Του Κώστα Στούπα
Το πρόσφατο δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy περί μιας πιθανής ασθένειας του Προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενδεχομένως να κρύβει για την Ελλάδα μεγαλύτερη σημασία από αυτή που του έχουμε αφιερώσει.
"Ο Ερντογάν μπορεί να είναι πολύ άρρωστος για να συνεχίσει να ηγείται της Τουρκίας" ανέφερε το δημοσίευμα το οποίο συνέχιζε πως υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να είναι πολύ άρρωστος για να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή...
Τι θα μπορούσε να σημαίνει για την Ελλάδα η απουσία του Ερντογάν από την κεντρική πολιτική σκηνή της γείτονος;
Το πρώτο ερώτημα έχει να κάνει αν η απουσία Ερντογάν θα αποδυναμώσει το μέτωπο των ισλαμοεθνικιστών που ηγείται τα τελευταία 20 χρόνια της χώρας.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά τη δυνατότητα των κομμάτων της Κεμαλικής αντιπολίτευσης να επανέλθουν στην εξουσία και να επανακαθορίσουν τον δυτικό προσανατολισμό της Τουρκίας.
Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση τα πράγματα δεν θα είναι απλά. Η άνοδος του Ερντογάν στην εξουσία είναι αποτέλεσμα της μετατόπισης της τουρκικής κοινωνίας μακρύτερα από τις δυτικές αξίες και εγγύτερα προς το Ισλάμ και την Ασία.
Η μετατόπιση είχε δημογραφικά αίτια κυρίως καθώς προέκυψε από την ταχύτερη αύξηση των πληθυσμών που ευφορούνται από αυτές τις αξίες σε σχέση με τους δυτικόστροφους πληθυσμούς που ζουν κυρίως στα παράλια.
Ακόμη και αν επανέλθουν οι Κεμαλιστές δεν θα έχουν εύκολο έργο της επιστροφής στη Δύση.
Από την άλλη πλευρά η επάνοδος των Κεμαλιστών θα αλλάξει την στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και θα διευκολύνει περαιτέρω το έργο των χωρών της Ε.Ε. με ηγέτη τη Γερμανία που επιθυμούν μια στενότερη συμπόρευση με τη γείτονα, ενίοτε παραβλέποντας τις ελληνικές ανησυχίες.
Μια πιθανή επάνοδος της Τουρκίας στους κόλπους της Δύσης όπως ήταν το τελευταίο ήμισυ του περασμένου αιώνα θα διευκόλυνε τη συνέχιση του εξοπλισμού της Τουρκίας με δυτικά όπλα υψηλής αποτελεσματικότητας όπως τα F-35, οι Patriot, τα γερμανικά υποβρύχια, γεγονός που θα εξουδετέρωνε μέρος της εξισορρόπησης και υπεροχής που σχεδιάζει η Ελλάδα με τα γαλλικά Rafale και τις γαλλικές φρεγάτες.
Η άρση του εμπάργκο πολλών χωρών προς την Τουρκία θα ακύρωνε τη σταδιακή αχρήστευση του υπάρχοντος εξοπλισμού η υποκατάσταση του οποίου με ρωσικά οπλικά συστήματα θα αποδειχτεί δαπανηρή με αμφίβολα αποτελέσματα.
Μια πιθανή πλήρης επάνοδος της Τουρκίας στους κόλπους της Δύσης θα επιτάχυνε την τουρκική εκβιομηχάνιση και πρόοδο σε αρκετούς τεχνολογικούς τομείς αιχμής. Η Τουρκία σαν οικονομία έχει συμπληρωματικό ρόλο στις ευρωπαϊκές οικονομίες υποκαθιστώντας τον ρόλο της Κίνας και άλλων ασιατικών αγορών σαν εργοστάσια της Δύσης.
Η απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση μακροπρόθεσμα θα αποδειχτεί καταστροφική για την Τουρκική Οικονομία αφού ούτε η Ρωσία ούτε οι μουσουλμανικές χώρες των οποίων προσπαθεί να ηγηθεί μπορούν να απορροφήσουν τις εξαγωγές που κατευθύνονται προς τη Δύση.
Στα θετικά μιας επανόδου της γείτονος στους κόλπους της Δύσης είναι η εξομάλυνση των μεταναστευτικών ροών μέσω Τουρκίας η οποία τις χρησιμοποιεί με "εργαλειακό" και εκβιαστικό τρόπο.
Επίσης τα νεοθωμανικά σχέδια να ηγηθεί του σουνιτών μιας ευρύτερης περιοχής θα πάνε στο συρτάρι και ενδεχομένως να δούμε απεμπλοκή από χώρες όπως η Συρία, η Λιβύη κλπ.
Επιπλέον στα πλαίσια αυτής της επανόδου η Τουρκία ενδεχομένως να απαιτήσει παραχωρήσεις σε βάρος της Ελλάδας.
Το τέλος της υποστήριξης από την Τουρκία προς οργανώσεις και φορείς όπως οι "Αδελφοί Μουσουλμάνοι", η "Χαμάς" θα εξομαλύνει τις σχέσεις με χώρες όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ κλπ. ενώ θα ανακόψει την αύξηση της επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή.
Τα δώρα του Ερντογάν...
Η μετατόπιση της Τουρκίας προς Ανατολάς η οποία εκφράστηκε πολιτικά με την άνοδο του Ερντογάν αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο τεκτονικών γεωπολιτικών ανατροπών στην ευρύτερη περιοχή.
Η Ελλάδα ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ..
Το Ισραήλ με τις "Συμφωνίες του Αβραάμ" εξήλθε της απομόνωσης στην περιοχή...
Η Ελλάδα μετά από δεκαετίες "αφασίας" ξεκίνησε να οριοθετεί την ΑΟΖ με γειτονικές χώρες και ασκεί μια πολύπλευρη εξωτερική διπλωματία.
Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες η Ελλάδα πέτυχε μια συμφωνία αμυντικής συνδρομής από τη Γαλλία που εγγυάται την ελληνική κυριαρχία, κάτι που αλλάζει αρκετά το ισοζύγιο ισχύος στην περιοχή μεταξύ μιας χώρας 80 εκατ. με 700 δισ. ΑΕΠ και μιας χώρας με 10 εκατ. πληθυσμό και 180 δισ. ΑΕΠ.
Μετά τα γεγονότα στον Έβρο η Ευρώπη άρχισε να αντιλαμβάνεται τη σημασία μιας Ελλάδας ικανής να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον έλεγχο των συνόρων στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και του δυτικού ανθρωπισμού.
Αν αληθεύει το δημοσίευμα του F.P. ο Ερντογάν θα μας λείψει...
0 Σχόλια