Πώς και γιατί ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει στην ουσία αντίθετος με δύο βασικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη
Γράφει ο Γιάννης Μεϊμάρογλου
Δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει κανείς ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει ανοιχτά τις απόψεις του, ιδιαίτερα για τα εθνικά θέματα. Καθώς επίσης και ότι τις απόψεις του αυτές τις υποστήριξε μέχρι τέλους, ακόμα κι όταν αυτό στοίχισε ακριβά στην παράταξή του και κυρίως στη χώρα. Ο «αποχαιρετισμός» του στην κ. Μέρκελ (συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Νέα» 25/9) ήταν μια ακόμα ευκαιρία να μας θυμίσει τις πολιτικές του θέσεις στις οποίες παραμένει επί δεκαετίες αμετακίνητος, καταγγέλλοντας όσους τολμούν να κάνουν βήματα προς τον απεγκλωβισμό της χώρας από παγιωμένα - και με δική της ευθύνη - εθνικά αδιέξοδα. Ταυτόχρονα, δίνει άλλοθι σε μια τακτική εξισορροπιστικών κυβερνητικών υπαναχωρήσεων που συχνά καταλήγει σε φιάσκο, όπως στην περίπτωση Ελπιδοφόρου που ζήσαμε αυτές τις μέρες.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός πήρε δύο σημαντικές αποφάσεις προς την κατεύθυνση της ομαλοποίησης των σχέσεων καλής γειτονίας με τη Βόρεια Μακεδονία και την Τουρκία. Δήλωσε εξ αρχής ότι θα σεβαστεί και θα εφαρμόσει τη συμφωνία των Πρεσπών, που υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα, υπερασπιζόμενος το διεθνές κύρος της χώρας και τη συνέχεια του κράτους. Διακήρυξε επίσης, την ανάγκη συνέχισης του διαλόγου με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, με προσυμφωνημένη την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε περίπτωση οριστικής αδυναμίας για την επίτευξη διμερούς συμφωνίας. Κι αυτά, με δεδομένο το πολιτικό κόστος, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης προετοίμασε δημόσια τους πολίτες για την ανάγκη υποχωρήσεων από ορισμένες διεκδικήσεις της χώρας.
Ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει στην ουσία αντίθετος με τις επιλογές αυτές όπως είναι αντίθετος, στο όνομα του «ανάδελφου έθνους», σε οποιαδήποτε επιλογή εξομάλυνσης των σχέσεων και εξεύρεσης βιώσιμων λύσεων. Αντιπροτείνει καταγγελίες, κυρώσεις και βέτο, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει να πρωταγωνιστήσει η Ελλάδα στη δημιουργία ευρωστρατού «μιας και διαθέτουμε, μετά τη Γαλλία, τις ισχυρότερες ένοπλες δυνάμεις στην ΕΕ». Πραγματικό ντελίριο ενός νέου μεγαλοϊδεατισμού που τίποτα το καλό δεν προμηνύει για τη χώρα. Ξεχνάει ο πρώην Πρωθυπουργός ότι η συνεχώς αναβαλλόμενη υπογραφή των μνημονίων που προβλέπει η συμφωνία των Πρεσπών, και τα οποία δήλωσε ήδη ότι θα καταψηφίσει, σπρώχνει τη γειτονική χώρα στη στρατιωτική αγκαλιά της Τουρκίας, ενώ η απόρριψη της συμφωνίας Ανάν, της οποίας συνεχίζει να υπεραμύνεται, ήταν ο θεμέλιος λίθος της οριστικής διχοτόμησης της Κύπρου και της ουσιαστικής μεταφοράς των συνόρων της Τουρκίας στην πράσινη γραμμή της Λευκωσίας.
«Ξέρετε, με το να μετακινηθούμε σε θέσεις Ποταμιού, δεν κατακτάμε το πολιτικό Κέντρο» υπογράμμισε ο πρώην Πρωθυπουργός στη συνέντευξή του, σχολιάζοντας υποτιμητικά τη στάση της ηγεσία του κόμματός του. Υπάρχει ωστόσο ο κίνδυνος, προσπαθώντας να μην γίνεις Ποτάμι να μετατραπείς σε βάλτο λιμναζουσών απόψεων που οδηγούν τη χώρα σε εθνικιστική περιχαράκωση, εν μέσω κρίσιμων γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας και στον κόσμο.
0 Σχόλια