Οι δυο συμφορές του έθνους


Του Κώστα Στούπα

Πριν λίγες ημέρες, στις 20 Ιουλίου, είχαμε την επέτειο της Τουρκικής Εισβολής στην Κύπρο που σηματοδοτεί την Κυπριακή Τραγωδία και την πρώτη μεγάλη απώλεια του Ελληνισμού μετά το 1922. Η Τουρκική εισβολή έλαβε χώρα 5 μόλις ημέρες μετά το πραξικόπημα που οργάνωσε η Χούντα των Αθηνών στην Κύπρο προκειμένου να ανατρέψει τον Μακάριο.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 24 Ιουλίου, οι στρατηγοί της  Χούντας των Αθηνών, μην μπορώντας να διαχειριστούν την εθνική καταστροφή, κάλεσαν από το Παρίσι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως εκπρόσωπο της πολιτικής τάξης της χώρας να του παραδώσουν την εξουσία.

Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία της εποχής  του Φαίδωνα Γκιζίκη στην χειραψία της παράδοσης με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Οι πρωταγωνιστές του δικτατορικού καθεστώτος και οι νοσταλγοί τους μέχρι σήμερα αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες της ανεπάρκειας και  των τραγικών λαθών. Μιλάνε γενικά και αόριστα για κάποιους εμπαιγμούς των ξένων και προδοσίες σε βάρος τους και σε βάρος της χώρας. Δεν διστάζουν να μιλάνε ακόμη για προδοσία Καραμανλή επί των ημερών του οποίου έγινε η επιχείρηση Αττίλας 2 που επέκτεινε την κατοχή από το 2-3% πάνω από 33% στη Νήσο.

Επαναλαμβάνουν μάλιστα μια φράση που αποδίδεται στον Καραμανλή πως η Κύπρος βρίσκεται μακριά της Ελλάδας, ενώ δεν διστάζουν να επικαλούνται πως οι ξένες δυνάμεις επανάφεραν τον Καραμανλή με αντάλλαγμα την αποδοχή της κατοχής της Β. Κύπρου.

Όλα τούτα δεν αποτελούν παρά προφάσεις και δικαιολογίες των καραβανάδων της Χούντας που διάβασαν εντελώς λάθος τη συγκυρία στην οποία αποφάσισαν να δράσουν. Ακόμη και αν τους παρότρυναν οι Αμερικάνοι να ανατρέψουν τον Μακάριο που ασκούσε οπορτουνιστική εξωτερική πολιτική με τους Αδέσμευτους και τη "Σοβιετία" θα έπρεπε να είχαν προβλέψει τις πιθανές αντιδράσεις της Τουρκίας και να έχουν σχέδιο αντιμετώπισης της απόβασης.

Μετά την απόβαση και την εγκατάσταση δυνάμεων στο νησί το εγχείρημα ανακατάληψης ήταν δύσκολο. Η Κύπρος γεωγραφικά είναι πράγματι μακριά προκειμένου να προβάλει εκεί ισχύ μια μικρή χώρα χωρίς αεροπλανοφόρα και οποιαδήποτε απερίσκεπτη πράξη ενείχε τον κίνδυνο για γενικευμένη σύρραξη με πιθανές και επιπλέον απώλειες σε άλλα νησιά πέραν της Κύπρου.

Προκαλεί εντύπωση πως σχεδόν μισό αιώνα μετά την Κυπριακή Τραγωδία και τις οφθαλμοφανείς ευθύνες της Χούντας υπάρχουν ακόμη νοσταλγοί που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Οι της Χούντας ανήκουν στη συνομοταξία των "Επαγγελματιών Ελλήνων" που ανέλαβαν να σώσουν τη χώρα από τον Κομμουνισμό και να προσαρτήσουν ατύπως την Κύπρο.

Απέτυχαν καταστροφικά και στα δύο καθώς οι εξελίξεις στην Κύπρο είναι γνωστές, ενώ το δεξιό πραξικόπημα και η επταετία ώθησε στη  μεταπολίτευση το εκκρεμές αριστερά τις αμαρτίες της οποίας και ξέπλυνε για την πλειοψηφία της κοινωνίας.

Σε αυτήν τη χώρα είναι σύνηθες οι επαγγελματίες "Πατριώτες" όπως και οι επαγγελματίες "Επαναστάτες" να προκαλούν καταστροφές και μετά να φωνάζουν τους πολιτικούς που νωρίτερα αποκαλούσαν πουλημένους και προδότες να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.

Η σκηνή του επίορκου στρατηγού Γκιζίκη να παραδίδει την εξουσία στον Καραμανλή είναι χαρακτηριστική. Ανάλογα χαρακτηριστική είναι και η νοερή σκηνή που έχει περιγραφεί από πολλούς παρευρισκόμενους στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Ιούλιο του 2015 την επομένη του Δημοψηφίσματος όταν η κυβέρνηση Τσίπρα αποφάσισε την "Κωλοτούμπα".

Αφού είχαν εξανεμιστεί και οι τελευταίες ελπίδες να σπρώξουν τη χώρα σε εμφύλιο μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Τσίπρα με τον Πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος εγκαταλείποντας τον κ. Τσίπρα στα "κρύα του λουτρού" προσφέρθηκε μόνο να μεσολαβήσει στους Μέρκελ-Ολάντ να μην εξαντλήσουν  την αυστηρότητά τους. Μετά την πρόταση του Σ. Θεοδωράκη να μην συνεχίσει η καταγραφή της συζήτησης ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να υπογράψει το τρίτο μνημόνιο με τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Τουτέστιν παρέδωσε την εξουσία στα χέρια αυτών που λίγες μέρες νωρίτερα αποκαλούσε "Μερκελιστές"...

Συμφώνησαν τότε να ζητήσουν από τον Πρόεδρο της Γαλλίας να στηρίξει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί ανέλαβαν να ζητήσουν από τους ευρωπαίους κομματικούς εταίρους τους να στηρίξουν την προσπάθεια αποτροπής του "Grexit".

Αν η Χούντα πέτυχε το αντίθετο από αυτό που επεδίωκε σε σχέση με την αριστερά η διακυβέρνηση της χώρας από αυτήν, μετά το 2015 έχει καταφέρει καίρια πλήγματα στον μεταπολιτευτικό μύθο του ηθικού πλεονεκτήματος.

Αμφότερες οι μεγάλες εθνικές κρίσεις έλαβαν χώρα μήνα Ιούλιο ενώ και στις δύο η παρουσία της Γαλλίας ήταν καίρια. Ο Καραμανλής επέστρεψε με το αεροπλάνο του Προέδρου Ζισκάρ Ντε Εστέν και ο κ. Τσίπρας μετά την "κωλοτούμπα" ο πρώτος που πήρε στο τηλέφωνο να βοηθήσει ήταν ο Πρόεδρος Ολάντ, ο οποίος μη έχοντας εμπιστοσύνη στη γλωσσομάθεια το πρώτο που ζήτησε είναι να φωνάξουν ένα διερμηνέα και να κάνουν ό,τι ακριβώς τους μεταφράσει...

Επαγγελματίες "πατριώτες" και επαγγελματίες "αριστεροί" λοιπόν μαζί με τους επαγγελματίες "συνδικαλιστές" αποτελούν τις συμφορές του έθνους...


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια