Του Γιώργου Κράλογλου
Τα 500 εκατ. για τους πυρόπληκτους είναι οι μόνοι δικαιολογημένοι φόροι των ιθαγενών. Και δεν προσφέρονται για λαϊκό παζάρι. Ξέρουμε πολύ καλά τι λέμε...
Αν η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και ιδίως οι τοπικοί βουλευτές (όλων των κομμάτων) που εκλέγονται στις περιφέρειες των πυρκαγιών αισθάνονται πως οφείλουν να δηλώσουν παρουσία στην τραγωδία, έχουν τρόπο.
Τρόπο πιο ουσιαστικό από το ανακάτεμά τους στη μοιρασιά των δικών μας φόρων, που θα καλύψουν όλα τα 500 εκατ. σε μετρητά.
Να πιαστούν χέρι-χέρι, αριστεροί και δεξιοί, και να πάνε στις Βρυξέλλες να εξασφαλίσουν περισσότερα από το 1 δισ. ευρώ που υπολογίζει η κυβέρνηση να διαθέσει, από πόρους των Κοινοτικών Προγραμμάτων, για αναδασώσεις και αναπλάσεις.
Χέρι-χέρι, όλοι οι βουλευτές, όλων των κομμάτων της Βουλής (αν είναι δυνατόν βέβαια κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, όταν τα απόνερα του εμφυλίου αγγίζουν τον αιώνα...). Να ξεκινήσουν από το Βερολίνο και να συνεχίσουν στις Βρυξέλλες.
Να ζητήσουν αυτά που δικαιούμαστε ως χώρα του Νότου της Ε.Ε. εκτεθειμένοι σε όλα τα κύματα. Από φυσικές καταστροφές μέχρι τους μετανάστες, (όπως θα δούμε -συντομότατα μάλιστα- με τους Αφγανούς και τις τουρκικές κουτοπονηριές).
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να φέρουν περισσότερα από το 1 δισ. που θα χρειαστούμε για τις αναδασώσεις.
Η Moody’s θεωρεί ότι μπορούμε να φθάσουμε και τα 3 δισ. από τα διάφορα Κοινοτικά Ταμεία (Καμπανάκι Moody’s για τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα).
Στην έκθεση της προς τον ΟΗΕ (στις 9 Αυγούστου) η κρίνει πως η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε χρηματοδότηση περίπου 2,5 έως 3 δισ. ευρώ από διαφορετικές πηγές, για έργα προστασίας και αναδάσωσης.
Τονίζει (και αυτό είναι το σημαντικό) πως, οι πυρκαγιές είναι ενδεικτικές των πιστωτικών κινδύνων από την κλιματική αλλαγή, τους οποίους αποτυπώνει στη "μέτρια αρνητική" βαθμολογία που δίνει, ο οίκος, στο περιβαλλοντικό προφίλ της Ελλάδας.
Αν θελήσουν και άλλα επιχειρήματα οι βουλευτές των κομμάτων, που βγήκαν ήδη στους δρόμους να μοιράζουν παρηγοριά και επιδόματα με τις δικές μας τσέπες, υπάρχουν.
Η Νότια Ευρώπη (συμπληρώνει στην έκθεσή του) γνώρισε το χειρότερο κύμα καύσωνα εδώ και σχεδόν τρεις 10ετίες, με την Ελλάδα να έχει θερμοκρασίες έως και 45 βαθμούς Κελσίου.
Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ακόμη και αν η Ελλάδα επωφεληθεί από την οικονομική στήριξη της Ε.Ε, μια περαιτέρω αύξηση της συχνότητας και της σοβαρότητας αυτών των φαινομένων θα μπορούσε να αποδυναμώσει την τουριστική της βιομηχανία. Οι δε περιβαλλοντικές ζημιές μαζί με πιθανή μείωση των βάσεων των φόρων ακινήτων δημιουργούν μακροπρόθεσμες πιστωτικές προκλήσεις για τη χώρα!!.
Να λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό για τους βουλευτές (όλων των κομμάτων εξουσίας και εκείνων -των 3-4- από τα δεκανίκια της Βουλής) που πήγαν στις καμένες πλαγιές των περιφερειών εκλογής τους, για να μοιράσουν ή να μιλήσουν για τα λεφτά του κορβανά (οι κυβερνητικοί) και πώς θα έπρεπε να μοιραστούν και με πόσα παραπάνω... (οι βουλευτές της αντιπολίτευσης).
Τα ίδια ισχύουν και για εκείνους που άρχισαν μεταφέρουν τη λύπη τους σε πυρόπληκτους κτηνοτρόφους, γεωργούς, βιοτέχνες και επαγγελματίες με ατομικά γραφεία και οικογενειακά μαγαζιά, που έπαθαν μεγάλες ζημιές.
Δεν είναι ώρα ούτε για πολιτικές διαμάχες με ανοησίες ανέξοδης κριτικής. Ούτε στο εσωτερικό της κυβέρνησης (δεν το λέμε καθόλου τυχαία αυτό...), ούτε στο αντιπολιτευτικό στρατόπεδο.
Και είναι πολύ καλό να συνεχιστεί και η μέχρι στιγμής σωφροσύνη (έστω και για λόγους και εσωτερικής σκοπιμότητας) από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η κλιματική αλλαγή είναι φαινόμενο που έχουμε σοβαρότατους λόγους να το λάβουμε υπόψη μας, στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα...
Και αυτό όχι γιατί απλώς, ως φαινόμενο, μόλις ξεκίνησε και τα χειρότερα έπονται. Αλλά και για ένα πρόσθετο λόγο που μεγιστοποιεί και ευθύνες και υποχρεώσεις.
Το ξέφραγο αμπέλι της ακίνητης κρατικής περιουσίας (όχι μόνο σε απίθανες εκτάσεις γης αλλά και σε κρατικά κτίρια) που όλες οι κυβερνήσεις το "μετράνε" μόνο για τα πρόστιμα στα αυθαίρετα (τα οποία και παζαρεύουν, στη συνέχεια, ως χαράτσια...) δεν είναι καθόλου δύσκολο να περάσει από την ελληνική κλιματική αλλαγή στην ελληνική πολιτική συναλλαγή..., με τυχάρπαστους που θα παριστάνουν τους σωτήρες επενδυτές. Μπορεί να μην συμβαίνει τώρα. Στην Ελλάδα όμως τίποτε δεν είναι μόνιμο...
0 Σχόλια