Είναι καιρός, η δημοκρατική παράταξη να εγκαταλείψει τη μεσοβέζικη στάση της
Όταν, το 2004, προκηρύχτηκαν οι πρώτες εσωκομματικές εκλογές από τη βάση
του κόμματος στο ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη του διάδοχου του Κώστα Σημίτη,
δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας.
Τότε, ο μοναδικός υποψήφιος αρχηγός έγινε δεκτός ως μεσσίας με ένα
εκατομμύριο ωσαννά, ενώ σήμερα, μετά από 17 δύσκολα για τη χώρα και άγονα
για το ΠΑΣΟΚ χρόνια, έξι υποψήφιοι, ανάμεσά τους και ο μοναδικός του 2004,
διεκδικούν την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Τότε το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει το 45% των ψήφων
ενώ σήμερα «φλερτάρει» δημοσκοπικά μαζί με τους συμμάχους του το
«αισιόδοξο» διψήφιο ποσοστό. Το πολιτικό κόστος που ανέλαβαν θαρραλέα
κάποιοι στα πέτρινα χρόνια της κρίσης δεν φτάνει για να κρύψει την
πολιτική ανευθυνότητα και την καιροσκοπική στάση όσων «ένιψαν τας χείρας
τους» από νωρίς.
Προφανώς η ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να ανατρέψει από
μόνη της το δυσμενές πολιτικό σκηνικό που έχει στηθεί στη χώρα τα
τελευταία χρόνια. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή μπορεί να βάλει τις βάσεις για
αλλαγές στο συσχετισμό των δυνάμεων. Η σημερινή απόλυτη παντοδυναμία της
ΝΔ φαίνεται να την εγκλωβίζει σε ένα εσωκομματικό παιχνίδι συσχετισμού
δυνάμεων που επιδρά ανασταλτικά στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των
μεταρρυθμίσεων που επείγουν. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική
αντιπολίτευση, εκπροσωπεί τον ανορθολογισμό στην Ελληνική Βουλή
ενθαρρύνοντας τα λαϊκιστικά κινήματα των κάθε λογής «αρνητών». Ο Αλέξης
Τσίπρας προκειμένου να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωσή δεν διστάζει
να τους δώσει πολιτική κάλυψη θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την
υγειονομική προστασία των πολιτών.
Η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία εκτός από το αυξημένο
κύρος που θα δώσει στον νέο ηγέτη θα σημάνει ταυτόχρονα και την επιστροφή
στην πολιτική, μέσω της κάλπης, ενός μεγάλου μέρους των πολιτών οι οποίοι
απαστασιοποιήθηκαν απογοητευμένοι και στην πλειοψηφία τους ανήκουν στον
κεντρώο και κεντροαριστερό χώρο. Σε αυτούς κυρίως απευθύνεται το κάλεσμα
των υποψηφίων που δίνουν τη μάχη για την ήττα των κομματικών στρατών.
Ταυτόχρονα, μεγάλη σημασία για το παρόν και το μέλλον της παράταξης και
της χώρας έχει το γεγονός ότι ενεργή παρουσία στις εξελίξεις έχουν τα
ιστορικά στελέχη της παράταξης που τήρησαν συνεπή και αξιοπρεπή στάση όλα
αυτά τα χρόνια. Ήδη, το κάλεσμά τους για μαζική συμμετοχή στην εκλογή νέου
αρχηγού του Κινήματος Αλλαγής έχει μεγάλη απήχηση και βρίσκει ανταπόκριση
από τους πολίτες.
Ο νικητής των εκλογών θα παίξει τον καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια της
αλλαγής του συσχετισμού των δυνάμεων και στη χάραξη της πορείας της χώρας
στην ψηφιακή εποχή. Είναι καιρός, η δημοκρατική παράταξη να εγκαταλείψει
τη μεσοβέζικη στάση της και να προβάλλει το δικό της ρεαλιστικό και
τολμηρό πολιτικό σχέδιο για την άσκηση υπεύθυνης αντιπολίτευσης που θα
αποτελέσει ταυτόχρονα και τη βάση για προγραμματικές συγκλήσεις με στόχο
την διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας. Αν το ΠΑΣΟΚ και η δημοκρατική
παράταξη θέλουν να πρωταγωνιστήσουν ξανά, είναι ανάγκη να
συνειδητοποιήσουν άμεσα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για φοβικές,
«ούτε-ούτε» πολιτικές αλλά ούτε και για «προοδευτικές διακυβερνήσεις» με
λαϊκιστές και ακροδεξιούς. Η ετυμηγορία της κάλπης του ΚΙΝΑΛ, σε μια τόσο
κρίσιμη στιγμή εν μέσω διαδοχικών κρίσεων και προκλήσεων θα είναι
καθοριστική για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης και της χώρας.
0 Σχόλια