Του Anaconda
Δεξιά. Λαοφιλία λόγω αστικοποίησης.
Ο «ηγέτης» της «δεξιάς» ζήτησε δημοσίως να ψηφήσει ο λαός ΝΑΙ.
Ο λαός ψήφισε ΟΧΙ.
Όποιον γνωστό-άγνωστο και να βάλει κανείς στη θέση του «ηγέτη».
Αριστερά. Διανόηση.
Ο «ηγέτης» της αριστεράς χτίστηκε από το MEGA μέσω καταλήψεων.
Τσακώνονται οι φιλόλογοι ελληνικής και αγγλικής γλώσσας για το ποιά γνωρίζει λιγότερο.
Όλοι όσοι προβάλλονται ως «ηγέτες» είναι πολιτικοί του σωλήνα χωρίς ένα μεροκάματο.
Εισοδηματικά σε άλλο γαλαξία σε σύγκριση με την αδυναμία του μέσου συνταξιούχου να επιβιώσει στοιχειωδώς με αξιοπρέπεια.
Βιωματικά ανίκανοι να αντιληφθούν τα άγχη, τις αγωνίες του μέσου οικογενειάρχη.
Άριστοι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του μέσου νέου όσο άριστος είναι για καθηγητής υποκριτικής ο Λιγνάδης.
Αυτά, άλλωστε, είναι τα κριτήρια επιλογής τους.
Να μην καταλαβαίνουν, να μη νοιάζονται, να μην τους αγγίζει σε τί κατάσταση είναι, τί χρειάζονται, τί θέλουν οι πολίτες.
Πρέπει να μην επηρεάζονται από τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, αλλιώς δεν θα μπορούν να εξυπηρετούν τυφλά τα αντίθετα συμφέροντα της ισχνής μειοψηφίας του πολιτικοοικονομικού καθεστώτος.
Κάνουν για τη δουλειά μόνο αν έχουν εμπεδώσει την αναγκαιότητα να παραμένει το Σύνταγμα ανενεργό, να μην υπάρχει λαϊκή κυριαρχία, να γίνεται το ΟΧΙ όποτε τους πουν ΝΑΙ, να μη δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες καν να πουν ΟΧΙ και να τους αρρωσταίνουν στα χημικά για να τους λένε και ψεκασμένους κιόλας.
Ορίστηκαν και προβλήθηκαν ως «ηγέτες» από την ίδια εγκληματική οργάνωση για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.
«Μα δεν υπάρχει ένας ηγέτης για να εκφράσει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού;»
Μα είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει τέτοιος ηγέτης; ΠΟΤΕ.
Το ρυπαρό ντόπιο παράρτημα της «Αρίας φυλής» του Epstein θα πούλαγε επικοινωνιακά στο πόπολο κάποιον που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της για ηγέτη;
Η μέση νοικοκυρά, ο μέσος αγρότης, ο μέσος μικρομεσαίος επαγγελματίας έχουν απείρως περισσότερα προσόντα συνετής διαχείρισης από τον οποιονδήποτε έχει προβληθεί ως ηγέτης.
Αν είχατε μαγαζί με σουβενίρ στα Χανιά, θα παίρνατε υπάλληλο τον Μητσοτάκη;
Και αφεντικό να ήταν, δεν θα πάταγε κανένας μέσα για να ψωνίσει.
Μόνο καμιά παρέα νεαρών για να βγάλει μαζί του selfie για να κάνει πλάκα με τους φίλους της.
Αν είχατε πιτσαρία, ταβέρνα ή καντίνα, θα παίρνατε υπάλληλο κάποιον από τους τελευταίους «ηγέτες» μας;
Οι άνθρωποι αυτοί μεγάλωσαν με πολύ κόπο από το σύστημα για να αποκτήσουν το προσόν να μην έχεις κάποιο χρήσιμο για την κοινωνία προσόν. Κανένα. Αν δεν ήταν πολιτικοί, αν τους πέρναγε ποτέ από το μυαλό να πάψουν να είναι πολιτικοί, χωρίς προίκα από τα ξεπουλήματα κατά τη διάρκεια του πολιτικού τους βίου, χωρίς περιουσίες από τα ξεπουλήματα κατά τη διάρκεια του πολιτικού βίου των προγόνων τους, θα μπορούσαν να επιβιώσουν μόνο στις σπηλιές των Ματάλων.
Πάμε λοιπόν στο εθνικά κρίσιμο ερώτημα: ποιός θα μπορούσε να είναι πραγματικός ηγέτης της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών; Που να μπορούσε να εμπνεύσει με το λόγο του, να δώσει την οπτική της πραγματικότητας και την προοπτική της επόμενης μέρας;
Ας κάνουμε μια λίστα:
1. Να είναι μέρος της πλειοψηφίας, όχι της ισχνής μειοψηφίας.
2. Αν είναι άνδρας, να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Αν είναι γυναίκα, να έχει κάποια γνώση υπηρεσίας.
3. Να μιλάει και να γράφει σωστά την ελληνική γλώσσα.
3. Να μην έχει κάποιο τυπικό κώλυμα (εξαρτήσεις, ψυχικές διαταραχές, κτλ).
4. Να έχει κάποια βασικά τυπικά προσόντα: έστω ένα πτυχίο σε μια σχετική με το αντικείμενο του λειτουργήματος επιστήμη (π.χ. ζωγράφος ή καρδιολόγος δεν είναι, προφανώς, επιλέξιμα).
5. Να έχει δουλέψει στον πραγματικό κόσμο (ανεπάγγελτοι ή εικονικά εργαζόμενοι με ένσημα του μπαμπά ή των φίλων του μπαμπά τους ή του κόμματος ή της κλαδικής δεν μετράνε).
6. Να μπορούν να λειτουργήσουν με επιχειρησιακούς ρυθμούς (συμπαθείς οι φραπογαλέοι, μπορεί μεν να ζήσουν περισσότερα χρόνια, αλλά δεν κάνουν για αυτή τη δουλειά).
7. Να έχει αποδείξει ότι έχει στρατηγική σκέψη και ότι διακατέχεται από πατριωτικά κίνητρα.
Εξαιρούνται όσοι:
- Διατέλεσαν Υπουργοί, Βουλευτές, Γενικοί & Ειδικοί Γραμματείς, υψηλόβαθμα ή μεσαία κομματικά στελέχη από το 1965 έως σήμερα.
- Είναι μέρος του βαθέος κράτους: άτομα που παίρνουν κρατικές θέσεις διοίκησης από το κόμμα εξουσίας και, αντίστοιχα, δημόσιοι λειτουργοί που, ως δια μαγείας, ανεβαίνουν απότομα σκαλοπάτια (με αντίστοιχο δικαίωμα υπογραφής και ελέγχου) από το κόμμα εξουσίας λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων ή λόγω των υποσχέσεών τους για «διευθέτηση» ζητημάτων.
- Είναι επαγγελματίες Έλληνες: χρησιμοποιούν την ανάγκη της πατρίδας σε διάφορα ζητήματα εθνικής σημασίας (εξοπλισμοί, προμήθειες, ασφάλεια, πληροφορίες) για να χτίσουν παραμάγαζα εντός ή εκτός του κράτους.
- Δεν γνωρίζουν τις παθογένειες του Ελληνικού κράτους, του κρατικού μηχανισμού και του κομματικού και συνδικαλιστικού συστήματος (επιβάλλεται να έχει βασικές γνώσεις λειτουργίας του συστήματος που πρέπει να αλλάξει και όχι να ξεκινήσει να μαθαίνει από το μηδέν).
Έλληνες με αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν αρκετοί.
Όλοι αυτοί μπορούν να τον εκπροσωπήσουν επάξια.
Ενδεχομένως εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές να είσαι ένας από αυτούς.
Άφησα το σημαντικότερο ηγετικό χαρακτηριστικό για το τέλος.
Ο πραγματικός ηγέτης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού δεν ανακοινώνεται από το MEGA ούτε από τον ΡιζοΣΚΑΙ ούτε κάποιο άλλο εργαλείο της εγκληματικής οργάνωσης του ευρωπατριωτισμού. Προκύπτει από την ιστορία, μέσα από τον λαό.
Αν οι δυνάμεις του Άξονα είναι καιρό στην εξουσία, αν ο λαός έχει περάσει πολλές δεκαετίες χωρίς πόλεμο και κωλύεται ψυχολογικά να προβεί στις δέουσες ενέργειες ανάδειξής του από τα σωθικά του, βοηθείται από άλλες διαστάσεις. Δημιουργούνται οι κατάλληλες συμπαντικές συνθήκες και βγαίνει μπροστά. Nation building άκουσα ότι λένε το συγκεκριμένο κονκλάβιο που φτιάχνει τις συνθήκες. Όχι «το μακέτο» του Alberto Alesina, το... δημιουργικό της Meghan O’Sullivan. Από την προσωπική μου εμπειρία στο Άγιο Όρος, φαντάζομαι ότι προσεύχονται ομαδικά και βγαίνει, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
0 Σχόλια