Του Γιώργου Κράλογλου
Η απαλλαγή της οικονομίας από την κρατική αιχμαλωσία που βάζει εμάς να πληρώνουμε τα σπασμένα, κάτι λέει. Η απαλλαγή της από πρόσωπα, δεν λέει τίποτε.
Το όποιο νέο κυβερνητικό σχήμα συγκροτηθεί από εδώ και πέρα, μέχρι τις εκλογές, θα είναι ικανό και αποφασισμένο, πάνω απ' όλα, να ανταποκριθεί στο μεγάλο ζητούμενο; Στη μορφή του μοντέλου της οικονομίας που πρέπει να κυριαρχήσει στις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας και στα συνεχιζόμενα απόνερα της 12ετούς χρεοκοπίας, που προκάλεσε το 45χρονο κρατικίστικο μοντέλο οικονομίας, από την πρώτη μέρα της μεταπολίτευσης;
Τι σημασία έχει λοιπόν ποιος νέος υπουργός, αναπληρωτής, υφυπουργός ή Γενικός Γραμματέας θα πάρει ρόλο στην κατά 70% ελεγχόμενη από το κράτος, οικονομία, μιας και τα περί της αποκρατικοποίησης θα τα βλέπουμε στα χαρτιά μέχρι τις εκλογές του 2023.
Τι σημασία έχει από ποιους θα ανασχηματισθεί το οικονομικό επιτελείο όταν από τον Σεπτέμβριο (που μας έρχεται μεθαύριο), "ξεπαγώνουν" σταδιακά οι οφειλές σε κρατικά Ταμεία ενώ ταυτόχρονα "παγώνουν" τα "κρατικά χαρτζιλίκια".
Τα πάσης μορφής "κρατικά χαρτζιλίκια" που η πλειοψηφία των δικαιούχων (επιχειρήσεων και νοικοκυριών) τα παρκάρει στις Τράπεζες, για να έχουν να λένε και να χαμογελάνε με την εκπληκτική αύξηση των καταθέσεων.
Και έχουν δίκιο να μην πιστεύουν στα μάτια τους οι Τράπεζες όταν βλέπουν άνοδο καταθέσεων των επιχειρήσεων κατά 560 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο και κατά 2,8 δισ. ευρώ στο 7μηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου. Και από την άλλη αύξηση καταθέσεων και νοικοκυριών κατά 788 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο και κατά 4,9 δισ. ευρώ από τις αρχές του έτους.
Τι έκανε γι' αυτό το πανηγύρι καταθέσεων, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από τον Ιούλιο του 2019, εκτός από τις εκταμίευσης επιδομάτων, ενισχύσεων, επιχειρηματικών χαρτζιλικιών και δωρεάν προκαταβολών σε κάθε πικραμένη επιχείρηση, που δεν θα μπορέσει να το καταφέρει το πιθανό διάδοχο σχήμα του οικονομικού επιτελείου.
Μήπως θα βρει, το οικονομικό επιτελείο ανασχηματισμού, άλλο τρόπο να υποδείξει στους ιθαγενείς πώς να μεταφέρουν, τα τελευταία από τα τρέχοντα, επιδόματα ως καταθέσεις στις Τράπεζες της χώρας για να αυτοϊκανοποιούμαστε... ότι μέσα στην πανδημία, και τη συνεχιζόμενη χρεοκοπία, αυξάνονται οι καταθέσεις μας;
Δεν είμαστε εναντίον του ανασχηματισμού. Ούτε λόγος να γίνεται. Καλό είναι κάτι να αλλάζει στο οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα γιατί και οι εσωτερικές ισορροπίες μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης (της κάθε κυβέρνησης), όφελος είναι και για την ηρεμία της οικονομίας.
Είμαστε όμως αντίθετοι στο κλίμα ελπίδας που επιδιώκεται να καλλιεργηθεί με ωραιοποιήσεις από νέα πρόσωπα και από νέα ταξίματα για προσωρινά μέτρα που και πάλι θα αφήνουν τον κρατισμό ανέγγιχτο. Γιατί αυτό θα συμβεί, στο τέλος της ημέρας.
Στο επόμενο 10ήμερο στη ΔΕΘ θα μάθουμε τα "δώρα". Θα έχουμε και πάλι εξαγγελίες για φοροελαφρύνσεις, μειώσεις σε εισφορές και σε άλλα, οθωμανικού τύπου, χαράτσια όπως ο ΕΝΦΙΑ.
Χαράτσια που έχουν καταπνίξει και τους τελευταίους μαχητές της παραγωγής, τους μεσαίους και μικρούς βιοτέχνες, στην 12ετία της χρεοκοπίας όπου και πάλι η καλή κυβέρνηση..., αποφάσισε να κάνει μειώσεις.
Μεταξύ των άλλων και στον ΕΝΦΙΑ, που χαράτσωσε κάθε ιδιοκτήτη και αγροτεμαχίου για ένα και μόνο σκοπό. Να συντηρηθεί και το τεράστιο άχρηστο κράτος (καθ ομολογία και των δανειστών και έγκυρων διεθνών Οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ) μόνο για τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων. Όλων των κομμάτων.
Δώρα όμως που κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί μετά το 2023, τέτοια εποχή. Τότε που η νέα κυβέρνηση θα κλείνει το πρώτο 2μηνο στην εξουσία.
Μέτρα όμως και κάθε μορφής φορολογικά ρεγάλα που δεν ξεπερνούν, σε διάρκεια. την 2ετία, τα έχουμε χορτάσει. Τα ζούμε από το 2009 της χρεοκοπίας και τα παραλαμβάνουμε "τυλιγμένα" σε ψεύτικα αμπαλάζ επενδύσεων και επενδυτών που, κατά πώς μας λένε, έρχονται τρέχοντας..., να μη χάσουν την πρωτιά, στη νέα οικονομική Ελλάδα...
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον ανασχηματισμό; Έχουν. Ο κάθε ανασχηματισμός, σε όλη την ψευτοσοσιαλιστική μεταπολίτευση, ήταν προμήνυμα αδυναμίας των κυβερνήσεων να διασφαλίσουν χρηματοδότηση μιας πραγματικά ελεύθερης οικονομία, για να εφαρμόσει τους δικούς της κανόνες, στην αναβάθμιση τόσο της παραγωγής όσο και της ανταγωνιστικότητάς της. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα . Με επενδυτικό κενό 150 δισ. αυξάνονται ιλιγγιωδώς, αντί να επενδύονται, οι επιχειρηματικές καταθέσεις και η κυβέρνηση ανασχηματίζεται...
0 Σχόλια