεισμού;
Ο τριπλασιασμός του εμπορικού ελλείμματος τον Ιανουάριο, στα 10,4 δισ.
δολάρια από 3,06 δισ. τον αντίστοιχο περσινό μήνα, κυρίως λόγω των εισαγωγών
ενέργειας και παρά την ελαφρά αύξηση των εξαγωγών, σύμφωνα με τα στοιχεία
που ανακοίνωσε το τουρκικό υπουργείο Εμπορίου;
Μήπως η εμφάνιση ολοένα και περισσότερων σκανδάλων διαφθοράς και νεποτισμού
εκ μέρους των κυβερνώντων – από τους δύο βουλευτές του Κόμματος Δικαιοσύνης
και Ανάπτυξης οι οποίοι επέβαλαν στην Υπηρεσία Θρησκευτικών Υποθέσεων, που
επιβλέπει τα τεμένη, την πρόσληψη συγγενών τους, μέχρι την αποκάλυψη ότι 34
κομματικά μέλη έλαβαν 62,5 εκατ. λίρες σε υποτροφία για σπουδές στο
εξωτερικό; Για να μη μιλήσει κανείς για την ανεγειρόμενη οικοδομή που
καλύπτει τη θέα προς... το ονομαστό τέμενος Σουλεϊμανιέ της
Κωνσταντινούπολης, με άδεια που έδωσε ο μητροπολιτικός δήμος, λίγο πριν
περάσει υπό τον έλεγχο της αντιπολίτευσης, σε ίδρυμα του οποίου πρόεδρος
είναι ο υιός του Ταγίπ Ερντογάν, Μπιλάλ.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα η "Διεθνής Διαφάνεια" ανακοίνωσε ότι η Τουρκία
έπεσε στην 96η θέση επί συνόλου 180 χωρών ως προς τη νομιζόμενη διαφθορά,
κυρίως λόγω των όσων ισχύουν στις δημόσιες προμήθειες.
Όλο αυτό το πνιγηρό κλίμα αφήνει βαθύ αποτύπωμα στην τουρκική κοινωνία, η
οποία κατά τις δημοσκοπήσεις στρέφει την πλάτη στο Κόμμα Δικαιοσύνης και
Ανάπτυξης και τους εθνικιστές συμμάχους του, φέρνοντας για πρώτη φορά στην
κορυφή την πρόθεση ψήφου υπέρ της συνασπισμένης αντιπολίτευσης και
"φιλοδωρώντας" τον Ερντογάν προσωπικά με ποσοστό αποδοχής μόλις 38,6%.
Σε αναζήτηση διεθνών στηριγμάτων
Και όμως: ο Ερντογάν διαθέτει ακόμη πολλά όπλα στη φαρέτρα του. Το πρώτο
είναι ότι η αντιπολίτευση εξακολουθεί να μην πείθει ως δύναμη διακυβέρνησης.
Το δεύτερο είναι ότι τα διεθνή ερείσματα του καθεστώτος της Άγκυρας μάλλον
ενισχύονται, παρά μειώνονται. Και το τρίτο είναι ότι η καταστολή των
αντίθετων φωνών μοιάζει να έχει αποχαλινωθεί.
Πράγματι, σύμφωνα με έρευνα της Metropoll που δημοσιοποιήθηκε το προηγούμενο
Σάββατο το 47% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η συμμαχία της αντιπολίτευσης δεν
είναι έτοιμη να κυβερνήσει (έναντι 46% όσων πιστεύουν το αντίθετο), ενώ
δεκαοκτώ μήνες πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία των εκλογών ο
αριθμός των αναποφάσιστων καταγράφει ρεκόρ.
Εκτός των συνόρων, ο Ερντογάν τυγχάνει αντιμετώπισης άσωτου υιού από τη Δύση
και τους συμμάχους της, εν μέσω της κλιμάκωσης των νεοψυχροπολεμικών
εντάσεων με την Ρωσία και την Κίνα. Η προσέγγιση, πολιτική και οικονομική,
της Τουρκίας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, άλλοτε μεγάλο περιφερειακό
ανταγωνιστή της προχωρά, η φιλολογία περί επανασυμφιλίωσης με το Ισραήλ
εντείνεται, βοηθούντος και του ίδιου του Ερντογάν ο οποίος μόλις χθες
αναφέρθηκε στις προοπτικές συνεργασίας των δύο κρατών στον τομέα του φυσικού
αερίου, ενώ το Εμιράτο του Κατάρ που λειτουργεί ως "δίδυμο" με την Άγκυρα,
αναβαθμίζεται σε στρατηγικό εταίρο από τις ΗΠΑ, που επείγονται να βρουν
πηγές τροφοδοσίας της Ευρώπης με LNG.
Χαρακτηριστική είναι και η περί την ουκρανική κρίση κινητικότητα του Τούρκου
προέδρου, ο οποίος επισκέφθηκε την εβδομάδα αυτή το Κίεβο σε ρόλο
ειρηνοποιού, ενώ την προηγουμένη είχε υπάρξει τουρκο-αμερικανική συνεργασία
σε επίπεδο συμβούλων εθνικής ασφαλείας.
Σαν την Ελλάδα της επταετίας
Ίσως αυτό το διεθνές τοπίο να ενθαρρύνει τον Τούρκο ηγέτη να αδιαφορεί για
τις καταγγελίες σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα
του, δρομολογώντας μείζονα σύγκρουση με το Συμβούλιο της Ευρώπης.
"Δεν θα αναγνωρίσουμε και δεν θα σεβαστούμε όσους δεν σέβονται τα δικά μας
δικαστήρια" διακήρυξε ο Ταγίπ Ερντογάν την Πέμπτη, αναφερόμενος στην απόφαση
που έλαβε την προηγουμένη η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης να
παραπέμψει την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, λόγω
μη συμμόρφωσής της με προηγούμενη ετυμηγορία του σχετικά με την υπόθεση του
κρατούμενου ακτιβιστή και μαικήνα Οσμάν Καβάλα. Πρόκειται για απόφαση που
ανοίγει μελλοντικά τον δρόμο στην αναστολή συμμετοχής της Τουρκίας στο
Συμβούλιο της Ευρώπης (του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος), όπως είχε συμβεί με
την Ελλάδα των συνταγματαρχών.
Η Επιτροπή Υπουργών κατηγορεί την Άγκυρα για παραβίαση της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στον βαθμό που παραμένει κρατούμενος
ο 62χρονος Καβάλα, παρότι το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε τη φυλάκισή
του καταχρηστική και πολιτικού χαρακτήρα.
Υπενθυμίζεται ότι ο Καβάλα έχει βρεθεί αντιμέτωπος με αλλεπάλληλες διώξεις,
ακόμη και όταν καταπίπτουν οι προηγούμενες στα τουρκικά δικαστήρια,
προκειμένου να εμπεδωθεί το αφήγημα ότι ο ίδιος μεν απεργάζεται την
"ανατροπή", οι δε διαδηλώσεις του Γκεζί το 2013 αποτελούσαν προϊόν της
χρηματοδότησής του.
Στο στόχαστρο οι Κούρδοι και οι "αντίθετοι"
Μολονότι όμως ο αποκαλούμενος και "Τούρκος Σόρος" από τα φιλοκυβερνητικά
μέσα ενημέρωσης αποτελεί το περισσότερο προβεβλημένο θύμα της καταστολής α
λα Ερντογάν, δεν αποτελεί το μόνο.
Μόλις προχθές το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν
δυσανάλογη η προφυλάκιση για τρία έτη και έναν μήνα (συμπεριλαμβανομένων
τεσσάρων μηνών που διατηρούσε τη βουλευτική ιδιότητα) της Φιγκέν
Γιούκσενταγ, άλλοτε συμπροέδρου του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των
Λαών (HDP) από κοινού με τον επίσης κρατούμενο από το 2016 Σελαχατίν
Ντεμίρτας.
Δεν είναι μόνο ο "εσωτερικός εχθρός" που αντιπροσωπεύει το (και εκλογικά
κρίσιμο) κουρδικό στοιχείο, του οποίου στοχοποιείται εντονότερα ακόμη και η
χρήση της γλώσσας του. Πρόσφατα η δημοσιογράφος Σεντέφ Καμπάς συνελήφθη στο
σπίτι της με την κατηγορία της προσβολής του προέδρου για δηλώσεις της σε
τηλεοπτική εκπομπή, ενώ η δημοφιλής ποπ σταρ Σεζέκ Ακσού στοχοποιείται από
το ίδιο τον Ερντογάν και όλους του τους ακόλουθους για προσβολή των
θρησκευτικών αξιών.
Η πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης Human Rights Watch για την Τουρκία
υποστηρίζει ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα του Ερντογάν
έχει οπισθοχωρήσει "κατά δεκαετίες", όπως πιστοποιεί η στοχοποίηση πολιτικών
αντιπάλων, η αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών και της ανεξαρτησίας της
δικαιοσύνης και βέβαια η απόσυρση της χώρας από τη Διεθνή Σύμβαση της
Κωνσταντινούπολης για τα δικαιώματα των γυναικών.
0 Σχόλια